Συνέντευξη στην Άννα Παχή
Η έκθεση «Fragiles» του Αριστείδη Χρυσανθόπουλου, παρουσιάζεται στην γκαλερί Genesis μέχρι τις 19 Μαΐου. Έργα έντονα συναισθηματικά που χαρακτηρίζονται από μορφές ελεύθερες, έρωτα, συντροφικότητα αλλά και μοναξιά. Με έναυσμα τα θέματα του εικαστικού, το μυαλό φτιάχνει ιστορίες και η καρδιά θυμάται το παρελθόν ή προσδοκά το μέλλον, Στο σύνολό της, η έκθεση επηρεάζει πολύ θετικά. Φεύγεις «χορτάτος» από ομορφιά κι αισθήματα.
Με αυτήν την αφορμή, το iart.gr συνομιλεί με τον Αριστείδη Χρυσανθόπουλο.
Πέρασε μεγάλο διάστημα από την τελευταία σου ατομική έκθεσή.
Θεωρώ ότι ήταν τώρα ήρθε η στιγμή να παρουσιάσω όλα όσα έχω καταγράψει στο μυαλό και στο χαρτί μου. Τα έργα που εκτίθενται εδώ αποτελούν το αποτέλεσμα δουλειάς δυόμιση ετών. Επέλεξα πίνακες που θεωρώ το απόσταγμα του θέματος.
Είναι πολύ συναισθηματικά έργα. Υπήρξε κάποιο έναυσμα;
Κεντρικός άξονας είναι ούτως ή άλλως, ο άνθρωπος. Στις προηγούμενες δουλειές μου εμφανίζεται μεμονωμένα. Τώρα υπάρχουν ζευγάρια, ανθρώπων ή ανθρώπων και ζώων. Παλιά δεν το έκανα αυτό. Θεώρησα τη λέξη «Fragiles» ως καταλληλότερη να δώσει τον τίτλο, νομίζω πως ταιριάζει περισσότερο. Άλλωστε την έχω συνδυάσει και με πιο προσωπικά πράγματα.
Πόσα χρόνια ζωγραφίζεις;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Ήξερα πάντα πως ήθελα να το κάνω. Δεν άλλαξα ποτέ γνώμη, ούτε αμφιταλαντεύτηκα, ακόμη κι όταν κάποιοι προσπάθησαν να με αποτρέψουν, αναφερόμενοι κυρίως στο βιοποριστικό κομμάτι. Όμως, τίποτε άλλο δε με ενε ενδιέφερε και αρνούμαι να κάνω συμβιβασμούς στην τέχνη μου. Για παράδειγμα, δεν εκτελώ παραγγελίες, επειδή είναι εύκολο ή μπορεί να με βολεύει. Ο καλλιτέχνης δε συμβιβάζεται εύκολα σε ότι έχει να κάνει με την τέχνη του. Αγωνίστηκα να μπω στη Σχολή Καλών Τεχνών. Η ζωγραφική απαιτεί να είσαι και εργάτης, οφείλεις να πειθαρχείς στο στόχο σου.
Καλλιτέχνης στην Ελλάδα. Τι σημαίνει αυτό, σύμφωνα με την εμπειρία σου;
Δύσκολο, όπως σε όλες τις μορφές της τέχνης, στο θέατρο, στη μουσική.. Ο κόσμος δε δίνει την βαρύτητα που πρέπει. Από την άλλη, εκείνους που δίνουν την πρέπουσα βαρύτητα και τους αφορά αυτό, θεωρώ ότι έχεις τη δύναμη να τους ταξιδέψεις, να τους πας σε έναν άλλον κόσμο. Όσους φυσικά είναι ‘ανοιχτοί’ σε αυτό που έχεις να προσφέρεις.
Χρησιμοποίησες μοντέλα για τα μορφές των έργων σου;
Ήθελα να ισορροπούν ανάμεσα στο ιδεατό και την πραγματικότητα. Θα αφήσω λοιπόν την απάντηση να αιωρείται.
Η έκθεση – για μένα – αφηγείται μια ιστορία. Ερωτικές ιστορίες, μοναξιά, η παρέα ενός ζώου..
Τόσο η μοναξιά όσο και η συντροφιά ενός ζώου εμπεριέχουν ερωτική σχέση. Υποτίθεται πως έχεις μια εσωτερική επικοινωνία με τον εαυτό σου στη μοναξιά, που μπορεί να είναι ερωτική αλλά και καταστροφική. Όπως κι όταν είσαι με κάποιον άλλον. Τον ίδιο παρανομαστή έχουν.
Οι περισσότεροι θεωρούν τη μοναξιά κακή.
Προσωπικά, μου αρέσει πλέον. Αν το θέλεις και κρατάς το μυαλό σου ανοιχτό, βρίσκεις τις ισορροπίες εκεί. Κι αυτή όμως, μπορεί επίσης να γίνει καταστροφική, όπως προείπαμε.
Το επίπεδο της Τέχνης είναι πολύ υψηλό στην Ελλάδα.
Έχω πολλούς εξαιρετικούς συναδέλφους και το θεωρώ πολύ ωραίο αυτό. Όσον αφορά στο γενικότερο επίπεδο, σε σχέση με το εξωτερικό, σίγουρα είναι υψηλότερο. Απλά δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες. Ο κάθε καλλιτέχνης έχει τη βάση του. Η Καλών Τεχνών είναι εξαιρετική Σχολή. Δουλεύει, προσπαθεί.. Στη ζωγραφική επιμένουμε λίγοι, το θέμα έχει ξεφύγει κάπως. Μπήκαμε σε διαδικασίες άλλου τύπου, video art, projects.. Δεν το καταλαβαίνω. Θεωρώ κατάλληλο για Video art έναν σκηνοθέτη. Πινέλο και χαρτί κανείς; Είμαι παλιομοδίτης μάλλον. Πιστεύω ότι καλό θα ήταν να κρατήσει ο καθένας το πόστο του γιατί αλλιώς, περιπλέκεται το θέμα.
Ανταποκρίνεται ο κόσμος στη ζωγραφική;
Το θέμα είναι να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά. Πολλοί λένε “δεν ξέρω”. Τι σημαίνει αυτό; Συχνά συμβαίνει το εξής ακραίο: ή θα τα ξέρουμε όλα, ή δε θα ξέρουμε τίποτα. Οφείλεις τουλάχιστον να δεις. Το θέμα είναι να σου βγάλει συναίσθημα. Όσον αφορά στην ανταπόκριση, υπάρχει, αλλά ο κόσμος έγινε πιο επιλεκτικός. Οι άνθρωποι που αγόραζαν τέχνη το κάνουν ακόμη, απλώς όχι στην ίδια συχνότητα. Αυτό μπορεί να είναι και καλό, με την έννοια του αυστηρού κριτηρίου. Όταν δεν μπορείς να αγοράσεις τα πάντα, θα αποκτήσεις κάτι κατόπιν αυστηρής επιλογής και θα είναι αυτό που πρέπει να πάρεις. Πρέπει να είμαστε πιο επιλεκτικοί γιατί είχαμε ξεφύγει αρκετά.
Μ’αρέσει το πώς χρησιμοποιείς το φως.
Στην ακουαρέλα δε χρησιμοποιείς άσπρο χρώμα. Το φως της ακουαρέλας είναι το απλό χαρτί, έχει αυτήν την ιδιαιτερότητα.
Ποιά είναι τα επόμενα σχεδιά σου;
Θα συμμετάσχω στο φετινό «Restart» της Σαντορίνης και σε κάποιες ομαδικές εκθέσεις μέσα στη χρονιά, πάντα επιλεγμένες. Στις ομαδικές εκθέσεις το στίγμα σου είναι πολύ μικρό, προσπαθώ όμως να συμμετέχω. Δε χρειάζεται να υπερβάλλει κανείς. Τα έργα που εκτίθενται και εδώ, επιλέγησαν μέσα από έναν μεγαλύτερο αριθμό. Με ενδιαφέρει πάνω από όλα, εκείνος που θα επισκεφθεί την έκθεση να δει ζωγραφική. Να καταλάβει πως εργάστηκα για αυτήν. Ο σκοπός είναι να νιώσει συναισθήματα βλέποντάς την. Το θέμα είναι να βγάλεις προς τα έξω, κάτι αληθινό.
Πληροφορίες για την έκθεση «Fragile» εδώ