Νοέμβρης μήνας και το φθινόπωρο στα καλύτερά του. Με τις γλυκιές θερμοκρασίες, ζεστά χρώματα, το απαλό φως του ήλιου, είναι η πιο αγαπημένη μου εποχή. Έχει λίγο από καλοκαίρι, αλλά χωρίς τον δυνατό ήλιο και τις υψηλές του θερμοκρασίες. Ένα υπόλοιπο ανεμελιάς με περιτριγυρίζει, γιατί οι μνήμες της καλοκαιρινής ραστώνης είναι ακόμη νωπές.
Το καλοκαίρι ταυτίζεται με τις διακοπές και το κατέβασμα των ταχυτήτων κυρίως λόγω των υψηλών θερμοκρασιών. Το φθινόπωρο όμως η θερμοκρασία είναι ιδανική για ποικίλες δραστηριότητες.
Η θάλασσα είναι στα καλύτερά της για κολύμπι και όλα τα θαλάσσια σπορ. Τα ωραιότερα μπάνια σε πεντακάθαρα νερά, χωρίς συνωστισμό και φασαρία, τα έκανα Σεπτέμβρη, Οκτώβρη και τα τελευταία χρόνια και Νοέμβρη! Όχι, δεν έχω τολμήσει να κάνω μπάνιο στη χειμωνιάτικη θάλασσα και νομίζω ότι δεν θα το κάνω ποτέ! Αλλά ναι τολμώ να πω, ότι μου είναι πολύ ελκυστική η σκέψη να βουτήξω, σε μια κρυστάλλινη ακύμαντη γαλάζια θάλασσα, μια ηλιόλουστη φθινοπωρινή μέρα.
Αλλά και τα ορεινά μέρη είναι υπέροχα μαγευτικά με την διάφανη ατμόσφαιρα τους και τα ζεστά χρώματα των φύλλων που φτιάχνουν πολύχρωμα χαλιά στο έδαφος. Περίπατοι, σπορ και εκδρομές, σε βουνά και ποτάμια, είναι απολαυστικά γιατί δεν ιδρώνεις, ούτε κρυώνεις ιδιαίτερα, καθώς σε ζεσταίνει επαρκώς η κίνηση.
Το φθινόπωρο από άποψη ρούχων δεν είναι απαιτητικό, βολεύεται κανείς με ρούχα δανεισμένα από τις δροσερές καλοκαιριάτικες νύχτες, άντε και ένα πουλόβερ από τη χειμωνιάτικη ντουλάπα. Ο χειμώνας αντίθετα δεν αστειεύεται. Θέλει χοντρά και πολλά ρούχα, θέλει θέρμανση, έχει πιο πολλά έξοδα.
Το φθινόπωρο μπορεί να ταλαντεύεται ανάμεσα σε καλοκαίρι και χειμώνα, αλλά ακριβώς γι’ αυτό είναι η εποχή των αλλαγών. Το περιβάλλον αλλάζει, αλλάζεις αναγκαστικά και εσύ. Είναι η φάση που μετά την χαλάρωση του καλοκαιριού, ανασκουμπώνεσαι, αναδιοργανώνεσαι και ψάχνεσαι. Επιδιώκεις καινούρια πράγματα τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Ίσως αλλάξεις σπίτι, έπιπλα, χόμπι, ρούχα. Και κάπου εκεί μπορεί να σου βγει και ένας εσωτερικός προβληματισμός.
Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά τις πιο μεγάλες αλλαγές σχετικά με τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά μου, αλλαγές που σχετίζονται με την αυτογνωσία και την αυτοβελτίωση, τις έκανα πάντα φθινόπωρο.
Καθώς περιορίζω όλο και πιο πολύ τις κινήσεις μου σε εξωτερικούς χώρους λόγω των χαμηλότερων θερμοκρασιών, επιζητώ μια προσέγγιση και μια καλύτερη σχέση με εμένα. Το φθινόπωρο με ωθεί σε μια εσωστρέφεια και ενασχόληση με το μέσα μου. Και η άνοιξη με εμπνέει αλλά για πιο ανάλαφρα πράγματα, πιο εξωστρεφή.
Το καλοκαίρι είναι η εποχή των ερώτων αλλά το φθινόπωρο των σχέσεων. Μετά την ανεμελιά του καλοκαιριού, αναζητάς μια ζεστή σταθερή αγκαλιά να χωθείς και να καλοπιάσεις το σώμα και το συναίσθημα. Εξάλλου ο χειμώνας είναι προ των πυλών και ως γνωστόν, το κρύο θέλει δύο.
Αν έπρεπε να χρωματίσω το φθινόπωρο, θα το έκανα πορτοκαλί. Τα ξερά φύλλα των δέντρων, οι ώριμες κολοκύθες, οι λωτοί, τα μανταρίνια τα πορτοκάλια, δίνουν τον τόνο. Και η φλόγα στα τζάκια και τις σόμπες που αρχίζουν ν΄ανάβουν δημιουργεί τη θαλπωρή που φέρνει τους ανθρώπους κοντά και είναι ευκαιρία και αφορμή για συζητήσεις και ανταλλαγές απόψεων
Το φθινόπωρο είναι η εποχή των μεταναστεύσεων για κάποια είδη πουλιών και ζώων. Ψάχνουν τη ζεστασιά και την τροφή σε άλλους τόπους, τις περισσότερες φορές πολύ μακρινούς. Κάποια άλλα ψάχνουν μια ζεστή φωλιά να χωθούν και να πέσουν σε χειμέρια νάρκη.
Εγώ αν ήμουν πουλί, θα πετούσα γύρω γύρω στη γη για να βρίσκω πάντα το φθινόπωρο.
Γιατί αυτή η εποχή για μένα δεν είναι απλά μια μεταβατική εποχή, αλλά επιπλέον μια περίοδος όπου συντελούνται χρήσιμες διεργασίες, που σκοπό έχουν την εξωτερική αλλά και την εσωτερική αναπροσαρμογή και αναδιοργάνωση, πάντα προς το καλύτερο, θέλω να ελπίζω για όλους μας.
Ελισσάβετ Καλερίδου