Της Πέννυς Κροντηρά

Αν και μας συστήθηκε ως τραγουδιστής ο Ησαΐας Ματιάμπα έκανε την έκπληξη καθώς το πολύπλευρο ταλέντο του τον έστρεψε να ασχοληθεί και με την ηθοποιία κάνοντας την ανατροπή. Στην παράσταση «Πυγμαλίωνας – Ωραία μου κυρία» που παίζει φέτος μας έδειξε, πέραν της υποκριτικής του ικανότητας, μια άλλη μουσική πλευρά ερμηνεύοντας εκπληκτικά το τραγούδι «i could have danced all night» σε διασκευή. Με εκτεθειμένη εντελώς τη φωνή τραγουδώντας a capella νιώθεις το κρύσταλλο και την καθαρότητα της ερμηνείας του σαν χάδι στα αυτιά.

Τι θέλεις να φέρει για εσένα το 2017;

Υγεία στους δικούς μου, σε εμένα και σε όλο τον κόσμο. Πολύ τυπική ατάκα αλλά αν έχουμε την υγεία μας μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά πράγματα. Από εκεί και πέρα θα ήθελα να έχω τη δυνατότητα να πραγματοποιήσω αρκετά από τα όνειρα που με ακολουθούν καιρό τώρα. Να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ είτε αφορά τη μουσική είτε το θέατρο. Να έχω έμπνευση, να δημιουργώ, να γράφω τραγούδια, να δώσω επιτέλους τραγούδια σε άλλους που είναι ένα μεγάλο μου όνειρο. Τα πράγματα που είναι στην άκρη του μυαλού μου να έρθουν στο επίκεντρο και ας αποκτήσουν επιτέλους σάρκα και οστά.

Ποια συνεργασία σου ξεχωρίζεις;

Θα έλεγα ότι είμαι πολύ τυχερός άνθρωπος και πολύ σωστός στις επιλογές μου μέχρι τώρα όσον αφορά τις συνεργασίες μου με αποτέλεσμα να μην μετανιώνω για καμία. Αυτές που μπορώ να ξεχωρίσω μουσικά είναι σίγουρα η αρχή μου με την Ελευθερία Αρβανιτάκη και τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα όπου ήταν πραγματικά τεράστιο σχολείο για μένα. Επίσης, στο θέατρο την πρώτη μου επαφή την έκανα με το μιούζικαλ rent και αντίστοιχα οφείλω τα πάντα στη σκηνοθέτη Θέμιδα Μαρσέλλου γιατί μου έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίσω το θέατρο και το μιούζικαλ. Βέβαια στο θέατρο νιώθω ακόμα σαν παιδάκι, το οποίο έχει πάρα πολλά να μάθει και να ζήσει. Φέτος είμαι πάρα πολύ τυχερός και ευγνώμων που βρίσκομαι στη θεατρική παράσταση «Πυγμαλίωνας-Ωραία μου κυρία» και παίζω με ηθοποιούς που έχω δει στην τηλεόραση, στο σινεμά, στο θέατρο, έχω συγκινηθεί, έχω γελάσει μαζί τους και ξαφνικά βρίσκομαι ανάμεσά τους πάνω στη σκηνή. Προσπαθώ σα σφουγγάρι να πάρω ότι καλύτερο μπορώ! Όλοι οι ηθοποιοί της παράστασης είναι ταλαντούχοι, τους σέβομαι και τους εκτιμώ!

Υπήρξαν στιγμές που απογοητεύτηκες ή σκέφτηκες να τα παρατήσεις;

Ο χώρος θέλει πολύ γερό στομάχι και πρέπει να έχεις στόχο χρόνο με το χρόνο για το τι θες να κάνεις. Αν αιωρείσαι θα τα παρατήσεις. Η μόνη στιγμή που σκέφτηκα να ασχοληθώ με κάτι άλλο ήταν μόλις τελείωσα το στρατό. Είχα αποκοπεί από τη δουλειά και χρειάστηκα 1,5 χρόνο να επανέλθω ξανά. Τότε σκέφτηκα να τα παρατήσω ή να κάνω αυτό που θέλω εγώ. Σαν αποτέλεσμα πήρα τα πράγματα στα χέρια μου έφτιαξα μπάντα και άρχισα να παίζω σε κάποια μαγαζιά και να κάνω αυτά που επιθυμώ εγώ. Σιγά σιγά μουσικά ανακάλυψα τον Ησαΐα και το τι θέλω να κάνω χωρίς να βρίσκομαι δίπλα σε ένα μεγάλο όνομα και να νιώθω την ασφάλεια. Ξαφνικά έμεινα εκτεθειμένος και είχα εγώ το πάνω χέρι και δισκογραφικά, αλλά και στα live μου.

Ποια τα επαγγελματικά σου σχέδια;

Ειδικά αυτή την εποχή να δουλεύω. Η θεατρική παράσταση “Πυγμαλίων – Ωραία μου κυρία” σε παραγωγή των Θεατρικών Σκηνών συνεχίζει ανοδικά την πορεία του και θα πάρει κι άλλη παράταση εκτός απ’ αυτή που ήδη έχει πάρει! Κάθε Σάββατο εμφανίζομαι στο «Σταυρό του Νότου Club» μαζί με τον Μύρωνα Στρατή και την Ήβη Αδάμου. Ακόμα, θα κυκλοφορήσει το καινούριο τραγούδι μου στις 20 Φεβρουαρίου, λέγεται “Ζήσε με αγάπη” σε μουσική δική μου και στίχους του Χρήστου Γκίκα και παραγωγή του Danik και δική μου. Μαζί με το τραγούδι θα βγει και το music video με σκηνοθέτη τη Μάϊρα Στυλιανού. Μακάρι να συνεχίσω να είμαι τυχερός και να έχω δουλειά για όσο αντέχω. Από εκεί και πέρα θα ήθελα πάρα πολύ αν και το θεωρώ δύσκολο να υπάρξουν στο μέλλον και άλλες. Έχω μάθει να βάζω το κεφάλι κάτω, να δουλεύω σκληρά για να γίνομαι καλύτερος ακόμα και αν δεν το κατέχω. Μουσικά θα ήθελα να έχω τη δυνατότητα να κάνω αυτό που αγαπώ για πάντα, αντιμετωπίζοντας όμως καλύτερες συνθήκες δουλειάς! Αντέχω ακόμα και θέλω να αντέχω για όσο θα ανταπεξέρχεται η φωνή μου.

Πες μας λίγα λόγια για τη συμμετοχή σου στη θεατρική παράσταση «Ωραία μου Κυρία».

Χαζεύω τον εαυτό μου αρκετές φορές στις κουίντες να παρακολουθώ τους ηθοποιούς και να βλέπω πως συμπεριφέρονται πάνω στη σκηνή. Παρατηρώ τις αντιδράσεις του κόσμου, καθώς εμφανίζομαι από το πίσω μέρος του θεάτρου. Κάθομαι δέκα λεπτά να δω τι τους αρέσει στις ίδιες ατάκες, αν γελάνε και γιατί. Είναι παράξενο αλλά η ενέργεια που παίρνω μου δίνει τρομερή όρεξη και ώθηση να παίζω και να τραγουδάω στην παράσταση.

Ποιο το μήνυμα της παράστασης;

Θεωρώ ότι με αφορμή μια ερωτική ιστορία μιλάει για το ότι ο άνθρωπος μπορεί να καταφέρει τα πάντα (ανεξαρτήτως καταγωγής και backround) αρκεί να έχει τη διάθεση να εξελιχθεί και να βελτιωθεί τόσο διανοητικά όσο και ψυχοσυναισθηματικά! Τα κοινωνικά στερεότυπα που χωρίζουν τους ανθρώπους σε κατηγορίες μπορούν να καταρριφθούν, αρκεί να υπάρχει σεβασμός. Η αλήθεια που κουβαλά ο καθένας είναι μοναδική και όταν απογυμνωνόμαστε από όλες τις δήθεν καταστάσεις, η Γαλάτεια που χτίζει ο καθένας μας ζωντανεύει. Νομίζω ότι είναι ένα έργο που δίνει έμφαση όχι μόνο στην ισοτιμία των φύλων, αλλά γενικά στην ισοτιμία των ανθρώπων, με ένα τρυφερό και ίσως κωμικό ώρες ώρες τρόπο, μιλώντας για γνησιότητα με θαυμασμό και πίστη στην ικανότητα του εκάστοτε ανθρώπου να ξεπεράσει τα προσωπικά του δεσμά και να ελευθερωθεί, μονάχα εάν το επιθυμήσει και το διεκδικήσει. Και φυσικά ο έρωτας λειτουργεί ως η δύναμη που μπορεί να πυροδοτήσει τα πάντα!

Κάτι αστείο που σου έχει συμβεί επί σκηνής;

Πρόσφατα, τη στιγμή που ήταν να βγω να πω την πρόζα μου σκοντάφτω στο ένα σκαλί αρχίζω και γελάω μόνος μου, σκοντάφτω και στο τελευταίο που ήδη φαίνομαι στον κόσμο. Με έχουν πάρει πρέφα κάποιοι ηθοποιοί γελάνε και αυτοί οπότε φεύγω γελώντας προς τη σκάλα σαν χάχας. Πηγαίνω προς τον Κόκλα να πω τα λόγια μου, χαιρετάω υποτίθεται τους παρευρισκόμενους στη δεξίωση, τη γυναίκα με χειροφίλημα και στον επόμενο άνδρα, επειδή ήμουν χαμένος από πριν, πάω να κάνω ακριβώς το ίδιο να του φιλήσω το χέρι και μου λέει «τι κάνεις;», του λέω «τι κάνω;» μου απαντά γιατί μας βλέπει ο κόσμος «θα μπερδεύτηκες επειδή είμαι σκωτσέζος» και φορούσε την κλασσική παραδοσιακή φούστα γελάμε ευγενικά και φεύγω από τη σκηνή μπουσουλώντας από τα γέλια.

Θα έπαιζες σε σήριαλ;

Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που ασχολείται με την υποκριτική και δεν θέλει να παίξει σε σειρά, αρκεί να του αρέσει και να είναι καλή δουλειά. Ο λόγος που βρίσκομαι εδώ είναι γιατί έχω τη δυνατότητα να υποδύομαι άλλους χαρακτήρες και μου αρέσει πάρα πολύ αυτό. Να μην είμαι ο εαυτός μου και να μπαίνω σε άλλες ψυχολογίες. Σίγουρα θα μου άρεσε να είμαι σε ένα σήριαλ αρκεί να είναι στα δικά μου δεδομένα δηλαδή να μου αρέσει σαν θεατής πρώτα και μετά σαν μέρος του!

Θα εγκατέλειπες τη μουσική για να ασχοληθείς μόνο με την υποκριτική, που γέρνει η πλάστιγγα;

Γέρνει αναγκαστικά στη μουσική, γιατί ασχολούμαι επαγγελματικά 15-16 χρόνια. Θα έλεγα ότι η υποκριτική είναι ένα μικρόβιο και έχει μια μαγεία εντελώς διαφορετική από το τραγούδι. Σίγουρα το ένα συμπληρώνει το άλλο και αν με δει κάποιος θα καταλάβει ότι τα τραγούδια τα ερμηνεύω «θεατρικά» αρκετές φορές! Αυτό είναι πάρα πολύ όμορφο από τη μία από την άλλη θα ήθελα να έχω τη δυνατότητα να πιέσω τον εαυτό μου να ασχοληθεί πιο σοβαρά με την υποκριτική, να παρακολουθήσω μαθήματα ώστε να καλλιεργήσω αυτό που κάνω τόσα χρόνια εμπειρικά.

Πες μου την ιστορία ενός τραγουδιού που έχεις γράψει.

Υπάρχει ένα κομμάτι που έγραψα στον πρώτο δίσκο το 2003 που λέγεται «Μακριά από το ψέμα σου να ζεις». Όταν ήμουν 19 χρονών, είχα κάνει κουβέντα με τον τότε διευθυντή της universal ότι δεν ήρθα απλά για να τραγουδήσω αλλά έχω πράγματα να βγάλω από μέσα μου για να τα δείξω στον κόσμο να τα καταλάβει και του ζήτησα τα μισά κομμάτια από το δίσκο να είναι δικά μου. Συμφώνησε περιέργως και τότε έγραψα έξι τραγούδια εκ των οποίων τα τρία είχαν και δικό μου στίχο. Είχα περάσει μία φιλική σχέση που ήταν στηριγμένη στα ψέματα και αφού είχα γράψει το «μακριά από το ψέμα σου να ζεις» κατάλαβα ότι αναφερόταν εκεί. Τα κομμάτια που γράφω είναι είτε βιωματικά είτε ιστορίες που έχω ακούσει από ανθρώπους, είτε ιστορίες που δημιούργησα στο μυαλό μου και θέλησα να τις ζωντανέψω μέσω των τραγουδιών μου. Εκείνη τη στιγμή όμως απλά έγραψα στίχους και μουσική ταυτόχρονα, κάτι που δεν κάνω τώρα, χωρίς να έχω σκοπό να βγει βιωματικό στοιχείο.

Ο Ησαΐας στην καθημερινότητα πως είναι;

Υπάρχουν στιγμές που είμαι ανήσυχος, μελαγχολικός, μέσα στην τρελή χαρά, άλλες που κάτι θα μου λείπει, άλλες που θα αισθάνομαι γεμάτος. Δεν με πιάνεις πουθενά με λίγα λόγια. Σίγουρα είμαι τρελός εκεί έχω καταλήξει. Δυστυχώς τη τρέλα μου δεν την αντέχουν πάρα πολλοί και αυτό το παρατηρώ. Είναι πολύ δύσκολο να ζεις δίπλα μου θέλει πολύ γερό στομάχι. Δεν είμαι κυκλοθυμικός αλλά υπάρχουν περίοδοι όπως πχ πρόσφατα δεν έγραφα μουσική και αυτό με έκανε να νιώθω ότι κάτι μου λείπει αλλά αυτό ήταν γιατί δεν είχα χρόνο. Εκείνη τη στιγμή δεν το καταλάβαινα αλλά ήξερα ότι κάτι μου λείπει. Δεν το έχω συνηθίσει αυτό. Μπορεί να βλέπω τηλεόραση ως τις 2-3 το βράδυ και ξαφνικά να κάτσω στο πιάνο και να γράφω κομμάτια ως τις 8 το πρωί. Αυτό που μου λείπει μπορεί να με κάνει να αλλάξω πάρα πολύ σαν χαρακτήρας, να βγω και να είμαι down χωρίς να ξέρω το λόγο και να μου λες «τι έχεις;» και να λέω «Δεν έχω τίποτα. Η δουλειά πάει μια χαρά, οι γονείς μου είναι καλά.». Για μένα το να πάψω να δημιουργώ σημαίνει πάρα πολλά. Είχα θέσει ένα δίλημμα στον εαυτό μου ποια αίσθηση θα προτιμούσα να χάσω την ακοή ή την όραση; Και είχα πει να χάσω την όρασή μου, δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ τον εαυτό μου να μην μπορεί να ακούσει μουσική, ήχους. Αυτός είμαι εγώ, μεγαλώνω μέσα από τη μουσική και έτσι διαμορφώνεται η αντίληψη μου. Θεωρώ ότι είναι ένα πολύ καλό στοιχείο που έχω και με έχει βοηθήσει πάρα πολύ!

Τι σε νευριάζει;

Θα με νευριάσει κάτι όταν θα είμαι ήδη νευριασμένος. Όταν είμαι κάπως δεν θες  να είσαι δίπλα μου, γιατί ο άλλος νομίζει ότι του κάνω επίθεση ενώ εγώ δεν του κάνω απλά έχω τα δικά μου. Με νευριάζει όταν δεν μπορούν να με καταλάβουν όμως πραγματικά είμαι δύσκολος άνθρωπος. Επίσης, με νευριάζει  αν πω κάτι μία φορά και δεν το κάνει κάποιος, το οποίο όμως κάνω και εγώ. Νευριάζω με αυτά που νευριάζω και εγώ τους άλλους!

Έχεις δηλώσει ότι υπάρχουν οι προοπτικές ώστε αυτή τη χρονιά να παντρευτείς.

Ένα από τα όνειρα που έχω είναι να δημιουργήσω μία οικογένεια όχι γενικά αλλά με τον άνθρωπο που θα είμαι, η σχέση αυτή θα στηρίζεται στην αγάπη και θα καταλαβαίνει ο ένας τον άλλο. Από εκεί και πέρα ο χρόνος θα δείξει αν θα είμαι τυχερός και έτοιμος για κάτι τέτοιο, γιατί με βλέπω στο τέλος να με φωνάζουν «θείε Ησαΐα» και να έχω φτάσει εξήντα χρονών. Όχι δε θέλω το 2017 να μου φέρει ένα γάμο αλλά να έρθει όταν θα είναι ο καιρός του χωρίς βιασύνες, έχοντας δίπλα μου κάποια που σέβομαι, εκτιμώ, κάποια που μέσα στη σχέση μας να εμπιστευόμαστε, να στηρίζουμε και να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο!