Συνέντευξη στην Άννα Παχή

Νέα, γλυκιά και πολύπλευρη, η Μαρία Μπεθάνη μιλά στο iart.gr για το καινούριο της τραγούδι “Γιατί να φοβόμαστε” και όχι μόνο. Η κρυστάλλινη φωνή και το συνθετικό της ταλέντο σίγουρα θα μας απασχολήσουν και στο μέλλον. Η νέα γενιά, είναι εδώ.

Ασχολείσαι με το θεατρικό παιχνίδι και είσαι μουσική παιδαγωγός. Πως προέκυψε η μουσική; Ειδικά καθώς γράφεις η ίδια τα τραγούδια σου.

Η μουσική προέκυψε περισσότερο σαν ανάγκη έκφρασης σε πιο μεγάλη ηλικία. Από μικρή έφτιαχνα μελωδίες, τραγουδούσα τα παραμύθια, έφτιαχνα ποιηματάκια για τις κούκλες  και μεγαλώνοντας πιο, ένιωσα έντονα πως αυτά πως τα συναισθήματά μου, θέλω να πάρουν τη μορφή ενός τραγουδιού. Το θεατρικό παιχνίδι είναι ένας τρόπος να επικοινωνούμε αυτά που νιώθουμε. Το ίδιο και τα τραγούδια. Νιώθω πως στα τραγούδια που γράφω, υπάρχει ένα θεατρικό συμβάν που μου δημιουργεί συναισθήματα.

“Γιατί να φοβόμαστε”, το καινούριο σου single. Μίλησέ μας για την ιδέα και την υλοποίησή του. Θα ήθελα λίγα λόγια και για το πρώτο σου άλμπουμ.

Το «Γιατί να φοβόμαστε» είναι ένα τραγούδι -ερώτηση για κάτι που αναρωτιόμουν πάντα. Η απάντηση  έρχεται στον πιο κάτω στίχο : «Γιατί να φοβόμαστε-  αφού είμαστε μαζί». Πιστεύω πως όλοι έχουμε ίδιους φόβους που αν τους μοιραστούμε, τότε πιθανόν να νιώσουμε πιο δυνατοί. Το να μοιραστείς με κάποιον άλλον τους φόβους σου για μένα είναι και ένα είδος ελευθερίας. Φοβόμαστε πολύ να νιώσουμε και πόσο μάλλον να εξωτερικεύσουμε αυτά που νιώθουμε. Το πρώτο αυτό άλμπουμ, ομώνυμο του single, είναι ένα σύνολο τραγουδιών που αφορούν στο μοίρασμα όλων αυτών που αισθάνομαι. Η  παραγωγή και ενορχήστρωση ανήκει στον φίλο και συνθέτη Γιώργου Περού. Αποτελείται από έντεκα τραγούδια σε δικούς μου στίχους και μουσική. Έχει πολλές συμμετοχές φίλων που αυτομάτως σημαίνει πολλές συζητήσεις για τα τραγούδια, πολλές διορθώσεις,  πολλή μπύρα και πολλή αγάπη.

Βρίσκω τη “Ρέγκε Ρεμπέτισσα” χαρούμενη και παιχνιδιάρα, τη “Μάνα” μελαγχολική αλλά και τραγούδια όπως τη “Νύχτα” και το “Ώπα”, πολύ εσωτερικά, σχεδόν ποιητικά. Φαντάζομαι πως όλα είναι κομμάτι σου, υπάρχει όμως κάτι που σε εκφράζει περισσότερο;

Νιώθω πως με εκφράζουν περισσότερα τα πιο «εσωτερικά». Μια τέτοια διάθεση, πιο μελαγχολική με οδηγεί πιο εύκολα και στο να γράψω.

Ήταν η μέχρι τώρα επαφή σου με τον καλλιτεχνικό κόσμο όπως την φανταζόσουν; 

Ήταν ακριβώς όπως  τη φανταζόμουν (ό,τι και αν σημαίνει αυτό). Δυσκολίες δεν συνάντησα ακόμη,  χαρές όμως, ναι. Έχουν σχέση κυρίως με την ικανοποίηση που παίρνω όταν ένα τραγούδι μου αφορά κι άλλους.

Έχεις πει ότι προέρχεσαι από οικογένεια που αγαπά τη μουσική.  Το περιβάλλον σου γενικότερα, στηρίζει την τωρινή σου προσπάθεια; Υπήρξαν στιγμές που φοβήθηκες, έστω και λίγο να τολμήσεις;

Το περιβάλλον στηρίζει γενικά αλλά σίγουρα δεν προτιμά να ακολουθήσω κάτι καλλιτεχνικό ως επάγγελμα. Πολλές φορές φοβήθηκα να τολμήσω και συνεχίζω να φοβάμαι όπως φοβάμαι κάθε αλλαγή.

Ασχολείσαι με το θέατρο, τα παιδιά, τη μουσική. Πως θεωρείς ότι σε έχουν επηρεάσει; Τόσο μουσικά, όσο και προσωπικά.

Τα παιδιά μου υπενθυμίζουν πως είναι να υπάρχεις στη στιγμή, να γεννιέσαι για να εξερευνάς τον κόσμο και να επικοινωνείς αυθόρμητα με τους γύρω σου. Το θέατρο με βοηθάει να «μεταμορφωθώ» και να ανακαλύψω από την αρχή. Η μουσική και πιο συγκεκριμένα η τραγουδοποϊία με βοηθά να  εκδηλώσω όλα  όσα μου αποκαλύφθηκαν ως εμπειρίες. Νιώθω πως όλα αυτά είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους και πως όλα αυτά είμαι εγώ. Τα παιδιά, το θέατρο και η μουσική είναι για μένα σα διάλειμμα από τη νοησιαρχία και τη βαρεμάρα της καθημερινότητας.

Τι θα ήθελες να επικοινωνήσεις με το κοινό μέσα από τα τραγούδια σου; 

Πιο πολύ θα ήθελα να «συναντηθώ» με το κοινό. Θα με ευχαριστούσε πολύ αν συγκινηθεί με τα τραγούδια μου.

Πως βλέπεις τον εαυτό σου στο μέλλον; Τι θα ήθελες να έχεις πετύχει, προσωπικά και επαγγελματικά;

Θα ήθελα να βγάλω το δίσκο, ύστερα κι άλλο δίσκο, μετά κι άλλο έναν… Θα ήθελα να  εκδώσω τα ποιήματά μου, να γράψω τραγούδια για άλλους… γενικά επιθυμώ να γράφω. Δεν ξέρω τι θα ήθελα να πετύχω σίγουρα ξέρω πως  θέλω να δημιουργώ γιατί αυτό με κάνει χαρούμενη προσωπικά και επαγγελματικά.

Σε παρακαλώ να μας πεις “καλό καλοκαίρι” με έναν στίχο σου.

«Νιώθω αλλιώτικα και η χαρά σα γρίπη γυροφέρνει,

  Χορεύω ικαριώτικα, χωρίς να ακούω μουσική αυτή με ξεκουφαίνει».

(Τραγούδι που θα υπάρχει στο άλμπουμ «Γιατί να Φοβόμαστε»)