Women22

Της Άννας Παχή

Σήμερα σου λένε «χρόνια πολλά». Κάποιοι «ευαίσθητοι» σου φέρνουν και λουλούδια. Ίσως καταφέρεις να βγεις και με τις φίλες σου, γυναικοπαρέα για να το «γιορτάσετε» κι ας είναι καθημερινή, Σάββατο λίγες μπορούν να αφήσουν την οικογένεια ή τον καλό τους. Και σήμερα πήγες πάλι στο γραφείο να φτιάξεις καφέδες και να δουλέψεις με το κεφάλι σκυμμένο, ακούγοντας εξυπνάδες του τύπου  «που θα γλεντήσετε οι γυναίκες απόψε;» Ύστερα θα φύγεις με την ψυχή στο στόμα για να πας σπίτι, να μαγειρέψεις, να πλύνεις, να ταΐσεις. Να κάνεις μπάνιο βιαστικά, να βάλεις τις παντόφλες σου, να ετοιμάσεις το κολατσιό και την τσάντα των παιδιών για αύριο, να σιδερώσεις, να ετοιμάσεις τα ρούχα σου. Αν είσαι εργένισσα, έκανες όλα τα παραπάνω χωρίς το κολατσιό των παιδιών. Μπορεί να είχες και λίγη ώρα να ξεκουραστείς.

Σήμερα είναι «η μέρα σου». Τις άλλες μέρες είναι η ζωή σου.

Η ζωή σου, λοιπόν.

women5Η 8η Μαρτίου δεν είναι μέρα γιορτής. Είναι μέρα μνήμης για τις ταλαίπωρες εκείνες που δούλευαν στη φάμπρικα και κάποια στιγμή αποφάσισαν πως δεν έχουν άλλο αίμα να δώσουν κοκτέιλ στα αφεντικά τους. Κι αυτό εκφυλίστηκε, όπως σχεδόν κάθε τι που αφορά τη γυναίκα. Τι άλλαξε από τότε μέχρι σήμερα; Η επιφάνεια μόνο.

Ναι, απέκτησες το δικαίωμα να δουλεύεις και να πληρώνεσαι αξιοπρεπώς. Μπορεί να έχεις πτυχίο, μεταπτυχιακό, διδακτορικό, προϋπηρεσία, αλλά θα πληρώνεσαι πάντα λιγότερο από τον αντίστοιχο σερνικό συνάδελφο. Θα είσαι η πρώτη που θα απολυθεί. Μπορεί να σε απολύσουν ακόμη κι αν μείνεις έγκυος, βλέπεις, η εγκυμοσύνη σου δεν είναι παραγωγική περίοδος για τον εργοδότη. Ο οποίος μπορεί να σου σπάει τα νεύρα, να σου την πέφτει κιόλας, αλλά αν τολμήσεις να παραπονεθείς θα διαπιστώσεις πως ο λόγος σου είναι ένα τίποτα μπροστά στο δικό του. Απλά – αν είσαι τυχερή – θα σου δώσουν μια αποζημίωση, αν το να φύγεις είναι μονόδορομος επειδή απλά δε μπορείς να το ανεχτείς πια. Αλλιώς, θα βρεθείς στο δρόμο, άνεργη και άφραγκη.

Αν σε βιάσουν, το πρώτο που θα σε ρωτήσουν είναι τι φόραγες, αν φλέρταρες, πόσο είχες πιεί, είσαι σίγουρη πως ήταν βιασμός; Μάλλον τα ήθελες και τώρα το μετάνιωσες και ζητάς και τα ρέστα. Αν επιμείνεις, θα περάσεις χρόνια και χρόνια προσπαθώντας να κλείσεις το βιαστή σου στη φυλακή, αν τον κλείσεις κιόλας, είσαι σίγουρη πως δεν «τα ήθελες;»

women4Αν ο σύντροφός σου σε χτυπάει, εσύ τον προκαλείς. Τον εκνευρίζεις, του σπας τα νεύρα και καλά σου κάνει. Αν φύγεις θα μείνεις μόνη, απροστάτευτη, που θα πας; Κάθεσαι εκεί να τις τρως και δε λες κουβέντα. Αχ αυτή η κουβέντα…

Λες στον καλό σου να σηκώνει αυτό το ρημαδοκαπάκι της τουαλέτας, ή τουλάχιστον να κατουράει μέσα στη λεκάνη κι είσαι γκρινιάρα. Ζητάς βοήθεια στις δουλειές του σπιτιού σας κι είναι σα να μιλάς στον τοίχο. Αν είσαι τυχερή «σε βοηθάει». Σε βοηθάει να συντηρήσεις το σπίτι που είναι και δικό του, να μεγαλώσεις τα παιδιά που είναι και δικά του. Σε βοηθάει… Κι εσύ το λες με καμάρι στις παρέες νιώθοντας πως έπιασες το λαχείο. Μαλάκα, ε μαλάκα.

Στο Άμστερνταμ οι πόρνες είναι σε βιτρίνες για να τις βλέπει ο πελάτης. Κι αυτό θεωρείται «πρόοδος» σε μια προοδευτική χώρα. Αντίστοιχες βιτρίνες με αρσενικά δεν υπάρχουν. Οι ζιγκολό είναι κατά κανόνα κυριλέ, κοστίζουν πολύ και κανείς δεν τους παίρνει χαμπάρι. Ακόμα κι εκεί υστερείς. Ο κάθε λιγούρης μπορεί να πληρώσει και να γ@μήσει, ειδικά τώρα με την κρίση. Εσύ πρέπει να τα σκάσεις.

women3H σωματεμπορία ήταν πάντα μια επικερδής επιχείρηση. Για τους άντρες. Σε βουτάνε, σε κλειδώνουν κάπου, σε βιάζουν ομαδικά, σε ρίχνουν στην πρέζα ή σε εκβιάζουν και μετά σε πουλάνε με το κομμάτι. Κι αυτό συνεχίζεται όσο ο κάθε «οικογενειάρχης» γουστάρει να ξενοπηδάει κώλους και βυζιά.  Συνεχίζεται τώρα, αυτή τη στιγμή που με διαβάζεις, χιλιάδες γυναίκες βιάζονται, σωματικά, ψυχολογικά, οικονομικά. Σε κάποιες γωνιές της γης δουλεύει το ξυραφάκι, να κόψει αυτή τη ρημάδα τη σεξουαλικότητα που είναι φυσική για τους άντρες αλλά όχι για τις γυναίκες – άσχετα αν η φύση την έδωσε και στους δυο.

Αν σου αρέσει το σεξ και κάνεις σεξ, είσαι εύκολη και πουτάνα. Αν του αρέσει το σεξ και κάνει σεξ είναι γ@μιάς και γκόμενος. Αν είσαι σαράντα κι ανύπαντρη είσαι γεροντοκόρη, @γάμητη και ψάχνεις το γαμπρό. Αν είναι σαράντα κι ανύπαντρος (ή χωρισμένος) είναι κελεπούρι.

Δε νοείται διαφήμιση χωρίς ημίγυμνο γυναικείο σώμα. Τα στητά στήθη και τα μακριά πόδια διαφημίζουν από ηλεκτρικές κουζίνες μέχρι γιαούρτια. Το γυναικείο σώμα έχει εκτεθεί απίστευτα πολύ κι ακόμα πουλάει. Αυτό θέλουν από σένα, να πουληθείς. Πρέπει να μείνεις πάντα νέα, όμορφη, να σαγηνεύεις.  Έτσι σε μαθαίνουν, πρέπει να είσαι όμορφη πρώτα από όλα και πάνω από όλα. Μόνο έτσι θα βρεις ένα καλό παιδί να «αποκατασταθείς», λες και είσαι ρετάλι που χρειάζεται αναμόρφωση ή σαν ο εσωτερικός σου κόσμος να μην αξίζει τίποτα.

Περπατάς στο δρόμο και μπορεί να ακούσεις τη μεγαλύτερη χυδαιότητα κι αντί να ντραπεί αυτός που τη λέει ντρέπεσαι εσύ που την ακούς, λες και το προκάλεσες.

Εσύ, η  γυναίκα υπήρξες πάντα η μεγαλύτερη μειονότητα κι όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό βρίσκεται εκτός του κόσμου τούτου. Σε υπέταξαν, σε χτύπησαν, σε βίασαν χρησιμοποιώντας ξύλο, λεφτά, θρησκεία. Σε ανάγκασαν να πράττεις υπόγεια, να γίνεσαι πονηρή για να μπορέσεις να επιβιώσεις. Να υποκρίνεσαι τη γατούλα για να κολακέψεις, τη χαζή για να τη γλυτώσεις, να εγκαταλείπεις τα όνειρά σου για να μη μείνεις μόνη, να αρνείσαι τον ίδιο σου τον εαυτό. Αιώνες καταπίεσης πέρασαν ίσως και στα γονίδιά σου.

Women1

Κι εσύ; Έχεις κάνει κι εσύ τα λάθη σου, μην το αρνείσαι. Προσπάθησες να αρνηθείς τη φύση σου, να γίνεις άντρας, μόνο που δε γίνεται κι όπως κάθε τι αφύσικο, σε κάνει δυστυχισμένη. Απόρριψέ το. Είσαι αυτή που είσαι και τα δικαιώματα όπως και οι υποχρεώσεις σου δεν έχουν καμιά σχέση με παγκόσμιες ημέρες, αλλά μόνον με τη ζωή και τον εαυτό σου. Έχεις μεγάλη δύναμη, το ξέρεις, το θέμα είναι αν τη χρησιμοποιείς σωστά. Σκέψου το λίγο.

Σήμερα είναι 8 Μαρτίου. Τρίτη. Αυτό μόνο.