Η Κική και ο Μιχάλης κλείνουν 20 χρόνια γάμου. Για να εορτάσουν το γεγονός όπως του πρέπει, ο Μιχάλης κλείνει τραπέζι σε ένα ‘κυριλέ’ εστιατόριο (κάτι προφανώς έξω από τις συνήθειες τους), που μάλιστα προσφέρει, εκτός από υψηλή γαστρονομία, και ψυχαγωγικό πρόγραμμα, που παρουσιάζουν ο Ζαν Λουί Κομπέρ και η Μαριόν Ατραξιόν. Κι ενώ όλα ξεκινούν καλά, στην πορεία τίποτα δεν πάει σύμφωνα με το σχέδιο, ούτε του παντρεμένου ζευγαριού, ούτε των καλλιτεχνών του εστιατορίου. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας παλιός γνώριμος της Κικής πυροδοτεί εκρήξεις, αποκαλύψεις και….. φτάνει, δεν κάνουμε spoiler.
Το έργο της Βίλης Σωτηροπούλου ‘Η Υψηλή Μαγειρική των Σχέσεων’ πραγματεύεται με απλό και ουσιαστικό τρόπο αυτό ακριβώς: Τις σχέσεις. Η αφορμή είναι ένα ‘πολυκαιρισμένο’ ζευγάρι, το έργο όμως δεν στέκεται μόνον εκεί. Η προσωπική αναζήτηση, η προσήλωση σε έναν (οικονομικό κυρίως) στόχο, το άγχος της κοινωνικής καταξίωσης, οι καιροί που αλλάζουν, τα όνειρα που έμειναν πίσω, το οικοδόμημα μιας κοινής ζωής που ίσως και να καταρρέει, είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται η παράσταση. Μην τρομάζετε. Το έργο δεν κουνά το δάχτυλο σε κανέναν, ούτε θα σας μπερδέψει. Το εξαιρετικό κείμενο της Βίλης Σωτηροπούλου έχει ιδανική ροή και ιδιαίτερα έξυπνο χιούμορ. Θα γελάσετε πολύ, πάρα πολύ.
Η ίδια η κα Σωτηροπούλου έχει αναλάβει και τον ρόλο της Κικής. Η Κική θα σας θυμίσει τη μητέρα, τη θεία, την αδερφή σας αλλά και τον εαυτό σας. Εν πολλοίς υποταγμένη για χρόνια στα κοινωνικά στερεότυπα, η Κική βρίσκει το θάρρος και αναζητά τον εαυτό της, χωρίς να φοβάται τις συνέπειες αυτής της αναζήτησης. Ο Δημήτρης Παπανικολάου, ο Μιχάλης του έργου, σε κάνει να γελάς με τις εκφράσεις του προσώπου του, πόσω μάλλον όταν μιλά. Πονηρός, άνθρωπος της πιάτσας, ένα μικρό – κατ’ ανάγκην ίσως – λαμόγιο, περιχαρακωμένος στις άνευ πραγματικής ουσίας κατακτήσεις του, βρίσκεται απέναντι σε πράγματα που δεν περίμενε ποτέ πως θα αντιμετωπίσει, ίσως δεν μπορεί κιόλας.
Το δεύτερο ζεύγος, η Ατραξιόν (Ταραξιόν) – Εστέλα Κοπάνου – εξαιρετική φωνή – και Ζαν Λουί Κομπέρ – Νώντας Μουντζουρέας, λειτουργούν τόσο υποστηρικτικά όσο και αυτόνομα. Τι παθαίνουν δυο καλλιτέχνες όταν αντί για το πρόγραμμα τους παρουσιάζεται το χάος; Πως επηρεάζουν – επηρεάζονται από τα τεκταινόμενα στον χώρο εργασίας τους;
Η ομάδα της παράστασης είναι σφιχτοδεμένη και φαίνεται. Η πολύ καλή σκηνοθεσία της Κέλλυς Σταμουλάκη, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Μάγκυ Μοντζολή, η μουσική επιμέλεια του Σπύρου Παζιώτη, οι χορογραφίες της Άννας Μάγκου, οι φωτισμοί του Γιώργου Σηφάκη, οι ειδικές κατασκευές του Βαλεντίνου Βαλάση, όλα τέλος πάντων δημιουργούν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα που θα είναι κρίμα να χάσετε.
Το έργο παίζεται κάθε Κυριακή στο θέατρο της Ημέρας, για λίγο ακόμη. Μιλά για όλων των ειδών τις σχέσεις με τρόπο απλό, ανθρώπινο, ευφάνταστο, χωρίς φανφάρες και διδακτισμούς. Έχει έξυπνο χιούμορ (ναι, το ξαναλέω γιατί μας λείπει), καταιγιστικό πολλές φορές. Έχει να πει πολλά και τα λέει έτσι όπως πρέπει. Σίγουρα θα σας προβληματίσει, θα το κάνει όμως ψυχ-αγωγικά. Θα φύγετε από το θέατρο ανάλαφροι. Δεν είναι και λίγο αυτό, σωστά;
Πληροφορίες για την παράσταση εδώ.