Συνέντευξη στην Άννα Παχή

Γνήσια λαϊκή φωνή, αλλά γνησιότερη λαϊκή, αυθεντική ψυχή, ο Λάμπρος Καρελάς μιλά στο iart.gr για τις φετινές εμφανίσεις του και όχι μόνον…

Μιλήστε μας για την φετινή σας σύμπραξη στο “Διπλόχορδο”.

Η συνεργασία αυτή, είναι απόρροια και ακολουθία της περσινής, με τον συγκεκριμένο χώρο. Καταλήξαμε από κοινού με τον ιδιοκτήτη του μαγαζιού, σε ένα ευέλικτο, τριμελές, όσον αφορά τους τραγουδιστές, σχήμα. Έτσι, ήρθε μαζί μας η Ελευθερία Ορδουλίδου, με την οποία συνεργάζομαι για πολλοστή φορά. Έχω απίστευτη εμπιστοσύνη στις δυνατότητές της να κινείται με ευκολία, σε όλο το φάσμα του ελληνικού τραγουδιού. Το σχήμα συμπληρώνει ο Νεκτάριος Μαλαγρίδης, με τον οποίον συνεργαστήκαμε και πέρσι στον ίδιο χώρο και εκτιμώ  βαθύτατα τις φωνητικές του δυνατότητες. Πρόκειται για νέα παιδιά  με εξαιρετικές φωνές και πάνω απ’ όλα, ήθος και τιμιότητα σε αυτό που κάνουν. Το πρόγραμμα φτιάχτηκε σε συνεργασία με τον μαέστρο της ορχήστρας, Κώστα Καραγιάννη, δίνοντας βάση στις προτιμήσεις του κοινού και ταυτόχρονα, διανθίζοντάς το με τραγούδια από την Ελευθερία και τον Νεκτάριο. Όσον αφορά το ύφος, παραμένουμε σταθερά στο καλό ελληνικό τραγούδι των μεγάλων δημιουργών και ερμηνευτών.

Είστε από τους καλλιτέχνες που δεν κυνηγούν τη δημοσιότητα. Νιώσατε ποτέ πως “αδικήθηκε” η δουλειά σας εξαιτίας αυτής της επιλογής;

Όχι δεν θα έλεγα ποτέ κάτι τέτοιο. Απλά, έχω μάθει στη ζωή να μιλάω, να φωνάζω, να κραυγάζω ακόμη, μόνον όταν πραγματικά έχω κάτι να πω και να το στηρίξω μ όλη μου τη δύναμη.

Έχετε κυκλοφορήσει δίσκους, έχετε προσωπικές επιτυχίες αλλά το όνομά σας είναι δεμένο με “Τα παιδιά από την Πάτρα”. Θα θέλατε κάποια στιγμή να μείνει στο παρελθόν αυτό το κομμάτι της ζωής σας;

Το τι πραγματικά θα ήθελα εγώ, είναι τελικά ανεξάρτητο από το πώς με βλέπει ή με τοποθετεί ο κόσμος στη συνείδηση του. Ευτυχώς η δυστυχώς, είμαι από τα βασικά μέλη των “Παιδιών” κι έτσι θα παραμείνω. Είναι στο χέρι μου να αποδείξω ότι στέκομαι και χωρίς αυτήν ακριβώς την ιδιότητα, του μέλους εννοώ.

Η καριέρα σας είναι γεμάτη με σημαντικές συνεργασίες. Ποιό είναι το πιο σημαντικό πράγμα που αποκομίσατε από αυτές;

Η σεμνότητα. Σε ηλικία 21 ετών, συνεργάζομαι και συμπράττω με την “Οπισθοδρομική Κομπανία”. Με την Ελευθερία Αρβανιτάκη στους κόλπους της, με τον Διονύση Σαββόπουλο και άλλους σπουδαίους τότε της γενιάς μας. Έβλεπα όλα αυτά τα νέα παιδιά αλλά και τους καταξιωμένους Διονύση, Μανώλη Ρασούλη, Παπάζογλου, Ζιώγαλα, Αδερφούς Κατσιμίχα, όλους αυτούς που μετά έκαναν τεράστια επιτυχία, να είναι τόσο εργατικοί, αλλά πάνω απ όλα, τόσο σεμνοί, που τους λάτρεψα διπλά… Μετά ήρθαν κι άλλες μεγάλες συνεργασίες, οι περισσότερες επιτυχημένες.

Θεωρείτε πως η παρατεταμένη οικονομική κρίση έχει αλλάξει τον τρόπο διασκέδασης του κόσμου;

Σαφέστατα και έχει αλλάξει άρδην η λογική της διασκέδασης. Πλέον, υπάρχουν τα μαγαζιά του life style, οι καλές μουσικές σκηνές που είναι ανοιχτές και στα νέα παιδιά, οι χώροι όπου ανήκει το “Διπλόχορδο”, με πλήρη ορχήστρα και κανονικά σχήματα, που απευθύνονται σε ανθρώπους που θέλουν να περάσουν μια βραδιά πίνοντας και τρώγοντας χωρίς να ξοδέψουν μια περιουσία. Επίσης, το φαινόμενο των τελευταίων ετών,  μεζεδοπωλεία με τρεις μουσικούς που ταυτόχρονα παίζουν και τραγουδούν…Όλα αυτά ουσιαστικά για δύο, το πολύ τρεις ημέρες (μιλώ για Κυριακές μεσημέρι). Κάποτε παρακαλούσαμε τους μαγαζάτορες για ένα ρεπό μέσα στην εβδομάδα. Με αυτά τα μεροκάματα προσπαθείς να ζήσεις οικογένεια… Είναι αστείο.

Υπήρξαν στιγμές που σκεφτήκατε πως θα ήταν πιο εύκολο να παραμείνετε στη Βιολογία που σπουδάσατε;

Όχι δεν υπήρξαν. Θα ήθελα κάποια στιγμή να γίνει αυτό, επικουρικά. Αλλά μάλλον το όριο ηλικίας δεν με βοηθάει  πια.

Σίγουρα έχετε ζήσει πολλές συγκινητικές καταστάσεις στην καριέρα σας. Θα θέλατε να μοιραστείτε μια, μαζί μας;

Μια απίστευτη στιγμή συνέβη κάπου στη δεκαετία του 80. Στο μαγαζί που εμφανιζόμουν, γινόταν ένας χορός με ανθρώπους με κινητικά προβλήματα. Το φουαγιέ ήταν γεμάτο διπλωμένα καροτσάκια. Ήμουν ιδιαίτερα αγχωμένος για την βραδιά που θα ακολουθούσε. Τελικά εκείνο το βράδυ, έζησα ότι πιο συγκλονιστικό έχω δει. Ένα παλληκάρι κάπου κοντά στα τριάντα, χόρεψε με πατερίτσες το “Άντε να περάσει η μέρα” του Άκη Πάνου. Το μαγαζί ολόκληρο έφτασε στο ζενίθ της συγκίνησης. Ήταν μια από τις φορές που τραγουδούσα και έκλαιγα…

Τι θα θέλατε να πάρει φεύγοντας εκείνος που θα έρθει να σας ακούσει;

Την ευχαρίστηση του ότι όλοι σε αυτόν το χώρο, μουσικοί, τραγουδιστές και το σύνολο του προσωπικού, κατέβαλε το ανθρωπίνως δυνατό για να περάσει αξέχαστα. Να δειπνήσει, να διασκεδάσει, να χορέψει, να ψυχαγωγηθεί. Ο στόχος μας είναι, όταν φύγει, να γίνει ο καλύτερος πρέσβης του μαγαζιού και του προγράμματος…

Διπλόχορδο Live

Λ. Γαλατσίου & Αγ. Λαύρας 13

Τηλέφωνο κρατήσεων: 2102283863

http://www.mezedopolio.gr/diploxordon/el-GR/

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο

Ώρα προσέλευσης: 22.00 – 22.45