Γράφει η Άννα Παχή

Η Ομόνοια σε αυτήν τη χώρα είναι γνωστή μόνον ως πλατεία. Η ανοχή και η διαλλακτικότητα αποτελούν επίσης άγνωστες έννοιες. Ανέκαθεν χωριζόμασταν στα δυο. Παναθηναϊκοί – Ολυμπιακοί, ΠΑΣΟΚ – Νέα Δημοκρατία, Ναι – Όχι. Η συζήτηση με επιχειρήματα υπέρ της πλευράς που υιοθετούμε, είναι σπάνια σαν το τζακ – ποτ.

Τώρα, με τα social media η κατάσταση είναι χειρότερη από ποτέ. Ο καθένας γράφει, λέει, απεικονίζει ότι του κατέβει, κυριολεκτικά. Η πληθώρα πληροφοριών και «πληροφοριών» είναι τόση, που μόνο πονοκέφαλο μπορεί να σου φέρει. Διαβάζεις και βλέπεις τα πιο πιθανά κι απίθανα πράγματα.

Η κριτική σκέψη, καθώς δεν αναπτύσσεται ούτε στο σχολείο ούτε κοινωνικά – δεν είναι απαραίτητη άλλωστε – απουσιάζει σχεδόν πλήρως οπότε ο εγκέφαλος γίνεται απλά τελατίνη. Τι εννοώ;

Εδώ και μήνες μαίνεται ο πόλεμος μεταξύ Αντιεμβολιαστών και Υπερεμβολιαστών. Ο Covid 19 ήρθε για να μείνει και τα παίρνει όλα παραμάζωμα. Δεν ήταν και τόσο δύσκολο, η παρατεταμένη κρίση, οικονομική, κοινωνική, συναισθηματική, μας έχει καταστήσει σαθρούς ως ανθρώπινο οικοδόμημα.

Προσωπικά, εμβολιάστηκα. Η δεύτερη δόση μου έδειξε τι θα πάθαινα αν νοσούσα. Πιστεύω πως στην καλύτερη περίπτωση θα ήμουν διασωληνωμένη, στη χειρότερη θα κοιτούσα τα ραδίκια ανάποδα. Χαίρομαι που το έκανα. Φυσικά, δέχτηκα αντιδράσεις.

Οι Αντιεμβολιαστές θεωρούν:

α) Το εμβόλιο δεν έχει δοκιμαστεί αρκετά. Σωστό. Μην ξεχνάμε όμως πως τα τελευταία δυο χρόνια σχεδόν, ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα ασχολείται με τον συγκεκριμένο ιό. Οι ταχύτητες στην αντιμετώπισή του, ξεπερνούν κάθε προσδοκία. Τόσο που αναρωτιέσαι γιατί δεν κάνουν το ίδιο και με άλλες ασθένειες, όπως π.χ. τον καρκίνο. Τες πα.

β) Δεν ξέρουμε τι μπαίνει στον οργανισμό μας. Σωστό. Πότε ξέραμε; Εκτός κι αν τα φτιάχναμε μόνοι μας, ποτέ δεν γνωρίζαμε τι περιέχει η σύριγγα που μας τρυπάει. Έχω κάνει εμβόλιο ανεμοβλογιάς, ιλαράς και – οι παλαιότεροι το θυμούνται – το Μαντού, το σημάδι του οποίου έφυγε από το χέρι μου μόλις πρόπερσι. Να μην σκεφτώ πόσο εμβολιάζονται οι άρρενες φίλοι μας, όταν πάνε στον στρατό. Δεν πιστεύω πως τους έδιναν λίστα με τα περιεχόμενα των εμβολίων, κι ακόμη κι αν το έκαναν, αμφιβάλλω αν θα καταλάβαιναν τι περιείχε αυτή η λίστα.

γ) Ακόμη κι αν εμβολιαστείς, μπορεί να νοσήσεις. Σίγουρα. Απλά (;) θα νοσήσεις πολύ πιο ήπια από ότι αν δεν έχεις κάνει το εμβόλιο. Από προσωπική πείρα, το ένα δέκατο να αποφύγω από αυτό που ένιωσα στη δεύτερη δόση, θα είμαι ευχαριστημένη. Αν μη τι άλλο, οι πιθανότητες να πεθάνεις, είναι λιγότερες. Τι άλλο πιο σίγουρο θέλει κανείς;

δ) Υπάρχουν παρενέργειες. Βεβαίως. Σε όλα τα φάρμακα, σε όλα τα εμβόλια. Υπάρχουν άνθρωποι που αντιδρούν άσχημα ακόμη και σε απλά αναλγητικά όπως το ponstan. Κάθε μα κάθε φάρμακο έχει παρενέργειες. Αυτό δε σημαίνει πως απορρίπτουμε τα φάρμακα.

ε) Θέλουν (ποιοί;) να μειώσουν τον πληθυσμό. Ο πληθυσμός θα μειωθεί ούτως ή άλλως από τον πλανήτη που θα μας ξεράσει, θεωρώ μέσα στην επόμενη εικοσαετία. Οι πάγοι λιώνουν, το κλίμα τρελάθηκε, η γη τρέμει. Όσο για ‘αυτούς’ που θέλουν να μας ξεκάνουν, σκέφτομαι, τι θα κάνουν χωρίς εμάς; Ποιός θα δουλεύει, ποιός θα αγοράζει, ποιός θα ψηφίζει;

στ) Μας βάζουν τσιπάκια στον οργανισμό. Ο Fox Mulder τώρα δικαιώνεται. Μην ανησυχείτε παιδιά, θα έχουμε δωρεάν wifi.

ζ) Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι φασιστικός. Μάλιστα. Ούτε εμένα μου αρέσει να με υποχρεώνουν για το οτιδήποτε. Η Δημόσια Υγεία όμως είναι πολύ σοβαρό πράγμα κι όταν οι πολίτες κάνουν ότι τους κ@$%&σει, κάτι πρέπει να γίνει για να μην πάμε όλοι στα θυμαράκια.

 

Οι Υπέρ του Εμβολίου από την άλλη, θεωρούν:

α) Όποιος δεν εμβολιάζεται, είναι ανεύθυνος. Το τι κάνει ο καθένας με το σώμα του, είναι δικός του λογαριασμός. Εάν τηρεί τα μέτρα ασφαλείας, δεν μας πέφτει λόγος.

β) Για να το λένε οι επιστήμονες, έχουν δίκιο. Κανείς γιατρός δεν είναι Θεός.

γ) Αν δεν κάνεις το εμβόλιο, να έχεις συνέπειες. Η τιμωρία δεν ήταν ποτέ λύση για τέτοια θέματα.

 

Εάν το εμβόλιο δεν ήταν δωρεάν αλλά πανάκριβο, θα λέγαμε πως «αυτοί» θέλουν να ψοφήσουμε όλοι από τον ιό. Θα γινόντουσαν πορείες για να δοθεί στο λαό. Εάν μας υποχρέωναν να το κάνουμε, θα παραβίαζαν τα δικαιώματά μας.

Σε κάθε λόγο υπάρχει αντίλογος. Οφείλεις να σέβεσαι την άποψη του άλλου, έστω κι αν δεν συμπίπτει με τη δική σου. Οφείλεις. Οφείλει. Κατάρες και αναθέματα δεν βοηθούν κανέναν.

Σίγουρα έχουμε επηρεαστεί όλοι από τις αρρώστιες, τους θανάτους, τις καραντίνες. Ζούμε ακόμη μια νέα τάξη πραγμάτων. Φοβάμαι πως δεν μπορούμε να τη διαχειριστούμε, όπως δεν μπορέσαμε να διαχειριστούμε κανένα αληθινό ή ψεύτικο δίλημμα που βρέθηκε μπροστά μας. Κι αυτό είναι πιο επικίνδυνο από όλους τους κορωνοϊούς του κόσμου.