Σε μια παλαιά Αθηναϊκή αυλή απ’ αυτές που όλοι θυμόμαστε και νοσταλγούμε, αυτές που γνωρίσαμε μέσα απ’ τις όμορφες ταινίες του Ελληνικού κινηματογράφου ξεδιπλώνεται η ιστορία ενός μεγάλου καλλιτέχνη..
Οι ήρωες των τραγουδιών πρωταγωνιστές αυτής της αυλής. Τα γεράνια, τα γιασεμιά, οι μπουκαμβίλιες, τα πλακόστρωτα δρομάκια, η θέα της Ακρόπολης, ο βράχος της Ακρόπολης μοναδικός και αιώνιος παρατηρητής συνθέτουν την μαγική εικόνα.
Ο ήχος της λατέρνας κυριαρχεί και γεμίζει τις ψυχές με αγάπη και έρωτα. Η εποχή που οι αμαξάδες αντικατέστησαν τις άμαξες με μαύρες Φορντ. Μέσα σε όλα αυτά οι χαρακτήρες ξεδιπλώνονται
νοσταλγικά από τα τραγούδια πλημυρίζοντας μας με αναμνήσεις και συναισθήματα. Παιδικά όνειρα που πιστεύουν στα παραμύθια.
Τα συναισθήματα παρά τις αλλαγές της σύγχρονης πόλης, τις αλάνες που γκρεμίστηκαν, τα πολυώροφα κτήρια που έκρυψαν τους μαντρότοιχους, τα πάρκα και τα θερινά θέατρα που έγιναν χώροι στάθμευσης, δεν έχουν αλλάξει..
Πίσω από κάθε πόρτα, μέσα σε κάθε αυλή θα βρεις πάντα έρωτα, πάθος, θλίψη, καρτερικότητα. Μέσα σε κάθε σπίτι θα βρεις μια μικρή πόλη συναισθημάτων. Μέσα σε κάθε ψυχή θα βρεις έναν Φελινικό κόσμο άλλοτε χρωματισμένο έντονα, άλλοτε μονόχρωμο.
Το μεγαλείο λοιπόν των καλλιτεχνών, των μουσικών, των ποιητών είναι πως παρέδωσαν ένα έργο πέρα για πέρα διαχρονικό. Κάποιοι μπορεί να αντικρούσουν την διαχρονικότητα λέγοντας πως αυτά που περιγράφουν τα έργα έχουν χαθεί..
Αυτή είναι μια άποψη που πολλές φορές υπερισχύει στις ρηχές συζητήσεις του λεπτού, κάτω από έντονους ήχους των διαφόρων σύγχρονων, επαναλαμβανόμενων μοτίβων. Είναι όμως τόσο ρηχό και το νόημα του έργου?
Μήπως η Πόλις δεν βρισκόταν πίσω από το αυτονόητο και το χειροπιαστό? Η μήπως αυτό που βλέπαμε και ακούγαμε έχει πετύχει τον σκοπό του και έχει πάρει την αληθινή θέση στην καρδιά και την ψυχή του καθενός μας?
Αυτή είναι η μαγεία της Πόλης. Της Πόλης που φοβόμαστε, της Πόλης που αγαπάμε, της Πόλης που διστάζουμε να εξωτερικεύσουμε αλλά μας είναι τόσο αναγκαία..
Γιατί πλέον η Πόλις που κατοικούσαμε, είναι ο πιο σημαντικός ένοικος της ψυχής μας, είναι η αναπνοή μας που σμίγει με τ’ αγέρι!
● Συντελεστές:
Κείμενα, μουσική επιμέλεια: George Volonakis
Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαφνιωτίδης
● Παίζουν οι ηθοποιοί:
Ανδρομάχη Μαρκοπούλου
Γιάννης Μπόγρης
Ελισάβετ Μπούρα
● Μουσικοί:
Ηλίας Βαγιανός/πιάνο
Στάθης Κοντοπάνος/μαντολίνο, μπουζούκι
Ελισάβετ Μπούρα/τρομπέτα
Έναρξη: 21:30
Γενική είσοδος: 12€ / άνεργοι, Viva: 10 €
Πολυχώρος διέλευσις
Λέσβου 15 & Πόρου, Κυψέλη