Με αφορμή την παράσταση «Βόυτσεκ» που συμμετέχει, ο αγαπημένος Αργύρης Αγγέλου μιλά στο iart.gr Αξίζει…..
Εμφανίζεστε στην παράσταση “Βόυτσεκ”, από τα πιο σημαντικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας. Έχετε μιλήσει για ‘ενηλικίωση’ σε ότι έχει να κάνει με την δουλειά σας. Πως νιώθετε, ως καλλιτέχνης για αυτήν την παράσταση;
Αισθάνομαι πως κάθε καινούργια συνεργασία με εξελίσσει. Τρελαίνομαι να συνεργάζομαι με καινούργιους σκηνοθέτες, ηθοποιούς κλπ. και κυρίως να δοκιμάζω καινούργιες προκλήσεις σε ρόλους! Τα τελευταία χρόνια είναι ανάγκη μου να κολυμπάω σε άγνωστα μου “νερά”. Ο Βόυτσεκ είναι σίγουρα μία δουλειά που θα αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στην ενηλικίωση μου.
Πείτε μας λίγα λόγια για τον ρόλο σας. Πως καταφέρατε να τον ‘γνωρίσετε’; Βρήκατε κοινά σημεία ή τον προσεγγίσατε ως κάτι τελείως ξένο προς τον χαρακτήρα σας;
Στο έργο υποδύομαι τον γιατρό Γιόχαν Κρίστιαν Κλάρους ο οποίος χρησιμοποιεί τον ήρωα ως πειραματόζωο σε ένα νέο ψυχιατρικό πείραμα. Κάθε φορά που με ρωτάνε αν κάποιος ρόλος που υποδύομαι έχει στοιχεία από μένα δεν ξέρω πραγματικά τι να απαντήσω. Δούλεψα και άκουσα πολύ το σκηνοθέτη μας σχετικά με αυτό που είχε στο μυαλό του. Έχω την αίσθηση ότι κάθε ηθοποιός που υποδύεται έναν ρόλο, βάζει κάτι από τον εαυτό του. Και όσο πιο σκοτεινός είναι ο ρόλος, ίσως βάζει και κάτι από τα σκοτάδια του που ο ίδιος δεν γνωρίζει ότι μπορεί να έχει…
Το έργο μιλά για έναν άνθρωπο που έφτασε στη δολοφονία, μέσα από δύσκολες καταστάσεις, καταστάσεις που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι, σε όλη την διάρκεια αυτού του κόσμου. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν στον φόνο, υπάρχουν όμως – κατά τη γνώμη σας – αιτίες που αφαιρούν ένα μέρος της ευθύνης;
Δεν μπορώ να μπω στην ψυχολογία και στο μυαλό ενός ανθρώπου που κάνει ένα φόνο. Και για να είμαι ειλικρινής δεν θα ήθελα κιόλας. Αγγίζει περιοχές του μυαλού πού καλό θα ήταν να προσπαθούμε να τις κρατάμε καλά κλειδωμένες γιατί όλοι οι άνθρωποι τις έχουμε… Στο πέρασμα των χρόνων δεν έχω ακούσει δολοφόνο που να μην έχει μία δικαιολογία για το λόγο που το έκανε… Δεν είμαι εγώ αυτός που θα κρίνει… Αλλά σίγουρα δεν μπορώ να το κατανοήσω.
Στην μέχρι τώρα πορεία σας έχετε ασχοληθεί με την τηλεόραση, το θέατρο, το σινεμά. Έχετε παίξει κωμικούς αλλά και δραματικούς ρόλους. Ποιο από όλα αυτά έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά σας και γιατί;
Το θέατρο είναι η αιτία που ξεκίνησα αυτή τη δουλειά. Η τηλεόραση ήρθε πολύ αργότερα στη ζωή μου και την αγάπησα εξίσου γιατί ήμουνα πολύ τυχερός… Κινηματογράφο δυστυχώς δεν έχω κάνει πέρα από μία μικρή συμμετοχή. Κάθε νέα πρόκληση που αναλαμβάνω έχει τη χαρά της δημιουργίας και όταν τελειώνει, την υπερηφάνεια της πραγμάτωσης. Έχουν περάσει 23 χρόνια και ακόμα έχω τον ίδιο ενθουσιασμό για οτιδήποτε καινούργιο έρχεται στη ζωή μου.
Πόσο θεωρείτε ότι (και αν) έχετε αλλάξει από τότε που σας γνωρίσαμε σαν ‘Λαζάρου’ και ‘Φώτη’; Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε; Ποια η μεγαλύτερη χαρά;
Με γνωρίσατε ένα παιδάκι με λαχτάρα να κατακτήσει τον κόσμο και σήμερα είμαι ακριβώς το ίδιο χωρίς το “παιδάκι”….χαχαχα! Δυσκολίες υπάρχουν άπειρες για όλους, όχι μόνο για μένα. Εκεί δεν την πάτησα. Οποιαδήποτε δυσκολία αντιμετώπιζα δεν την πήρα ποτέ προσωπικά απλά την προσπερνούσα και πήγαινα παρακάτω. Μία κλισέ ατάκα που άκουγα πάντα ήταν να έχω γερό στομάχι και δεν καταλάβαινα τι εννοούσαν. Ο χρόνος και η εμπειρία στο μαθαίνουν…Τώρα πια το έχω καταλάβει και δεν μπορώ να το εξηγήσω… Χαρές άπειρες…
Πρόσφατα ξεκινήσατε να κάνετε και ραδιόφωνο. Πως νιώθετε για αυτό; Είναι κάτι που θα θέλατε να συνεχιστεί;
Το ραδιόφωνο είναι κάτι πολύ καινούργιο στη ζωή μου και ήρθε απρόσμενα. Έχω πει επανειλημμένως ότι τα τελευταία 2,5 χρόνια με την πανδημία ζορίστηκα πολύ. Άρχισα να αισθάνομαι ότι χάνω τη χαρά, το χαμόγελο. Κλείνομαι… Πολύ ειλικρινά θα σας πω ότι ο πιο σημαντικός λόγος που το έκανα, ήταν αυτός. Με τη Ζoe Pre και τον Παύλο Χάππιλο που κάνουμε μαζί την εκπομπή, δέσαμε από την πρώτη στιγμή. Τι καλύτερο λοιπόν από το να ξεκινάει η μέρα σου με πολύ γέλιο. Τους ευχαριστώ και μόνο για αυτό. Καθημερινά βρισκόμαστε στον Pride 9.86 7-10 το πρωί και καλούμε τον κόσμο να έρθει στο πιο μοναδικό ραδιόφωνο της πόλης. Σε μία ομάδα ανθρώπων που σέβεται ο ένας τον άλλον και καλούμε τον κόσμο να κάνει το ίδιο. Όσο για το μέλλον τι να σας πω, Θα δείξει…
Επιστρέφοντας στον ‘Βόυτσεκ’, τι πιστεύετε πως θα αποκομίσει ο θεατής που θα δει την παράσταση; Σίγουρα είναι κλασικό έργο, τι το ιδιαίτερο όμως θεωρείτε πως έχει να δώσει;
Τα κλασικά έργα πάντα θα έχουν κάτι καινούργιο να δώσουν γιατί είναι διαχρονικά. Αυτό που μπορώ να σας πω με βεβαιότητα είναι ότι ο Σταύρος Τσακίρης σκηνοθέτησε την παράσταση μας με έναν απίστευτα μαγικό τρόπο ώστε οποιοσδήποτε θεατής έρθει , σίγουρα θα του μείνει αξέχαστη και θα τη σκέφτεται για μέρες…
Πληροφορίες για την παράσταση εδώ.