Της Άννας Παχή
Ο Ηλίας Αδάμ σκηνοθετεί στο θέατρο «Από Μηχανής» τον αγαπημένο τραγικό ήρωα συνδυάζοντάς τον με ένα γεγονός που συνέβη την περσινή χρονιά στη Ρωσία, όταν ένας άνδρας εισέβαλλε γυμνός σε ένα μπαρ, απαιτώντας από τη σερβιτόρα να τον σκοτώσει.
Πρόκειται για άναρχη, όχι όμως άτακτη και τελείως πρωτοποριακή ανάγνωση του Άμλετ, παραδόξως, πιστή στο κείμενο. Διαθέτει αρκετά “σκοτεινά” σημεία αλλά αυτό δεν μειώνει με κανένα τρόπο την παράσταση. Θεωρώ ότι η μουσική ήταν πολύ δυνατή και σε κάποια σημεία μερικές ερμηνείες λίγο επίπεδες, αλλά τελείως προσωρινά. Σα σύνολο, όλα τα παιδιά του θιάσου είναι εξαιρετικά. Δεν το βρήκα τόσο αστείο όσο μερικοί εκ του κοινού, υπήρξαν όμως στιγμές που χαμογέλασα. Γενικά είχε πολύ ενδιαφέρον και είχε δίκιο ο σκηνοθέτης Ηλίας Αδάμ όταν δήλωσε στη συνέντευξή του στο iART «αυτήν την παράσταση τη νιώθεις, δεν την καταλαβαίνεις». Τα περίεργα κοστούμια, η εναλλαγή στο χρόνο, οι σύγχρονες παρενθέσεις δημιουργούν ένα ιδιαίτερο σύνολο. Δεν είναι δυσνόητη παράσταση, απαιτεί όμως ένα μίνιμουμ συγκέντρωσης, κυρίως για να μπορέσεις να εισέλθεις στο ιδιότυπο σύμπαν της.
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση εδώ
Συνέντευξη του σκηνοθέτη Ηλία Αδάμ εδώ