Συνέντευξη στην Άννα Παχή

Η Λίνα Ροδοπούλου με αφορμή τις εμφανίσεις της στην ταράτσα του Micraasia Fez, αλλά και την κυκλοφορία του νέου της τραγουδιού «Αέναο», μιλάει στο iART.

Ετοιμάζεις μουσικό ταξίδι στην ταράτσα του Micraasia Fez. Πως προέκυψε αυτή σου η εμφάνιση; Που θα πάμε μουσικά;

Περίμενα με ανυπομονησία την επανέναρξη των μουσικών εκδηλώσεων μετά από το τόσο μεγάλο αυτό διάστημα αποχής, οπότε δε έχασα την ευκαιρία να συνεργαστώ με το χώρο αυτό μιας και φέτος ειδικά οι σκηνές που φιλοξενούν εμάς τους μουσικούς είναι περιορισμένες. Μουσικά θα ταξιδέψουμε στην Ελλάδα αλλά και τη Μεσόγειο με πολλά αγαπημένα τραγούδια, τόσο σύγχρονα όσο και παλαιότερα αλλά διαχρονικά. Θα ακουστούν επίσης και δικά μου καινούργια τραγούδια, και θα με πλαισιώνει ως guest εμφάνιση ο ταλαντούχος συνθέτης και ερμηνευτής Θοδωρής Μυστιλόγλου.

Πες μας λίγα λόγια για το καινούργιο σου τραγούδι «Αέναο». Ωραίος τίτλος. Τι σημαίνει για εσένα;

Το «Αέναο» είναι ένα αισιόδοξο καλοκαιρινό τραγούδι το οποίο υπογράφει ο Θοδωρής Μυστιλόγλου. Είναι ένα καθαρά ερωτικό τραγούδι και φέρει τον τίτλο αυτό γιατί μιλάει για μια αέναη- αιώνια μορφή ενέργειας που δεν είναι άλλη από την αγάπη. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει για εμένα.

Σε κάποια τραγούδια σου η εικόνα που έρχεται στο μυαλό μου είναι κυρίες με κρινολίνα συνοδεία κλασικής μουσικής. Είχες σκεφτεί ποτέ να ακολουθήσεις καριέρα στην όπερα; Πως σε κέρδισε το ύφος που έχεις τώρα;

Δικαίως με συνδέετε με τέτοιου είδους εικόνες καθώς και πέρα από το μουσικό κομμάτι η αισθητική που διατηρώ όσον αφορά τον εαυτό μου είναι ρετρό με αρκετά ρομαντικά στοιχεία. Παλαιότερα και για ένα διάστημα ήταν στις σκέψεις μου να ασχοληθώ με την όπερα καθώς έχω σπουδάσει κλασικό τραγούδι, το οποίο για να ερμηνεύσει κανείς άρτια απαιτεί πολύ μεγάλη αφοσίωση καθώς για εμένα είναι πρωταθλητισμός. Είναι ένα είδος που μου ταιριάζει και φωνητικά αλλά και αισθητικά όμως θεωρώ ότι εκφράζομαι καλύτερα στο ύφος που έχω τώρα. Νιώθω ότι αυτό είναι το μουσικό μου σπίτι.

Ανήκεις στους καλλιτέχνες που εστιάζουν στην ουσία και όχι στην εικόνα της μουσικής. Πόσο -αν- σου έχει στοιχίσει αυτό; Βλέπεις να αλλάζει αυτή η κατάσταση;

Για εμένα η εικόνα ενός καλλιτέχνη πρέπει να συνάδει με τη μουσική του. Κατανοώ ότι το θέαμα που μέσα σε αυτό ανήκει και η μουσική το ακούμε αλλά και το βλέπουμε, οπότε ένας μουσικός – τραγουδιστής θα πρέπει να έχει μια εικόνα ή οποία δε θα είναι αυτοσκοπός αλλά θα πλαισιώνει το ύφος στο οποίο κινείται. Με αυτή τη σκέψη πορεύομαι κι εγώ και η όποια εικόνα έχω καθορίζεται από το τι έχω ανάγκη να εκφράσω στον κόσμο. Το ότι εστιάζω στη μουσική δε θεωρώ ότι μου έχει κοστίσει γιατί στη δική μου περίπτωση μου φαίνεται αδύνατο το ανάποδο. Η υπερπροσπάθεια του καθορισμού της εικόνας στην εποχή μας με ενοχλεί, και δε βλέπω να αλλάζει.

Είναι η μέχρι τώρα πορεία σου αυτό που ήθελες; Τι σου έχει προσφέρει ως τώρα η ενασχόληση με τη μουσική; Πως θα επιθυμούσες να συνεχιστεί;

Δε μπαίνω στη διαδικασία να σκέφτομαι πως θα ήταν εάν είχα κάνει άλλες κινήσεις γιατί κάτι τέτοιο πιθανόν να με έβαζε στη διαδικασία να κατηγορώ τον εαυτό μου για τις επιλογές μου κάθε φορά που μπορεί να περνάω δυσκολίες και αυτό δεν ωφελεί. Αγαπώ τη μέχρι τώρα πορεία μου γιατί μου έχει προσφέρει μια εσωτερική πληρότητα, τόσο γιατί ζω καθημερινά στον υπέροχο κόσμο της μουσικής και νιώθω πολύ τυχερή γι΄ αυτό, όσο και γιατί μετά από πολλή αναζήτηση νομίζω ότι μέσω της τέχνης μου έχω βρει τον εαυτό μου. Για τη συνέχεια θα επιθυμούσα να μου δοθεί η ευκαιρία να επικοινωνήσω τη μουσική μου σε ολοένα και μεγαλύτερο κοινό.

Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στον κόσμο τι θα ήταν αυτό;

Είναι τόσο πολλά αυτά που θα ήθελα να αλλάξω που θα χρειαζόμασταν αρκετές ακόμα συνεντεύξεις! Ενδεικτικά όμως θα πω ότι θα ήθελα να ζω σε έναν κόσμο όπου ο καθένας μας θα συνειδητοποιεί τη βαρύτητα που φέρουν οι επιλογές του, και αυτό διότι αν θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο πρέπει όλοι να συνηγορήσουμε στο να επιτευχθεί αυτό μέσω της ατομικής μας προσπάθειας.