Λέγεται waterphone ή υδατόφωνο, και εφευρέθηκε από τον καλλιτέχνη Ρίτσαρντ Γουότερς (Richard A. Waters) στα τέλη της δεκαετίας του 1960 με έμπνευση από τα τύμπανα του Θιβέτ.
Το «σώμα» του είναι από ανοξείδωτο χάλυβα, περιτριγυρισμένο από ράβδους ορειχάλκου σε διάφορα μεγέθη. Ο ήχος του οφείλεται στο νερό, το οποίο ρέει στον κεντρικό κύλινδρο.
Αυτό το μουσικό όργανο έχει χρησιμοποιηθεί σε ειδικά εφέ για ταινίες, όπως Matrix, Dark Water, Star Trek, κ.λπ., αλλά και υποβρύχια από δύτες, για να προσελκύσουν την προσοχή θαλάσσιων θηλαστικών, όπως οι φάλαινες.
Υπάρχουν διάφορα μεγέθη και σχεδιαστικές παραλλαγές του οργάνου. Σύγχρονοι κλασσικοί συνθέτες έχουν γράψει μέρη για waterphone, αλλά έχει χρησιμοποιηθεί κυρίως από μουσικούς της ροκ.
Για παράδειγμα, ο Τομ Γουέιτς είναι ένας από τους πιο διάσημους συλλέκτες αυτού του οργάνου και παίζει waterphone σε αρκετά τραγούδια του.
Πηγή: Snoopit24