Λίγο πριν την εμφάνιση του στο Major Seven στις 29 Νοέμβρη, ο Αλέξανδρος Τζοβάνι μιλά στο iart.gr για την αλήθεια της μουσικής.
-Από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, με μια μουσική παράσταση. Τι θα δει το κοινό σου στο “Major Seven“; Πώς διαμορφώθηκε αυτή η παράσταση;
Θέλαμε με τον συνεργάτη μου και σκηνοθέτη Στέλιο Βραχνή να αναδείξουμε όλες εκείνες τις πλευρές που συνθέτουν την καλλιτεχνική μου προσωπικότητα. Την ερμηνεία, το αίσθημα, τη θεατρικότητα, το δυναμισμό. Έτσι δημιουργήσαμε με την καταπληκτική μπάντα μου ένα μουσικό οδοιπορικό που περνάει από πολλά μουσικά είδη με όλη την ειλικρίνεια που μπορώ να παρουσιάσω στον κόσμο.
-Τι θα ήθελες να πάρει ο θεατής μαζί του φεύγοντας;
Θα ήθελα κάτι να έχει ξυπνήσει μέσα του. Μια αλήθεια, ένας προβληματισμός, ένα αίσθημα… Να έχουμε ανταλλάξει κάτι, να έχουμε επικοινωνήσει κάπως…
-Τι ‘κουβαλάς’ στις αποσκευές σου από τις εμφανίσεις στη Θεσσαλονίκη; Τι σου έδωσε το εκεί κοινό;
Η Θεσσαλονίκη μου δίνει πάντα το κάτι παραπάνω. Έρχονται να με ακούσουν άνθρωποι που είναι εκεί από τα πρώτα μου βήματα και έχουμε πάντα αυτή τη συγκίνηση, το πώς εξελίσσονται τα πράγματα και που έχουμε φτάσει κάθε φορά, ένα βηματάκι παρακάτω. Χάρη και μόνο στη στήριξη και την αγάπη των ανθρώπων αυτών.
-Πότε αποφάσισες πως θα ασχοληθείς με τη μουσική; Ποιες είναι οι επιρροές σου;
Σε αυτό δεν έχω καθαρή απάντηση. Η έμπνευση και το ταλέντο είναι πράγματα που έρχονται τυχαία σε κάποιους ανθρώπους. Είναι ένα κάλεσμα που δεν έχεις επιλογή να το κάνεις ή όχι. Δεν έχει σημασία σε ποιο βαθμό και με τι ένταση, αλλά σίγουρα θα το εξασκήσεις με έναν τρόπο γιατί είναι εσωτερική ανάγκη το ταλέντο να επικοινωνείται.
Έχω τόσα πολλά ακούσματα που απορώ και εγώ καμία φορά με τον εαυτό μου… Ακούω φανατικά Βίκυ Μοσχολιού και Μητροπάνο, αγαπώ τον Θάνο Μικρούτσικο. Θαυμάζω την Τάνια Τσανακλίδου. Ηρεμώ με την Melody Gardot. Διασκεδάζω με την Άννα Βίσση. Λατρεύω την όπερα και με έχει στιγματίσει ο Μάνος Χατζιδάκις. Βγάλτε συμπέρασμα!!
-Σπούδασες στη Βιέννη, εμφανίστηκες σε σκηνές του εξωτερικού, συνέπραξες με σημαντικές ορχήστρες. Τι σε έφερε πίσω στην Ελλάδα;
Η ανάγκη μου να δημιουργήσω και να ασχοληθώ με τον ελληνικό στίχο. Είμαι τύπος που γράφω συνέχεια στιχάκια, σκέφτομαι ακατάπαυστα και παρατηρώ ό,τι κινείται γύρω μου.
-Ποιές διαφορές βλέπεις σχετικά με την δουλειά σου μεταξύ εξωτερικού και Ελλάδας; Τι θα ήθελες να αλλάξεις αν μπορούσες;
Ένα πράγμα που μου αρέσει στην Ελλάδα είναι το πάθος με το οποίο μας αρέσει ή δεν μας αρέσει κάτι. Αυτό δίνει ζωντάνια στην τέχνη. Από την άλλη, βέβαια, υπάρχει μια κουλτούρα του να μην παίρνουμε στα σοβαρά τη δουλειά μας. Μου λείπει η αυτοπεποίθηση στην τέχνη στην Ελλάδα του impossible is nothing!
-Η τέχνη σου έχει μεγάλο εύρος, φωνητικά, στιχουργικά, μουσικά. Υπάρχει κάποιο είδος από αυτά που κάνεις, το οποίο βρίσκεται πιο κοντά στην καρδιά σου;
Δεν θα το έλεγα. Η μουσική είναι μία και έχει απλά διαφορετικές αισθητικές. Θα ακούσετε στο καινούριο μου άλμπουμ αρχές του 2025 έναν τελείως διαφορετικό κόσμο για μένα. Με βαθιές ελληνικές ρίζες αλλά μια σύγχρονη αντίληψη στη μουσική και την ερμηνεία. Ίσως αυτό είμαι σε αυτή την περίοδο της πορείας μου.
-Οι στίχοι σου συχνά ασχολούνται με κοινωνικά θέματα. Εκφράζεις δικούς σου προβληματισμούς και ποιους;
Όπως προανέφερα είμαι ένας τύπος που σκέφτεται συνέχεια και παρατηρεί. Τους ανθρώπους, τη φύση… Είναι αναπόφευκτο, έχω προβληματισμούς κοινωνικούς και φιλοσοφικούς. Για το μέλλον, για τα παιδιά, για την ανθρωπότητα.
-Υπάρχει κάτι που θα ήθελες οπωσδήποτε να κάνεις στην καριέρα σου (μια συνεργασία, μια συναυλία σε συγκεκριμένο χώρο) ;
Με ενδιαφέρει περισσότερο μέσα από τη μουσική μου να μεταδίδεται αλήθεια και μήνυμα ουσίας. Το πού και το πώς δεν είναι στις προτεραιότητες μου.
-Τι θα ήθελες να σκέφτεται το κοινό όταν ακούει το όνομα σου;
Δεν με απασχολεί να σκέφτεται κάτι για το όνομα μου. Ας σκέφτεται για τη μουσική που τραγουδάω ότι κάτι κέρδισε η ψυχή του ακούγοντας την.
Πληροφορίες για την εμφάνιση του Αλέξανδρου Τζοβάνι στο Major Seven εδώ.