Νεκρή στο σπίτι της, στο Πόρτο Ράφτη βρέθηκε η ηθοποιός, Ζωή Λάσκαρη. Η σταρ του ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου ξεκίνησε την καριέρα της κατακτώντας τον τίτλο της «Σταρ Ελλάς», το 1959.
Η Ζωή Λάσκαρη (Zωή Kουρούκλη) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 12 Δεκεμβρίου 1944. Φοίτησε στη σχολή Βαλαγιάννη, στη σχολή καλογραιών Καλαμαρί και στη σχολή του Πέλλου Κατσέλη. Στη δεκαετία του ’60 θεωρούνταν μία από τις πιο δημοφιλείς σταρ του ελληνικού κινηματογράφου. Το 1961 πρωταγωνίστησε στην ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη «Ο Κατήφορος».
Τα επόμενα χρόνια πρωταγωνίστησε σε όλες τις μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες του Φίνου και συνεργάστηκε με όλους τους σταρ της εποχής. Από τις ταινίες στις οποίες συμμετείχε ξεχώρισαν ο «Νόμος 4000», η «Στεφανία», το «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Μια κυρία στα μπουζούκια», «Κορίτσια για φίλημα» και «Οι Θαλασσιές οι χάντρες».
Ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Κώστας Βουτσάς, η Μάρθα Καραγιάννη η Ρένα Βλαχοπούλου, είναι μόνο μερικοί από τους ηθοποιούς με τους ο οποίους συνεργάστηκε η ηθοποιός.
Η «Στεφανία» και ο «Κατήφορος» προβλήθηκαν για πολλές εβδομάδες σε χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής, διευρύνοντας την φήμη της Λάσκαρη στο εξωτερικό. «Οι θαλασσιές οι χάντρες» έκλεψαν τις εντυπώσεις στο φεστιβάλ Καννών το 1967.
Το 1982, η Ελληνίδα σταρ πρωταγωνίστησε για τελευταία φορά στον κινηματογράφο, στην ταινία του Γιώργου Καρυπίδη «Αναμέτρηση».
Η Λάσκαρη πρωταγωνίστησε ακόμη και στο θέατρο ενσαρκώνοντας σημαντικούς ρόλους. Το 1966, σε συνεργασία με τον Αντρέα Ντούζο, περιόδευσε στην Κύπρο με τα έργα «Μιας πεντάρας νιάτα» των Γιαλαμά–Πρετεντέρη, την «Παγίδα» του Robert Thomas και την «Βαθιά γαλάζια θάλασσα» του Terence Rattigan.
Το 1970 έκανε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Αθήνα με το έργο «Μαριχουάνα Στοπ» ενώ ακολούθησαν οι μεγάλες θεατρικές επιτυχίες «Ξυπόλητη στο πάρκο» του Neil Simon, «Η κυρία του Μαξίμ» του Georges Feudeau και το «Miss Πέπσι» του Pierrette Bruno.