Συνέντευξη στην Άννα Παχή

Η Ασπασία Στρατηγού, με τη γλυκιά φωνή και την ακόμη πιο γλυκιά παρουσία, μιλά στο iart.gr για την νέα της δισκογραφική δουλειά, την μέχρι τώρα πορεία της και τα σχέδια της για το μέλλον. Απολαύστε την..

– Μίλησέ μας για την τελευταία σου δουλειά.

Το “Φυλαχτό” περιέχει 10 τραγούδια του Νίκου Σαμαρά, ενός νέου ταλαντούχου τραγουδοποιού. Το χαρακτηριστικό τους είναι ότι φέρουν λαϊκά στοιχεία τόσο στις συνθέσεις, όσο και στις ενορχηστρώσεις,  ενώ οι στίχοι διακρίνονται για την αμεσότητα και την απλότητα τους. Όλα ξεκίνησαν όταν ο Νίκος, με τον οποίο συνεργάζομαι τα τελευταία χρόνια επί σκηνής αλλά και δισκογραφικά καθώς δύο τραγούδια του βρίσκονται στον πρώτο μου δίσκο, μου ζήτησε να ερμηνεύσω τραγούδια που είχε σκοπό να εκδώσει. Οι στιχουργοί του δίσκου είναι οι: Στράτος Σαμιώτης, Δημήτρης Στάθης, Καλογιάννης Βεράνης, Κωνσταντίνος Πλούσιος και ο ίδιος ο συνθέτης.

Ο δίσκος αυτός, είναι μια απόδειξη πως το λαϊκό τραγούδι αγαπιέται πολύ από τους νέους συνθέτες οι οποίοι το μελετούν, το σέβονται, και εμπνέονται από αυτό, έτσι ώστε να δημιουργήσουν κάτι αξιόλογο που δεν είναι ούτε φθηνό, ούτε ευτελές. Τα λαϊκά όργανα όπως το μπουζούκι, δεν θα έπρεπε να είναι ταμπού στην ελληνική δισκογραφία. Στο “Φυλαχτό” δεν φοβηθήκαμε να εντάξουμε τόσο το μπουζούκι, όσο και αρκετά παραδοσιακά όργανα, ακόμη και αν ξέραμε ότι μπορεί να  μην κινηθούμε σύμφωνα με  την τάση της εποχής.

– Ασχολήθηκες μέχρι τώρα με παραδοσιακούς ήχους. Πως κατάφερες να μείνεις μακριά από τον λαϊκό-ποπ σκληρό ήχο που είναι τόσο της μόδας;

Οι καταβολές μου ανέκαθεν με οδηγούσαν εκεί. Δεν θα μπορούσα να τραγουδήσω ένα είδος μουσικής που πρωτίστως δεν μιλάει μέσα στην ψυχή μου, και σίγουρα όχι για να προβληθώ ή επειδή πουλάει πιο πολύ. Πάντα πήγαινα κόντρα στο ρεύμα. Σε όλους τους τομείς. Πόσο μάλλον σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα όπως αυτό, καθώς, για μένα, το τραγούδι είναι σοβαρό ζήτημα.

-Σε γνωρίσαμε μέσα από τους Εστουδιαντίνα. Ποια αίσθηση σου έχει μείνει από αυτήν την πορεία;

Αποτέλεσε το ξεκίνημά μου. Το βάπτισμα στη σκηνή και στη δισκογραφία. Με γέμισε πολύ όμορφες αναμνήσεις και μου άνοιξε πολλές πόρτες. Συνεργάζομαι μέχρι και σήμερα με αυτή την καταπληκτική ορχήστρα και κάθε φορά που θα βρεθώ στη σκηνή μαζί της νιώθω το ίδιο δέος που ένιωσα την πρώτη φορά.

-Αν και πολύ νέα, συνεργάστηκες με μεγάλα ονόματα της ελληνικής μουσικής. Τον Γιώργο Νταλάρα, την Γλυκερία, το Μανώλη Μητσιά, για να αναφέρω μερικούς. Τι νομίζεις πως είδαν σε σένα και τι αποκόμισες εσύ από αυτούς; 

Νομίζω ότι η αγάπη για το παραδοσιακό και λαϊκό τραγούδι ήταν το κοινό στοιχείο που συντέλεσε στο να υπάρξουν όλες αυτές οι συνεργασίες. Παράλληλα, όταν είσαι νέος, αλλά και αργότερα, είναι σημαντικό να σέβεσαι τους ανθρώπους που έχεις απέναντί σου και που έχουν ήδη μια πορεία στον χώρο της μουσικής. Πιστεύω πως όλα αυτά έπαιξαν τον ρόλο τους.

Όσο για αυτά που πήρα εγώ… είναι πολλά και πολύ σημαντικά. Οι περισσότεροι αποτέλεσαν και αποτελούν ζωντανά παραδείγματα προς μίμηση. Ακόμα και αν κάποιοι έκαναν λάθη, μέσα απ’ αυτά είναι χρήσιμο να διδαχτώ κάτι.

– Εμφανίζεσαι συχνά live. Μίλησέ μας λίγο για το κοινό που σε ακούει.

Είναι συνήθως άνθρωποι όλων των ηλικιών που τους αρέσει η λαϊκή μουσική χωρίς στερεότυπα όμως. Για παράδειγμα, σε αρκετές εμφανίσεις έχω τραγουδήσει γνωστά τραγούδια τα οποία είχαν πειραχτεί πολύ. Μ’ αρέσει να διασκευάζω παλιά τραγούδια και να ξαφνιάζω τους ακροατές. Στο τέλος μιας ζωντανής εμφάνισης συνήθως μιλάω αρκετά με το κοινό. Με ενδιαφέρει να ακούω τα σχόλιά τους και τις εντυπώσεις τους. Μέχρι στιγμής πάντως έχω ακούσει καλά λόγια για τα καινούργια τραγούδια και αυτό είναι κάτι που μου δίνει δύναμη και πίστη για να προχωρήσω στα επόμενα.

 

 

– Πότε αποφάσισες να γίνεις επαγγελματίας τραγουδίστρια; Πόσο δύσκολο ήταν για σένα;

Αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά με το τραγούδι στα 17 μου, χωρίς βέβαια να είμαι και πολύ σίγουρη ότι θα μπορέσω να ανταπεξέλθω στις αντιξοότητες αυτής της δουλειάς. Ποτέ δεν αγαπούσα το ξενύχτι, απλώς σε μικρότερη ηλικία το άντεχα. Επίσης ήμουν αρκετά ευαίσθητη και σίγουρα αυτό δεν βοηθούσε στις σκληρές καμιά φορά διαπραγματεύσεις που χρειάζεται να γίνουν. Αυτές ήταν οι δυσκολίες, οι οποίες βέβαια ξεπεράστηκαν σιγά σιγά, μιας και το ήθελα πολύ, δεν άφησα τίποτα και κανέναν να με επηρεάσει.

– Πρώτα η κρίση, τώρα ο κορωνοϊός. Πόσο θεωρείς πως πλήγεται η Μουσική και γενικότερα η Τέχνη; Τι θα αντιπρότεινες, ως καλλιτέχνις;

Οι καλλιτέχνες έχουν μάθει να ταλαιπωρούνται από δύσκολες καταστάσεις. Έχουν συνηθίσει να πέφτουν και να σηκώνονται. Ας μην ξεχνάμε πως εμπνέονται εν μέσω δύσκολων συγκυριών αφήνοντας σπουδαία έργα στην ανθρωπότητα. Σίγουρα αυτό το χτύπημα δεν το περίμενε κανείς  και ναι, η τέχνη βάλλεται εδώ και μήνες από έναν σχεδόν  αόρατο εχθρό. Θέλω να ελπίζω πως θα βγούμε γρήγορα να τραγουδήσουμε στον κόσμο. Το έχουμε ανάγκη όλοι. Αυτό είναι αντιπρόταση και επιθυμία μαζί.

– Θα ήθελα να μοιραστείς με τους αναγνώστες μας μια πολύ συγκινητική, ή αστεία στιγμή της καριέρας σου. 

Πολύ συγκινητική θα έλεγα πως ήταν η στιγμή εκείνη όπου σε μια συναυλία με τον Γ.Νταλάρα στην Κύπρο όταν εκείνος τραγουδούσε ένα τραγούδι γραμμένο για το νησί , ο κόσμος τραγουδούσε δυνατά μαζί του και όλο αυτό φαινόταν σαν μια διαμαρτυρία μετά μουσικής.

Αστεία στιγμή πραγματικά δεν θυμάμαι γιατί είναι πάρα πολλές. Δυσκολεύομαι να διακρίνω κάποια.

 

– Υπάρχει κάποιο τραγούδι (από τα παλαιότερα) που θεωρείς πως σε εκφράζει απόλυτα σαν άνθρωπο; Εάν ναι, ποιο.

”Το μυστικό” του Γιώργου Καζαντζή.

– Στείλε ένα μήνυμα στο κοινό – ή μια ευχή – χρησιμοποιώντας έναν στίχο από το “Φυλαχτό”.

” Μου έχεις πει ότι οι άνθρωποι πληγώνουν, εγώ όμως θέλω με τα μάτια της καρδιάς μου να κοιτώ… ” Στράτος Σαμιώτης, από το ομώνυμο τραγούδι.