Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Σύρμο

Η Άννα Μπουρμά, ανοίγει μια νέα θεματική ενότητα στη σύγχρονη μουσική σκηνή της χώρας. Με τη σκηνική της παρουσία και τα γεμάτα με συμβολική σημασία τραγούδια της, φέρνει την ποιότητα στην ποσότητα. Το ταλέντο κι η προσπάθειά της ανταμείφθηκαν και πλέον ανήκει στην «Heaven Music» ενώ ήδη κυκλοφορεί, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία, το single:  «Νομίζεις πως μιλάς», εν αναμονή του τρίτου προσωπικού της δίσκου. Στο iART έχουμε την χαρά να φιλοξενούμε σε αποκλειστικότητα, την πρώτη της συνέντευξη μετά το μεγάλο αυτό βήμα για εκείνη. Προσωπικά την ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη και για την ειλικρινή μας κουβέντα. Απολαύστε την!

Άννα, ανακοίνωσες την έναρξη της συνεργασίας σου με την «Heaven Music» κι ακολούθησε η κυκλοφορία του πρώτου σου single: «Νομίζεις πως μιλάς». Ήδη, μέσα σε πέντε ημέρες κυκλοφορίας του, έχει κερδίσει την αγάπη του κόσμου ενώ δεκάδες ιστοσελίδες σπεύδουν να το προβάλουν. Ποια είναι τα συναισθήματα σου για όλο αυτό που συμβαίνει;

Τρεις ψυχικές θέσεις βιώνω ταυτόχρονα, ανακούφιση, ικανοποίηση και ευθύνη! Όλος αυτός ο αγώνας, όλη αυτή η αφοσίωση ανταμείβεται μόνο με την αγάπη του κόσμου, ο κόσμος αντιλαμβάνεται τα πάντα, διαισθάνεται, είναι μια φυσική ανθρώπινη ιδιότητα, που όσο και αν έχει αλλοιωθεί το είδος μας, αυτή δεν χάνεται. Κάθε φορά λοιπόν που εισπράττω αγάπη και θαυμασμό από τον κόσμο, βουτάω ακόμη πιο βαθειά μέσα μου.

Το νέο σου cd θα ονομάζεται «Η Τέταρτη Εποχή», τι συμβολίζει ο συγκεκριμένος τίτλος και τι μας περιμένει -συναισθηματικά και ηχητικά-, όταν τον ακούσουμε για πρώτη φορά;

Πρώτα από όλα, οι προηγούμενες 3 εποχές υπάρχουν καταγεγραμμένες σε αρχαία κείμενα, η τέταρτη εποχή είναι φανταστική. Δεν θα πω κάτι παραπάνω γιατί δεν θέλω να λύσω αυτό τον γρίφο ακόμα. Ο δίσκος θα έχει πολλά μυστικά που θα πρέπει ο ακροατής να τα ανοίξει. Έχω στηριχτεί και συναισθηματικά αλλά και ηχητικά στην ψυχανάλυση, κάθε ήχος, κάθε στίχος, κάθε ερμηνεία και κάθε εικόνα, έχουν στόχο το ξεβόλεμα της ψυχής και τη βαθιά ανασκαφή της μνήμης. Μεγάλο πράγμα η μνήμη! Αυτό φέρνει ως αποτέλεσμα το ανέβασμα της αυτοπεποίθησης  και την συνειδητοποίηση του μεγέθους μας.

Στο «Νομίζεις πως μιλάς», σε ακούμε να τραγουδάς τον στίχο: «Είναι όλα εδώ και τίποτα εδώ». Πιστεύεις πως η παρουσία της απουσίας, είναι που χαρακτηρίζει την εποχή που ζούμε; Πως το αντιλαμβάνεσαι και που το εντοπίζεις σε εντονότερο βαθμό;

Το μεγαλύτερο αναπτυξιακό όπλο του ανθρώπου είναι η συνύπαρξη και η συντροφικότητα. Όταν τον απομονώσεις νοσεί και χάνει οτιδήποτε  ξεκινάει από την πρόθεση συν…! Μέσα από το φαινόμενο της εικονικής πραγματικότητας, μας δόθηκε η δυνατότητα του «όλα» αλλά στην ουσία πήραμε το «τίποτα». Χάνει ο σύγχρονος  άνθρωπος την πραγματική ζωή, φεύγει η κάθε μέρα χωρίς  δημιουργία, ζει μέσα στην ψευδαίσθηση που του προσφέρεται,  ζει μέσα από ένα avatar (νέα προσομοίωση). Η τεχνολογία είναι εξαιρετικό όπλο, αισθάνομαι όμως ότι έχει αρχίσει να μην είναι συμβατή με τον άνθρωπο. Θεωρώ ότι το νέο μοντέλο ανθρώπου πρέπει να είναι πολύ καλά εκπαιδευμένο για να μπορέσει να συμβιώσει με την τεχνολογία. Εντονότερο έγινε το πρόβλημα, από τότε που δόθηκε η τεχνολογία στα χέρια του κόσμου όχι για διευκόλυνση, αλλά για απομόνωση.

Κάπου στα τέλη του 2015 έψαχνες συνεργάτες για κάτι ονειρικό, το οποίο τελικά ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2016 και σε οδήγησε σε πάνω από 30 sold out παραστάσεις. Μιλάω φυσικά για: «Τα 5 Στοιχεία», ένα τολμηρό, για την εποχή της κρίσης, μουσικό/θεατρικό εγχείρημα. Πως είναι να υλοποιείς ένα τέτοιο project και τι αποκόμισες από την όλη εμπειρία;

Είναι ονειρικό, έτσι ακριβώς όπως το περιέγραψες! Η σύλληψη και στην συνέχεια η υλοποίηση αυτής της παράστασης, φτάνει στα όρια του απίστευτου. Δυσκολεύτηκα πολύ να την πραγματοποιήσω για έναν βασικό λόγο, ήταν κάτι που δεν είχε ξαναγίνει και δεν υπήρχε καμία βάση στο να στηρίξω τις ιδέες μου. Μιλώντας περιέγραφα στους συνεργάτες μου τι ήθελα να κάνω και με κοίταζαν στην αρχή με απορία και αμφισβήτηση, λογικό, στον καλλιτεχνικό κύκλο τα έχουν ακούσει όλα. Στην πρώτη μας συνάντηση τους είπα ότι με άγνωστη παράσταση, άγνωστη τραγουδίστρια, άγνωστο θέατρο, άγνωστα τραγούδια και με εμφανίσεις τις καθημερινές, πάμε με μαθηματική ακρίβεια προς την καταστροφή. Εκεί ήταν όμως η χρυσή τομή,  ή λες, άστο καλύτερα ή λες, πάμε, ήρθε η ώρα να ανοίξουμε έναν νέο δρόμο. Δεν φανταζόταν κανείς μας ότι θα περίμεναν ουρές έξω από τις παραστάσεις μας, όπου κι αν παίζαμε και όποια μέρα κι αν παίζαμε. Αυτό που με έμαθε όλη αυτή η πορεία των πέντε στοιχείων είναι ότι, αυτή η μικρή αλλά δυνατή φωνή που μιλάει μέσα σου και σου λέει κάνε το, είναι η αλήθεια σου, αυτό έχει την μεγαλύτερη δύναμη και ο κόσμος την αντιλαμβάνεται και την σέβεται πολύ γρήγορα.

Έχεις ήδη στο βιογραφικό σου δύο ολοκληρωμένες δισκογραφικές δουλειές καθώς και σημαντικές συνεργασίες. Θα τολμούσα να πω πως, σε όλα τα τραγούδια σου ανεξαιρέτως, κυριαρχεί η τρυφερότητα, ακόμα κι όταν στιχουργικά και μουσικά γίνεσαι αιχμηρή.  Από πού πηγάζει θεωρείς τούτη η τρυφερότητα που βγάζεις και πως πιστεύεις την εκλαμβάνει το κοινό;

Βασικό μου χαρακτηριστικό είναι ότι λατρεύω τα παραμύθια! Μετά από χρόνια ψυχανάλυσης  κατάλαβα ότι ήταν η όαση της τρυφερότητάς μου. Μέσα από το όνειρο και από το παραμύθι προστατεύω αυτήν την εύθραυστη πλευρά μου.  Μέσα από την μουσική, το τραγούδι και τον χορό την εκδηλώνω και την μεταδίδω. Η πηγή της με την λογική σκέψη, είναι ο τρόπος που μεγάλωσα. Από την άλλη αν θέλαμε να το αναλύσουμε και λίγο μεταφυσικά είναι το δώρο μου!

Το κοινό από τις ομολογίες του, μου έχει δώσει να καταλάβω ότι το εκλαμβάνει αυτούσιο και το απολαμβάνει, είναι κάτι που λείπει πια, είναι κάτι που θεωρείται αδυναμία, το κρύβει ο κόσμος. Τι να πω, είναι πολύ θλιβερό να πνίγεις την καλύτερη πλευρά σου.

Τραγουδάς, συνθέτεις μουσική, γράφεις στίχους, χορεύεις. Πως είναι η αίσθηση του να μπορείς να εκφραστείς με τόσους τρόπους; Και τι πιστεύεις πως αυτό σου προσδίδει;

Η διαφορά είναι ότι εγώ δεν το αντιλαμβάνομαι ότι είναι πολλοί οι τρόποι, μου είναι αδιανόητο να ξεχωρίσω την κάθε ιδιότητα. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας άνθρωπος που ασχολείται με την τέχνη δεν έχει την ικανότητα και την αίσθηση του όλου. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μην βλέπει σφαιρικά το έργο του. Αυτό που μου προσδίδει είναι η απόλυτη ολοκλήρωση. Δεν μου λείπει τίποτα, είμαι ένας ελεύθερος και ευτυχισμένος άνθρωπος, που τρέφεται από το συναίσθημα και τις αμέτρητες ψυχικές αποχρώσεις που μου προσδίδει η κάθε στιγμή της μέρας.

Στην ως τώρα πορεία σου έχεις μερικές σπουδαίες συνεργασίες, πες μου για αυτές.

Η βασική μου συνεργασία ήταν με τον Γιώργο Νταλάρα, που ομολογώ ότι μου έδειξε τον τρόπο για το πως θα κάνω τα δικά μου όνειρα πραγματικότητα. Ο Γιώργος σεβάστηκε και αντιλήφθηκε από την πρώτη στιγμή την ιδιαιτερότητα μου, ήταν μαζί μου ειλικρινής και την στιγμή που ήθελα να σταματήσω, για να κάνω αυτό που έλεγε το μέσα μου, με άφησε να φύγω με αγάπη και φροντίδα. Ο Γιώργος μέχρι σήμερα λέει χαριτολογώντας στον πατέρα μου όταν συναντιόμαστε: ”αυτό είναι δικό μου παιδί”, μόνο συγκίνηση μου δημιουργεί αυτό. Η δεύτερη σημαντική συνεργασία ήταν με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Αν  θα με ρωτούσες ποιος μεγάλος καλλιτέχνης, εκτός από τον Γιώργο Νταλάρα, σε θαυμάζει και σε αγαπάει, θα σου έλεγα είναι ο Λαυρέντης. Είναι ένα μεγάλο παιδί με αγνά συναισθήματα και με κότσια. Ήρθε στον πρώτο μου δίσκο να τραγουδήσουμε μαζί, με πήρε και με παρουσίασε στο Gazoo, σε ένα Live αφιερωμένο σε αυτόν και ήρθε και στα 5 Στοιχεία. Όταν τελείωσε η παράσταση μου λέει: ”Άννα δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι για σένα, σε θαυμάζω, είμαι fan σου” και σε αυτή την περίπτωση αισθάνομαι μόνο συγκίνηση! Τέλος, η τρίτη συνεργασία που είχα ήταν με τον Παντελή Θαλασσινό, εδώ η αλήθεια είναι ότι δεν κατάφερε να με γνωρίσει καλά, ψυχικά και καλλιτεχνικά ήμασταν ο ένας στην δύση και ο άλλος στην ανατολή. Η συνεργασία μας όμως ήταν διασκεδαστική και χαλαρωτική, είναι από αυτές τις συνεργασίες που περνάς καλά σαν να πηγαίνεις διακοπές. Ο Παντελής είναι χαλαρός άνθρωπος, μου έχει εκφράσει πολλές  φορές τον θαυμασμό του. Θα μπορούσα άνετα να του δώσω επίσης τον τίτλο του μεγάλου παιδιού!

Εσύ, σε αντίθεση με την συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων σου, δίνεις μεγάλη σημασία στην οπτικοποίηση (video clips) των τραγουδιών σου, το αποτέλεσμα είναι άρτιο ποιοτικά και σημασιολογικά. Τι σε κεντρίζει στο να το επιδιώκεις;

Κάνω τέτοιου είδους τραγούδια!

Παρατηρώντας ένα βρέφος, βλέπεις με μεγάλη έκπληξη ότι ενώ ακούει από την κοιλιά πριν δει εικόνα, ούτε μιλάει, ούτε περπατάει! Χωρίς δηλαδή την εικόνα δεν υπάρχει κινητοποίηση, ούτε ψυχική ούτε σωματική.

Η εικόνα είναι αυτή που σηκώνει από τον καναπέ της επανάπαυσης το ανθρώπινο ον, η εικόνα επίσης είναι αυτή που μπορεί και να τον παραπλανήσει. Αποφάσισα λοιπόν να μην χρησιμοποιήσω την εικόνα για κακό σκοπό, όπως γίνεται κατά κόρον μέχρι σήμερα, αποφάσισα να την κάνω σύμμαχο της τέχνης μου με σκοπό πάντα την ενίσχυση της συνείδησης!

Για τους ανυπόμονους αναγνώστες του iART, θα ήθελες μας “τραγουδήσεις” γραπτώς ένα τετράστιχο που εμπεριέχεται στα τραγούδια του νέου δίσκου σου;

«Έκλεισαν σε κουτιά

ζωές και όνειρα

Μας πάνε με σιγουριά

στην αιώνια μοναξιά».