Της Πέννυς Κροντηρά
Ο Νίκος Βερλέκης έχει παίξει δίπλα στα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού θεάτρου και στην φαρέτρα του φέρει μεγάλη εμπειρία στον χώρο της υποκριτικής τέχνης. Με επιβλητικό και αγέρωχο παρουσιαστικό, συνδυασμένο με την αίγλη του υποκριτικού του τάλαντου μιλά στο iArt για τα επαγγελματικά του σχέδια και την καλλιτεχνική του πορεία στο χώρο.
Ποιο θεωρείτε ότι ήταν το κομβικό σημείο στην καριέρα σας;
Το 1983 όταν συμμετείχα με τον Αλέξη Δαμιανό στον «Πατούχα» στην κρατική τηλεόραση. Από εκεί και μετά άλλαξε η πορεία μου. Έπαιρνα μέρος σε δουλειές λιγότερο πλέον για οικονομικούς λόγους και περισσότερο επειδή συμβάδιζαν με το αισθητικό μου κριτήριο.
Υφίσταται για εσάς διαχωρισμός εμπορικού-ποιοτικού;
Πιστεύω ότι οτιδήποτε είναι πολύ ποιοτικό είναι και πολύ εμπορικό. Δεν πιστεύω ότι κάτι είναι ποιοτικό και δεν μπορεί κανείς να το διακρίνει, όπως λέγανε παλιά «εγώ κάνω ποιοτικές δουλειές αλλά ο κόσμος δεν το διακρίνει.». Ο κόσμος καταλαβαίνει από ποιότητα, ότι αρέσει είναι και ποιοτικό. Για παράδειγμα το «Ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» είναι μια ποιοτική ταινία και η Βουγιουκλάκη σε αυτή την ταινία ήταν υπέροχη, ακαταμάχητη. Εκείνη την εποχή ακούστηκαν πολλά, επειδή η ταινία ήταν πάρα πολύ εμπορική. Δηλαδή αυτόματα αυτό την έκανε και μη ποιοτική;
Έχετε έρθει ποτέ σε αμηχανία την ώρα του γυρίσματος μιας σκηνής;
Πολλές φορές! Ειδικά όταν κάνεις τα πρώτα γυρίσματα σε μια σειρά, ταινία, παράσταση έχεις ένα τρακ αλλά σε αμηχανία μπορεί να έρθεις και από το συνάδελφό σου. Αρκεί μία κίνηση που δεν την περιμένεις και για τα δικά σου μάτια μπορεί να είναι κωμική ώστε να αρχίσεις να γελάς με αποτέλεσμα να μην γίνει η σκηνή και να θες μία ώρα να συνέλθεις. Με τον Βουτσά όταν παίζαμε στο θέατρο έφυγα σχεδόν από τη σκηνή λόγω γέλιων.
Πως νιώθετε που συμμετέχετε στο «Μπρούσκο»;
Πάρα πολύ ωραία γιατί συμμετέχω σε μία σειρά που τη βλέπει πάρα πολύς κόσμος, γυρίζεται σε εξωτερικούς χώρους με ένα καλό σενάριο και καλούς σκηνοθέτες σε ένα τηλεοπτικό σταθμό όπως ο ΑΝΤ1. Τι άλλο να θέλει κανείς από την τηλεόραση; Είναι μία καλογυρισμένη σειρά.
Η Στέλλα Κωστοπούλου σας προκάλεσε στο #mprousko_interview_challenge να μας αποκαλύψετε τι συμβαίνει μέσα στο αυτοκίνητο κατά τις μετακινήσεις σας από τον ένα χώρο γυρίσματος στον άλλο! Με την σειρά σας ποιον προ(σ)καλείτε;
Όταν γυρίζουμε μέσα στο αυτοκίνητο επειδή οι αποστάσεις είναι πολύ μακρινές, ωριαίες και παραπάνω, συμβαίνει πολλές φορές να διασκεδάζουμε λέγοντας αστεία και ανέκδοτα. Δεν μπορώ να σου πω τι ακριβώς γιατί δεν λέγονται σε συνέντευξη. Εκείνες τις στιγμές χαλαρώνουμε και είμαστε πιο χαρούμενοι και ευχάριστοι προς τους άλλους και τον εαυτό μας. Προκαλώ την Βαρβάρα Λάρμου να πει τι της λέω στα γυρίσματα.
Μπορείτε να μας μαρτυρήσετε κάποια εξέλιξη;
Από την επόμενη σεζόν θα έχουμε πάρα πολλά απρόοπτα – ανατροπές και θα προστεθούν πολλά καινούργια πρόσωπα.
Σας έχει κουράσει το «πήγαινε-έλα» στην Κύπρο;
Όταν αγαπάω μια δουλειά δεν κουράζομαι. Περνάω πολύ καλά με τους συναδέλφους στην Κύπρο. Αν υποθέσουμε ότι έκανα γυρίσματα στην Κόρινθο δεν θα έκανα μιάμιση ώρα να πάω; Το ίδιο είναι και για την Κύπρο. Είναι μία καλή ρουτίνα που εμένα προσωπικά δεν με ενοχλεί.
Έχει ακουστεί ότι σας έχει γίνει πρόταση από τον Στράτο Μαρκίδη για να συμμετέχετε στην σειρά που ετοιμάζει. Αληθεύει;
Ναι αλήθεια είναι αυτό. Στην αρχή είχα πει ότι θα είμαι στην σειρά αν δεν συνεχιστεί το Μπρούσκο, γιατί τότε δεν γνωρίζαμε ακόμα. Αλλά μετά που μάθαμε ότι θα πάει και την επόμενη σεζόν δεν μπορούσα να φύγω από μία τόσο επιτυχημένη σειρά για να ξεκινήσω μια καινούρια με έναν αγαπητό φίλο και καλό σκηνοθέτη όπως είναι ο Στράτος Μαρκίδης. Έτσι μίλησα με τον Στράτο συνεννοηθήκαμε και το σεβάστηκε.
Ποια τα επαγγελματικά σας σχέδια;
Προς το παρόν σκέφτομαι να μην κάνω πολλά πράγματα αλλά να ασχοληθώ με τον εαυτό μου και την οικογένειά μου. Θα κάνω σχεδόν τρίμηνες διακοπές! Ίσως από χειμώνα γίνει κάποια θεατρική συνεργασία με τον Γιώργο Ζένιο στην Κύπρο.
Έχετε απωθημένα;
Όλοι μας έχουμε απωθημένα. Καλλιτεχνικά θα ήθελα να ενσαρκώσω κάποιους ήρωες από αρχαίες τραγωδίες, όπως ο Οιδίπους Τύραννος που τον ήθελα από είκοσι χρονών, τον Καπετάν Μιχάλη που τον έχω κάνει αλλά θα ήθελα να τον υποδυθώ πάλι, τον Αία, τον Κρέοντα. Αν θα γινόταν θα ήθελα να υποδυθώ στο θέατρο και τον Ζορμπά. Όσον αφορά τη ζωή μου δεν έχω σημαντικά απωθημένα, γιατί κυνηγούσα περισσότερο τη ζωή από την καριέρα. Σημασία, όμως, έχει όχι τι δεν έκανες, αλλά τι κάνεις τώρα. Δεν είμαι από τους ανικανοποίητους ανθρώπους.
Ποιο το «Μπρούσκο» της ζωής σας;
Οι κόρες μου.
Τι εστί έρωτας για εσάς;
Πάθος, αφοσίωση, προσήλωση, μεγάλη επιθυμία!
Τι σας εκνευρίζει στην καθημερινότητα;
Πολλά πράγματα… Η βιασύνη και το άγχος των ανθρώπων που τρέχουν να προλάβουνε τι; Κάθεσαι, σκέφτεσαι και λες και που θα το προλάβεις τι έγινε; Όλοι τρέχουν να προλάβουν κάτι και χάνουν το τρένο της ζωής. Εγώ δεν έτρεχα ποτέ. Αν έβρισκα δουλειά καλώς, αλλιώς δεν χάλαγε και ο κόσμος. Μου ήρθαν και κάπως εύκολα τα πράγματα. Το μόνο άγχος που είχα όταν έπαιζα στο θέατρο ήταν ότι δεν θα προλάβω να φτάσω στην ώρα μου στην παράσταση. Αυτό με έκανε να παίζω και λιγότερο στο θέατρο κάποιες φορές. Έβλεπα στον ύπνο μου ότι δεν φτάνω στην παράσταση ποτέ. Τώρα έχω να παίξω δύο χρόνια στο θέατρο αλλά δεν μου λείπει. Την ερμηνευτική μου ανάγκη την καλύπτει η τηλεόραση σε ένα βαθμό.
Πως βλέπετε τα μέτρα που περνά η κυβέρνηση;
Είναι πάρα πολύ σκληρά, δεν το συζητάμε. Ποτέ δεν περίμενα ότι θα παρθούν τόσο σκληρά μέτρα από μία αριστερίζουσα κυβέρνηση. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω πλέον εδώ που φτάσαμε τι θα πει δεξιός και τι αριστερός. Αριστερός για μένα ήταν πάντοτε αυτός που πάλευε για τα δικαιώματα των εργαζομένων και των φτωχών. Αριστερός είναι αυτός που δεν θέλει να αδικείται κανένας. Πλέον το αριστερός υπάρχει σαν ετικέτα και όχι επί της ουσίας. Κάποια μικρά κόμματα συνεχίζουν να εκπροσωπούν την αριστερά, το θέμα είναι αν ανέβουν στην εξουσία και μόλις κάτσουν στην καρέκλα, θα συνεχίσουν να στηρίζουν τα συμφέροντα των εργαζομένων και των αδύναμων;