Ο Γιάννης Ταυλάς μιλά στο iart.gr με αφορμή την νέα του δουλειά “Τραγούδια μιας χρήσης”. Απολαύστε!
-Ο τίτλος της νέας σου δουλειάς είναι ‘Τραγούδια μιας χρήσης’. Ποια ‘συνωμοσία’ κρύβεται πίσω από έναν τόσο παραπλανητικό τίτλο; Πρόκειται για τραγούδια πολλαπλών αναγνώσεων, οπότε…. Ποιός είναι ο απώτερος στόχος σου;
Ο τρόπος που «καταναλώνουμε» μουσική και γενικότερα τέχνη πλέον κατά κύριο λόγο είναι κάνοντας scroll down στο κινητό, χαζεύοντας στη ροή, στα reels, στα stories κλπ. Μένουμε μερικά δευτερόλεπτα και πάμε στο επόμενο ακόμα και αν αυτό που είδαμε για λίγο μας άρεσε! Οπότε ήθελα να το υπογραμμίσω όλο αυτό με μια δόση ειρωνείας. Για αυτό λοιπόν τραγούδια μίας χρήσης.
-Στο ‘Αισιόδοξο τραγουδάκι’ λίγο πολύ τα ‘χώνεις’. Είχες κάποιον συγκεκριμένο άνθρωπο στο μυαλό σου, ή απευθύνεσαι κάπου γενικώς και αορίστως;
Μιλάω για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και που μας αγγίζουν όλους. Για τα τραγικά γεγονότα, τους ανθρώπους που χάνουνε άδικα και εγκληματικά τη ζωή τους και εμείς μένουμε απαθείς και ζόμπι. Εκεί πάει το «Τον άνθρωπο βοήθησε, μην είσαι μαλακάκος, περνιέσαι για καλύτερος μα ίδιος θα είναι ο λάκκος»
-Έχεις πει πως θα ήθελες να ζεις στο στρουμφοχωριό. Προσωπικά θα σε έβλεπα τόσο στη Λιλιπούπολη, όσο και στη Χώρα του Ποτέ. Τι το ιδιαίτερο έχει το στρουμφοχωριό για σένα; (εκτός από τα στρουμφάκια).
Υπάρχει μια θεωρία σχετικά με την αναρχική ουτοπία και το Στρουμφοχωριό. Δεν έχουν χρήματα, είναι ανταλλακτική κοινωνία, όλ@ είναι αγαπημέν@ μεταξύ τους, έχουνε αλληλεγγύη και το καθεν@ προσφέρει την εργασία με ανιδιοτέλεια στο κοινωνικό σύνολο.
-Χρησιμοποιείς το χιούμορ για να εκφράσεις αυτά που θέλεις. Πιάνει; Τι ακούς από το κοινό; Συνεννοείστε;
Το χιούμορ είναι από τους πιο άμεσους τρόπους επικοινωνίας, βρίσκω πολύ θελκτικό το να κάνω πρώτα κάποιον να γελάσει ή να χαμογελάσει και μετά να του μιλήσω για κάτι σοβαρό που μας απασχολεί. Μέχρι στιγμής το αισθάνομαι πολύ καλά όλο αυτό, νοιώθω την επικοινωνία.
-Μου άρεσε πολύ, από τις ‘Τέσσερις τριλογίες’ το τραγούδι σου ‘Χάραμα’ με τη φωνή της Χαρούλας Τσαλπαρά, -εκτός των άλλων – σε εντελώς διαφορετικό ύφος από την τωρινή σου δουλειά. Μίλησε μας λίγο και για αυτόν τον δίσκο.
Καταρχάς σε ευχαριστώ πολύ. Τα τραγούδια στις τέσσερεις Τριλογίες είναι μια επιλογή 12 τραγουδιών ανάμεσα από περίπου 40 αντίστοιχου ύφους που είχα γράψει μεταξύ 2014 και 2019. Παρατήρησα ότι όλα σχεδόν περιτριγύριζαν 4 θεματικές στιχουργικά οπότε διάλεξα 3 από την κάθε θεματική και έφτιαξα τις «Τέσσερεις Τριλογίες». Του χρόνου, της ύπαρξης, του έρωτα και της σιωπής και επειδή αυτά τραγούδια ήθελαν μια ερμηνευτική δεινότητα δεν τόλμησα να τα πω εγώ και φώναξα 14 φίλους μου και συνεργάτες να τα πουν αυτοί εκτός από ένα τραγούδι.
-Ασχολείσαι με τη μουσική από παιδί. Σύνθεση, στιχουργία, παίζεις κιθάρα και όχι μόνο, τραγουδάς, ενορχηστρώνεις, διδάσκεις, διευθύνεις, ενώ έχεις και το δικό σου στούντιο όπου κάνεις ηχοληψίες και παραγωγές. Υπάρχει κάτι πάνω στη μουσική που δεν έχεις κάνει ακόμη; Εάν ναι, τι θα ήταν αυτό;
Θα έλεγα να γεμίσω το ΟΑΚΑ sold out 2 φορές συνεχόμενα.
-Πρόσφατα ταξιδέψατε με τον Παντελή Κυραμαργιό εκτός Αθηνών, όπου βρεθήκατε σε διάφορες πόλεις. Πως περάσατε; Θα το ξανακάνετε; Και τι κάνετε ακριβώς;
Περάσαμε καταπληκτικά, φυσικά και θα το ξανακάνουμε. Νομίζω μένουν άλλες 10 εμφανίσεις μέσα στο καλοκαίρι. Με τον Παντελή είμαστε φίλοι, παίζουμε μαζί από το 2015 με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο.
-Σε παρακαλώ να δώσεις μια καλοκαιρινή ευχή στους αναγνώστες μας.
Να ξαναβρεθούμε όλοι πιο κοντά στην ανθρώπινη πλευρά μας γιατί έχουμε αποκτηνωθεί.