katsioni1a

Της Άννας Παχή

Ηθοποιός, σκηνοθέτης και performer, η Μαρία Κατσιώνη ασχολείται με τον αυτοσχεδιασμό και την κατασκευή performance.  Έχει παίξει στο θέατρο και την τηλεόραση ενώ σκηνοθέτησε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Η αυτοσχέδια παράσταση της «Τα παιχνίδια του μυαλού» πήρε το πρώτο βραβείο Σύγχρονου Ελληνικού Έργου. Ασχολείται με την δραματοθεραπεία και την παιγνιοθεραπεία, καθώς και την εμψύχωση ομάδων. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως δασκάλα θεατρικής Αγωγής και σκηνοθετεί παραστάσεις για παιδιά. Το νέο της εγχείρημα είναι μια πρωτότυπη παρουσίαση του έργου «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων», σε συνεργασία με το Armani Musical Theatre Center και συνδυασμό με workshops βιωματικού αυτοσχεδιασμού. Διαβάστε τι είπε, στο iART.

Εξηγήστε μας τι ακριβώς είναι τα workshops που πραγματοποιείτε;

Ξεκίνησαν τον περασμένο Σεπτέμβριο. Οργανώσαμε κάποια ανοιχτά μαθήματα στα οποία οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν το βιωματικό αυτοσχεδιασμό. Από αυτούς, επιλέχθηκαν εκείνοι που θα συνέχιζαν και θα συμμετείχαν στην παράσταση. Στην πορεία, μέσα από βιωματικές συνθήκες και διαδικασίες, δημιουργήσαμε για τους ηθοποιούς διάφορες καταστάσεις και βλέπαμε τι «υλικά» έχει ο κάθε ένας, για να μην του «φορέσουμε» ένα ρόλο, αλλά να αναλάβει κάτι που να του ταιριάζει και να μπορεί να τον φέρει εις πέρας, έτσι ώστε το αποτέλεσμα που θα βγει να είναι αληθινό. Ο κάθε ηθοποιός να δώσει την αλήθεια του. Σε αυτό βοηθούν και οι σωματικοί αυτοσχεδιασμοί που προβάλλουν τι κρύβει ο καθένας μέσα του.

 «Να δώσει την αλήθεια του».

Θεωρώ πως αυτό είναι το ρεαλιστικό θέατρο και αυτό περνάει στο κοινό που ενδιαφέρεται για την αλήθεια, του ηθοποιού και του έργου, άλλωστε, αυτός είναι ο απώτερος στόχος της δουλειάς μας, η αλήθεια.

Ποιοι συμμετέχουν στα workshops;

Όποιος το επιθυμεί. Επαγγελματίες ηθοποιοί, ερασιτέχνες, άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με το θέατρο, τα σεμινάρια είναι ανοιχτά σε όλους. Άνθρωποι που δεν είναι ηθοποιοί, τραγουδιστές ή χορευτές,  ξεκίνησαν και συνεχίζουν γιατί είδαμε πως έχουν ταλέντο και ικανότητες. Δεν αποκλείουμε κανέναν.

Πως προκύπτει η επιλογή;

Είναι προϊόν συνολικής δουλειάς παρατήρησης που κάναμε με τον Αντόνιο Αρμάνι και τη χορογράφο Γεωργία Καραμέρου. Τα workshops αποτυπώθηκαν σε βίντεο κι ύστερα παρατηρούσαμε τον κάθε ένα ξεχωριστά, πως αντιδρά, τη διαθεσιμότητα στις βιωματικές και σωματικές συνθήκες. Είχε συστολή, ήταν διαθέσιμος να ξεπεράσει τα όριά του; Έχει μεγάλη σημασία το πόσο τολμάει ο ηθοποιός.

Υποθέτω πως συναντήσατε αρκετούς.

Είχαμε μεγάλη συμμετοχή κι έγινε μια επιλογή δεκαοχτώ ατόμων από τα αρχικά εβδομήντα. Στην πορεία, λόγω της συνέχειας των  workshops υπήρχε η τάση να έρχονται συνέχεια άτομα και κάποια από αυτά εντάχθηκαν στην παράσταση.

Αυτό πρέπει να σας έδωσε μεγάλη χαρά.

Γνωρίζουμε πόσο η δουλειά μας αρέσει στον κόσμο, καθώς, πέρα από τα άλλα οφέλη είναι και μια μορφή «ψυχοθεραπείας». Μέσα από τις βιωματικές διαδικασίες, εκείνοι που συμμετέχουν αισθάνονται πολύ όμορφα, είναι μάλλον ανάγκη όλων  μας να εκφραστούμε μέσω της Τέχνης. Παρόλα αυτά, η απήχηση ήταν μεγαλύτερη από όσο περιμέναμε.

Μιλήστε μας για την performance «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων». Πως σκοπεύετε να το παρουσιάσετε;

Το έργο είναι βασισμένο στο βιβλίο του Λιούις Κάρολ, έχω όμως ολοκληρώσει τη διασκευή και ονομάστηκε «Άλις». Η Άλις δεν πέφτει στη χώρα των θαυμάτων, μπαίνει στον κόσμο της ενηλικίωσης. Ο κόσμος που θα παρουσιάσουμε και θα προσπαθήσουμε να τραβήξουμε το θεατή σε αυτόν, είναι ο απότομος κόσμος της ενηλικίωσης. Εκεί εισέρχεται ξαφνικά ένα παιδί, δέχεται πληθώρα πληροφοριών, χάνει τον προσανατολισμό του. Η παράσταση είναι μιούζικαλ, χρησιμοποιεί τραγούδια και χορό. Αν και απευθύνεται σε ενήλικες,  πρωταγωνιστεί το παιδί. Εκείνο έχει τον κυρίαρχο ρόλο στο έργο, εκείνο είναι που τελικά θα βγει στο φως και θα προσαρμοσθεί ομαλά στην καινούρια κατάσταση, με ένα μεγάλο πάρτι ίσως, θα δούμε πως θα καταλήξει.

Ποιοι είναι οι συντελεστές του;

Στο ρόλο της Άλις, θα δούμε μια νέα ηθοποιό, την Μάρα Μάντζαρη. Όλοι οι ηθοποιοί, είναι ακόμη μαθητές. Μερικοί έχουν ξαναπαίξει σε μιούζικαλ, άλλοι είναι αρχάριοι. Όμως τραγουδούν, χορεύουν και παίζουν, συνδυάζουν δηλαδή την υποκριτική, το χορό και το τραγούδι. Τώρα είμαστε στη διαδικασία της πρόβας, με εντατικούς ρυθμούς μάλιστα. Η συμμετοχή στα workshops έδωσε σε όλους την ευκαιρία να μιλούν πλέον «την ίδια γλώσσα». Δουλεύουμε πάνω στη μουσική, τα τραγούδια, το χορό…

Ποιο ήταν το έναυσμα για μια τέτοια παρουσίαση του κλασικού έργου;

Πρόκειται για έργο που το έχουν πιάσει πολλοί σκηνοθέτες, χορευτές. Έχει γίνει θεατρικό, όπερα, ταινία. Όλοι αυτοί έχουν δει και μια διαφορετική εκδοχή του. Ο συγγραφέας δεν απευθυνόταν σε παιδιά αλλά σε ενήλικες, το έργο είναι γεμάτο με κρυφά νοήματα. Αν ασχοληθείς και τα αποκρυπτογραφήσεις όλα αυτά, σου έρχονται εικόνες. Προσωπικά οραματιζόμουν την ενηλικίωση, τη μεταμόρφωση που συμβαίνει μέσα από αυτήν, τις αλλαγές που δέχεται ένα παιδί. Τα βλέμματα του κόσμου που πέφτουν επάνω του, το καθοδηγούν, ενώ το ίδιο ίσως να μην είναι σε θέση ακόμη να πάρει πρωτοβουλίες.. Η παράσταση έχει μεταφερθεί στο σήμερα, μιλά για το πλήθος των πληροφοριών που δεχόμαστε, για να χαθούμε τελικά μέσα σε αυτές. Πρόκειται για εντελώς παρανοϊκή κατάσταση, μέσα στην οποία εισέρχεται η Άλις,  κι αυτό είναι που ζούμε. Η κοινωνική μας ζωή. Η ενηλικίωση, αν τη δούμε όπως είναι, αντιλαμβανόμαστε πως πρόκειται για πολύ τρελή κατάσταση κι αυτό επικρατεί σε όλη την προσέγγισή μας, σε αυτήν την performance. Η τρέλα, η παράνοια. Ο καθένας λέει τα δικά του όπως τα φαντάζεται, όπως τα αντιλαμβάνεται, προσπαθεί να αποπροσανατολίσει .

Η ενηλικίωση όμως, δε σταματά ποτέ.

Ακριβώς. Βλέπουμε και τον εαυτό μας μέσα από την Αλίκη. Μου έχει συμβεί πολλές φορές.  Συνέχεια μαθαίνουμε. Λέμε συχνά, «αυτό δε θα το κάνω ποτέ», όμως κάτι συμβαίνει και  ανατρέπει αυτή μας την πεποίθηση. Δεν πρέπει να είσαι απόλυτος με τίποτα γενικά, επειδή υπάρχουν πολλές ανατροπές, ειδικά στην καθημερινότητα που βιώνουμε.

Πότε θα ανέβει;

Υπολογίζουμε να είμαστε έτοιμοι λίγο πριν το Πάσχα. Η προετοιμασία ξεκίνησε στο τέλος Σεπτεμβρίου, με κάποια workshops πάνω στο έργο, στα οποία ερχόταν συνέχεια κόσμος και συμμετείχε. Βιωματικά, γιατί η τεχνική που χρησιμοποιώ είναι ο βιωματικός αυτοσχεδιασμός. Μαζί με τον Αντόνιο Αρμάνι κάναμε την τελική επιλογή των ατόμων που θα συμμετάσχουν.

Μπορεί να ενταχθεί κάποιος τώρα;

Στην performance αυτή, υπάρχουν ρόλοι που μπορούμε να «δημιουργήσουμε», για αυτόν ακριβώς το λόγο. Αν υπάρξει κάποιος που έχει τις δυνατότητες, φυσικά και μπορεί να ενταχθεί. Το έργο δεν είναι προκαθορισμένο, αλλάζει συνέχεια. Θα υπάρχει video art και ψάχνουμε ιδέες για το πώς θα δείχνουμε τις αλλαγές της Αλίκης, τόσο στη σκηνογραφία όσο και  ενδυματολογικά. Αναζητούμε κάτι πρωτότυπο, είμαστε ανοιχτοί σε ιδέες.

Είναι στα σχέδιά σας να συνεχιστούν τα workshops; 

Αυτοί τη στιγμή είμαστε επικεντρωμένοι στην «Άλις», μάλιστα, μας  έχουν καλέσει ήδη να την παρουσιάσουμε σε διάφορα φεστιβάλ. Υπάρχει μεγάλη ζήτηση για τα  workshops, σαν απασχόληση, σαν σεμινάρια και το συζητάμε πολύ σοβαρά. Πιστεύω πως θα γίνει κάτι ανάλογο και στο μέλλον.

Εσείς τι λαμβάνετε μέσα από αυτήν τη διαδικασία;

Πρώτα από όλα, την ηθική ικανοποίηση, ότι η βιωματική αυτή διαδικασία βγάζει την αλήθεια του ατόμου, μια αλήθεια που θα αντιληφθεί τόσο το κοινό, όσο και ο ηθοποιός. Αυτός είναι και ο στόχος μου. Όλοι έχουμε τις ίδιες ανησυχίες και προβληματισμούς, θέλουμε κάποιον να τις επιβεβαιώσει. Δεύτερον, αγαπώ πολύ τη δουλειά μου και κάθε φορά νιώθω σα να είναι η πρώτη φορά. Την κάνω πάντοτε με την ίδια αγάπη και αφοσίωση, προκειμένου να μεταδώσω στα παιδιά αυτό που έχω στο μυαλό μου, και πάνω από όλα, να περνάνε καλά με αυτό που κάνουν. Ο στόχος μας είναι να «οδηγήσουμε» και το θεατή σε μια ονειρική κατάσταση, να τον μεταφέρουμε έστω για λίγο, κάπου αλλού. Η performance αυτή είναι αφιερωμένη στον κόσμο που αισιοδοξεί κι ευελπιστεί να συναντήσει τα όνειρά του, όπως η Αλίκη.