Τους βλέπεις στις στάσεις των λεωφορείων ζαλωμένους με παντός ειδός σακίδια. Άλλοι κρατούν πολλά, άλλοι λίγα. Βρίσκονται μετέωροι, το ένα πόδι στην καθημερινότητα, το άλλο στην απόδραση. Στοιβάζονται μαζί με τους άλλους, εκείνους που δε θα φύγουν. Τα μπαγκάζια τους ενοχλούν τον κόσμο, το ξέρουν, αλλά που λεφτά για ταξί. Η εποχή δεν ενδείκνυται για σπατάλες. Άλλωστε, αυτοί που γκρινιάζουν, απλώς ζηλεύουν.

Εκεί που έφτασαν τα εισιτήρια, τα ξενοδοχεία, τα δωμάτια, οι ξαπλώστρες και οι καφέδες, μεγάλο μέρος του πληθυσμού δε μπορεί να κάνει δεκαήμερες ή έστω εβδομαδιαίες διακοπές. Μερικοί δε θα πάρουν καν άδεια. Όμως, καθώς ο χειμώνας προβλέπεται βαρύς, κάτι πρέπει να κάνει κανείς για να απομακρυνθεί λίγο από το ενδεχόμενο του ψυχιατρείου. Άλλωστε, κι εκεί, στην ουρά περιμένεις για να μπεις.

Η εκδρομή αποτελούσε ανέκαθεν μια βαλβίδα ασφαλείας στη χύτρα της εβδομάδας. Ήταν απαραίτητο διάλειμμα από τη ρουτίνα. Έδινε – και δίνει – μια ανάσα, έχεις κάτι ευχάριστο να περιμένεις. Θα αλλάξεις παραστάσεις, θα φύγεις.

Καθώς ο χρόνος σου είναι λιγοστός, τον εκμεταλλεύεσαι στο έπακρο. Κοντινοί προορισμοί για σύντομο ταξίδι. Ο ύπνος δεν αποτελεί προτεραιότητα, το άραγμα στην παραλία κρίνεται πολύ πιο απαραίτητο (αν και συνδυάζεται με κάτι ουζάκια, κάτι μπύρες, υγιεινά πράγματα). Το θέμα είναι να ξεφύγεις.

Η συμβουλή μας είναι να μην περιορίζεστε στα σαββατοκύριακα του καλοκαιριού. Πενηντα δύο εβδομάδες έχει ο χρόνος, ενώ η χώρα μας βρίθει από ομορφιές. Κάντε τα κουμάντα σας και αλωνίστε. Όσο για το βράδυ της Κυριακής και της επιστροφής, μην έχετε μούτρα… Πάντα ακολουθεί το επόμενο σου κου.