Λίγο πριν την εμφάνισή τους στο θέατρο ‘Olvio’ οι Alcedo μοιράζονται τις σκέψεις και τις ελπίδες τους για το μέλλον στο iart.gr

Μιλήστε μας για τα ‘τραγούδια χωρίς σύνορα’, για την Ειρήνη. Τι θα δούμε στη σκηνή του Olvio; Πως φτάσατε από την ιδέα για αυτήν την παράσταση στην παρουσίασή της;

Τα «Τραγούδια χωρίς σύνορα» είναι απόσταγμα της μουσικής μας περιπέτειας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, όμως τώρα παιγμένα με ένα τρόπο διαφορετικό, πιο «θεατρικό». Ανεβαίνουμε στη σκηνή μια παρέα μουσικών και επικοινωνούμε με τον κόσμο ένα σωρό συναισθήματα με τη γλώσσα μας, τη μουσική. Το θεατρικό σανίδι, σε απελευθερώνει σου δίνει άλλη δύναμη, άλλη ατμόσφαιρα και αυτό είναι κάτι που μας ταιριάζει πολύ σαν μπάντα. Παίζουμε την μουσική μας χορεύοντας, ξεσπώντας έξαλλα πολλές φορές, δίνοντας κίνηση στα σώματα και τις νότες μας, κάτι που δεν συμβαίνει συνήθως  σε μια στημένη-προβλέψιμη συναυλία. Έχουμε βέβαια μαζί μας την ηθοποιό και κειμενογράφο Νατάσα Φαίη Κοσμίδου, καθοριστικό παράγοντα, που «χρωματίζει» απρόσμενα όλη την παράσταση. Η Νατάσα κεντάει και ντύνει τα τραγούδια μας με ιστορίες, με ποιήματα και με νοήματα που μας εμπνέουν ιδιαίτερα. Ανεβαίνει πάνω στη σκηνή και με το λόγο της γίνεται ένα μαζί με τους μουσικούς και μεταδίδουμε όλοι  μαζί στο κοινό τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας σε κλίμα αισιοδοξίας και γιορτής. Η ιδέα αυτής της παράστασης προέκυψε από την πρόσφατη συνεργασία μας με τον Κώστα Γάκη και την ίδια, στην φολκ όπερα «Το ταξίδι της Αλκυόνης»  που γράψαμε πέρσι το καλοκαίρι, και ζήσαμε την απόλυτη εμπειρία να παίζεις μουσική με θεατρικό τρόπο. Έτσι είπαμε να δοκιμάσουμε να κάνουμε το ίδιο με το κυρίως ρεπερτόριό μας που όπως μας αρέσει να λέμε είναι «Τραγούδια από πατρίδες…χωρίς σύνορα».

Δύο χρόνια αναγκαστικής αποχής για τους καλλιτέχνες από τη σκηνή. Πως νιώθετε που ‘επιστρέφετε’ στη σκηνή; Με τι ασχοληθήκατε ως συγκρότημα αυτά τα δυο χρόνια;

Ήταν δυο δύσκολα χρόνια για εμάς όπως και για όλο τον κόσμο. Η αλήθεια είναι ότι τους καλλιτέχνες τους τραυμάτισε ιδιαίτερα αυτή η κατάσταση. Μαζί με πολλούς συναδέλφους διεκδικήσαμε συλλογικά τα αυτονόητα και δώσαμε τη μάχη μας για την επιβίωση. Ταυτόχρονα όμως προσπαθήσαμε να αξιοποιήσουμε τον χρόνο που προέκυψε γόνιμα και δημιουργικά. Δουλέψαμε στο στούντιο,  ολοκληρώσαμε τη φολκ όπερα (όπως την ονομάζουμε) «Το Αέναο ταξίδι της Αλκυόνης», ετοιμάσαμε υλικό για τις επόμενες εμφανίσεις μας, κάναμε σχέδια για το μέλλον και να ‘μαστε  στο Όλβιο!!!

Το όνομά σας ‘Alcedo’ σημαίνει ‘Αλκυόνη’. Γιατί το διαλέξατε;

Η Αλκυόνη είναι ένα πανέμορφο πουλί με σπουδαίο συμβολισμό. Σύμφωνα με τη μυθολογία είναι  ο λόγος που έχουμε ζεστές μέρες μέσα στο χειμώνα και εμείς είμαστε χαρούμενοι να φέρνουμε αυτό το μήνυμα, αυτήν τη ζεστασιά στο έργο μας. Να ζεσταίνουμε τις καρδιές στους διάφορους χειμώνες που μας περιβάλλουν.

Αυτοπροσδιορίζεστε ως folkband, ακούγοντας όμως κάποιος τη δουλειά σας, βλέπει ότι ‘ανακατεύετε’ πολλά είδη μουσικής, πάντα με τον ιδιαίτερο τρόπο σας. Οι στίχοι σας είναι ελληνικοί και όχι μόνο. Επίσης, έχετε πει πως η μουσική σας είναι βιωματική. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό;

Η φολκ μουσική είναι μοναδική γιατί είναι συνδεμένη με τις «ρίζες». Αυτό που μας συγκινεί ιδιαίτερα είναι ότι σε όλο τον κόσμο, σε όλες τις κουλτούρες υπάρχουν «ρίζες» που καθρεφτίζονται στις μουσικές παραδόσεις και είναι εκπληκτικό να παρατηρείς πόσο μοιάζουν μεταξύ τους. Εμείς λοιπόν ανακατεύουμε φολκ μουσικές από διαφορετικές χώρες αλλά συχνά και με την κλασική μουσική η οποία και αυτή αποτελεί  μεγάλο θεμέλιο, τη ρίζα της Δυτικής μουσικής. Βέβαια κυριαρχεί το ελληνικό στοιχείο στη δουλειά μας, δηλαδή η δική μας ρίζα. Σε αυτό το πνεύμα δοκιμάζουμε να μπλέξουμε και τους στίχους και να ανοίξουμε δρόμους επικοινωνίας των παραδόσεων. Η βιωματική μουσική είναι αυτή που προκύπτει μέσα από τις εμπειρίες και την αλληλεπίδραση μεταξύ μας και αυτό είναι το δυνατό μας σημείο γιατί είμαστε μουσικοί από διαφορετικά μονοπάτια και όταν συναντιόμαστε καλλιτεχνικά, συμβαίνουν απροσδόκητα πράγματα και απίστευτες εκπλήξεις!   

Πείτε μας λίγα λόγια για τους μουσικούς των Alcedo αλλά και το πως βρεθήκατε όλοι μαζί, πως αποφασίσετε να πορευτείτε παρέα.

Όπως σας ανέφερα είμαστε έξι διαφορετικές προσωπικότητες και αυτό μας βοηθάει πολύ.

Η Μαρία Μιχαλάκα τραγουδάει και παίζει βιολί και τζουρά. Είναι η μόνη γυναίκα της παρέας και μας παρακινεί με την ευγένεια και το ταλέντο της. Ο Γιάννης Ταυλάς παίζει κιθάρα και λαούτο και ασχολείται με τις ενορχηστρώσεις. Φέρνει στη μπάντα την πιο «μαεστρική» ματιά καθώς είναι έχει σπουδάσει πολύ τη μουσική και θεωρητικά αλλά και με μεγάλη εμπειρία ως κιθαρίστας. Ο Δημήτρης Κουφαλάκος παίζει φαγκότο και φυσαρμόνικα. Παίζοντας ένα όργανο που συναντάμε μόνο στη συμφωνική ορχήστρα, έρχεται κάνει τη διαφορά και την έκπληξη αισθητικά. Ο Μενέλαος Μωραΐτης παίζει τούμπα και έχει μεγάλη εμπειρία από τον χώρο της κλασικής μουσικής με πολύχρονη παρουσία στις ορχήστρες και αυτός. Ο Στέφανος Χατζηαναγνώστου παίζει φλάουτο με μεγάλη «σολιστική» εμπειρία και ενορχηστρώνει επίσης, ενώ επηρεάζει έντονα στο «λύσιμο» και την ελευθερία  που χρειάζεται πολλές φορές μια μπάντα. Τέλος, ο Κώστας Κωνσταντάτος είναι ο εμπνευστής της παρέας και παίζει κρουστά, βιολί, μαντολίνο και τραγουδάει, έχοντας ίσως τη πιο πολύχρονη εμπειρία από όλους μας σαν ιδρυτής και μέλος του συγκροτήματος encardia εδώ και είκοσι σχεδόν χρόνια…

Αρχίσαμε να παίζουμε πριν λίγα χρόνια δοκιμαστικά, έχοντας βέβαια κάποιες ιδέες στο μυαλό μας, αλλά πολύ γρήγορα γίναμε μια καλή και σφιχτή ομάδα, μια δυνατή και αγαπημένη παρέα. Έτσι τα πράγματα κύλησαν πολύ όμορφα αφού μοιραστήκαμε ένα κοινό όραμα που βλέπουμε μέρα με τη μέρα να πραγματώνεται.

Σε όσα τραγούδια σας άκουσα, κυριαρχεί ο φυσικός ήχος, όχι το computerized συνονθύλευμα που ακούμε τελευταία. Πως ανταποκρίνεται το κοινό σε αυτόν τον ήχο και στη δουλειά σας;

 Είναι θέμα αισθητικής. Προσπαθούμε να δημιουργούμε μέσα από τον φυσικό ήχο γιατί μας εκφράζει. Αν ένα ηλεκτρονικό στοιχείο έχει κάτι να μας πει δεν έχουμε πρόβλημα να το χρησιμοποιήσουμε. Το κοινό ενθουσιάζεται συνήθως με την ποικιλία ήχων που έχουμε στη μπάντα. Τις πλούσιες και εκφραστικές ενορχηστρώσεις με κόντρα ρόλους και εκπλήξεις πολλές φορές στα όργανα.

Τι θα θέλατε να λάβει ο θεατής από την παράσταση αλλά και το σύνολο της δουλειάς σας;

Να ακούσει την αλήθεια μας. Θέλουμε να χαρεί, να χαμογελάσει, να βγει από την αίθουσα ακόμα πιο πλούσιος απ’ ότι μπήκε. Εμείς προσπαθούμε να εκφραζόμαστε και να το ζούμε πάνω στη σκηνή. Κι όταν ανοίγει και ο θεατής την καρδιά του απέναντί μας, γεμίζουμε όλοι μαζί πολύτιμα συναισθήματα.

Τι ονειρεύονται οι Alcedo για το μέλλον;

Έναν κόσμο πιο δίκαιο και ομορφότερο που και η δική μας τέχνη θα έχει βάλλει το ασήμαντο λιθαράκι της για να τον πετύχουμε όλοι μαζί.

 

Οι Alcedo στο θέατρο OLVIO μόνο για τρεις παραστάσεις!

Πέμπτη 12, 19 και 26 Μαΐου

Φαλαισίας 7, Βοτανικός
τηλέφωνο πληροφοριών: 210 3414118,
Εισιτήρια: από 10 euro
Προπώληση εισιτηρίων: Viva tickets