Κανονικά το καλοκαίρι είναι για άραγμα, μπυροποσίες και αθλοπαιδιές στη θάλασσα. Όχι για το χάλι που ζούμε ως πλανήτης αυτές τις μέρες. Νέα επίθεση στο Λονδίνο, όπου ένας τύπος σκότωσε μια γυναίκα και τραυμάτισε άλλους πέντε με μαχαίρι. Ταυτόχρονα, στο Ρίο, διαδηλωτές επιτέθηκαν εναντίον της Ολυμπιακής Φλόγας, αντιδρώντας έτσι στη διεξαγωγή των Αγώνων στη χώρα τους. Όλα αυτά φυσικά, σημαίνουν αύξηση της αστυνόμευσης, μέχρι να φτάσουμε και τυπικά σε ότι περιγράφει ο Γιώργος ο Όργουελ στο περασμένο, αλλά όχι ξεχασμένο 1984. Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε…
«Ήπια αντιμετώπιση και όχι βίαιη καταστολή» συστήνει ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη (ναι, υπάρχει) Ν. Τόσκας. «Εάν βέβαια, δεν υπερβαίνουν τις κόκκινες γραμμές» συμπλήρωσε, χωρίς όμως να γίνει πιο συγκεκριμένος. Κανονικά οι αντιεξουσιαστές δε χαμπαριάζουν από κόκκινες γραμμές, όπως όμως και οι συνδικαλιστές πριν από αυτούς, έχουν πια και οι ίδιοι ξεφτιλιστεί παντελώς. Αντιεξουσιαστής, όπως και αναρχικός, δε σημαίνει χούλιγκαν και τραμπούκος. Μια υπενθύμιση κάνω.
Υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την ανάθεση και εκτέλεση συμβάσεων παραχώρησης. Σε απλά ελληνικά, συνεχίζεται το ξεπούλημα της χώρας με πλειοψηφία. Οι λεκτικοί διαξιφισμοί που έπεσαν, δεν πείθουν κανέναν, ξέρουμε πως πρόκειται για απλό θεαθήναι. Προσωπικά θα ήθελα να αναθέσω τη διακυβέρνηση της χώρας σε κάποιον επαγγελματία του ιδιωτικού τομέα, μπας και δούμε θεού πρόσωπο, αλλά ποιος με ακούει;; Κανείς.
Για όλα φταίνε οι μέτοχοι, σύμφωνα με το Φώτη Μπόμπολα που συνεχίζει και δίνει one man show στην – ας πούμε – εξεταστική επιτροπή της Βουλής. Ο ίδιος είναι ένα λευκό περιστέρι που προσπαθεί να πολεμήσει τα συμφέροντα. Των άλλων. Εγώ πείστηκα. Εσείς;
Τσουκνίδα