Συνέντευξη στην Άννα Παχή
Η Όλγα Παζέλη μας προσκαλεί στις ‘Φάρσες”, που ανεβαίνουν στο θέατρο “Φούρνος” το Σάββατο, 25 Σεπτεμβρίου. Πρόκειται για πρόσκληση που θα χαρείτε να αποδεχθείτε.
Πως δημιουργήθηκαν “Οι φάρσες”, τι είναι;
H τελευταία δουλειά της ομάδας μας, το EX LIBRIS, ήταν μια περιπατητική παράσταση μέσα σε βιβλιοθήκες και πολιτιστικούς χώρους, που στόχο είχε να οδηγήσει ξανά τον θεατή στον μαγικό κόσμο της λογοτεχνίας. Εκεί «συναντήσαμε» την ΦΑΡΣΑ της Έρσης Σωτηροπούλου, ένα πολύ σημαντικό βιβλίο. Εμπνευστήκαμε λοιπόν απ’ αυτό και η συγγραφέας μας, η Μαρία η Γουλή, έγραψε το θεατρικό μας. Πρόθεσή μας ήταν να αγγίξουμε, με πολύ χιούμορ, τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας.
Η φάρσα ως επαναστατική πράξη. Τι σημαίνει αυτό;
Οι φαρσέρ, μέσα από την ανωνυμία που τους εξασφαλίζει το τηλέφωνο, που στις μέρες μας έχει απόκρυψη αριθμού, παίζουν και περιγελούν το πρόσωπο στην άλλη άκρη της γραμμής. Και όταν αυτό το πρόσωπο έχει μιαν εξουσία, μικρότερη ή μεγαλύτερη, το τελετουργικό της φάρσας μπορεί εύκολα να βιωθεί ως μια επαναστατική πράξη.
-Πόσο χρειάζεται μια επανάσταση στις μέρες μας, θεωρείς;
Η λέξη ‘επανάσταση’ παραπέμπει σε ακραίες ιστορικές συγκυρίες. Εδώ δεν μιλάμε γι’ αυτό. Ασχολούμαστε με μικρές ατομικές επαναστάσεις που η καθεμιά μας κάνει στην καθημερινή της ζωή, και ναι αυτή η επαναστατική στάση ζωής είναι αναγκαία και μας πάει μπροστά.
-Μίλησέ μας λίγο για τη ‘Νοητή Γραμμή”. Τους ανθρώπους και τους στόχους της.
Όπως λέμε και στο μικρό μας μανιφέστο (www.noitigrammil.gr), στόχος της Νοητής Γραμμής είναι να επικοινωνήσει ιδέες και συναισθήματα με ειλικρίνεια και αμεσότητα. Να καταργήσει τα όρια ανάμεσα στο θέατρο, το χορό και την προσωπική έκφραση και να προτείνει νέους τρόπους επικοινωνίας που να απευθύνονται και να αγγίζουν όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Ο κόσμος μας, κάθε μέρα και περισσότερο, μας οδηγεί σε μια ζωή που μοναδικός της στόχος είναι η «καλοπέραση». Σ’ αυτήν την «καλοπέραση» δεν χωράει η διαφωνία, ο πόνος, η δυσκολία. Πως μπορούμε όμως να προχωρήσουμε χωρίς αυτά; Εμείς παρατηρούμε αυτόν τον κόσμο και προσπαθούμε να τον καταλάβουμε και να τον αποκωδικοποιήσουμε με μέσο έκφρασης το θέατρο. Νοιώθουμε ότι πρέπει να ταρακουνήσουμε – και να ενοχλήσουμε ίσως. Πιστεύοντας ότι αυτό θα οδηγήσει στον προβληματισμό και την δράση. Για να τα καταφέρουμε χρειάστηκε και χρειάζεται να παίρνουμε ρίσκα – να μην φοβόμαστε το διαφορετικό, γιατί η διαφορετικότητα είναι αυτή που κάνει την τέχνη να επιβιώνει και να αναπτύσσεται. Πιστεύουμε ότι η ειλικρίνεια και η αφοσίωση αργά ή γρήγορα βρίσκει αποδέκτες και ενώνει όλους εμάς, καλλιτέχνες και κοινό, στον αγώνα μας να καταλάβουμε τα γιατί και να δώσουμε νόημα στη ζωή μας.
-Πως ασχολήθηκες με το θέατρο;
Ήμουν από τους τυχερούς! Ένοιωσα, από τα 14 μου χρόνια, τι είναι αυτό που θέλω να κάνω. Είδα μια παράσταση στο ΚΘΒΕ, μια και είμαι Θεσσαλονικιά, και γοητεύτηκα τόσο πολύ, που δήλωσα κατηγορηματικά και αμετάκλητα στους γονείς μου ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Δεν αμφισβήτησα μέσα μου, ούτε μία στιγμή, αυτό το ένστικτο.
Γράφεις, σκηνοθετείς, παίζεις. Το κάθε ένα είναι δύσκολο από μόνο του, πόσο μάλλον όλα μαζί. Πως τα καταφέρνεις;
Το μικρόβιο της σκηνοθεσίας μου προέκυψε αργότερα – όταν πήγα για μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο. Τώρα πια οι δύο μου ιδιότητες, της ηθοποιού και της σκηνοθέτη, έχουν γίνει στο μυαλό μου ένα. Ίδρυσα την ομάδα στα τέλη του 1999 και στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο το να είμαι και μέσα στην δουλειά και να έχω ένα τρίτο μάτι απ’ έξω. Σιγά-σιγά όμως βρήκα τις ισορροπίες. Βοηθάει πάντα να έχεις έναν καλό βοηθό σκηνοθέτη!
Ο πολιτισμός έχει – πιστεύω – πληγεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο εξαιτίας του κορονοϊού. Πως νομίζεις πως θα μπορούσε να ανακάμψει;
Επειδή διδάσκω θέατρο πολλά χρόνια, σε μικρές βαθμίδες (Δημοτικό, Γυμνάσιο) αλλά και σε μεγάλες (δίδασκα για χρόνια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Πάτρας) πιστεύω ακράδαντα ότι η έλλειψη ουσιαστικής κουλτούρας είναι αυτό που δημιουργεί το πρόβλημα και όχι ο κορονοϊός. Όταν οδηγήσουμε τα παιδιά μας κοντά στην τέχνη, τότε οι όποιες δυσκολίες θα παραμερίζονται με ευκολία.
-Η ‘Νοητή Γραμμή’ ταξιδεύει συνεχώς με παραστάσεις στο εξωτερικό. Βλέπεις διαφορές μεταξύ του ελληνικού κοινού με αυτό άλλων χωρών; Εάν ναι, ποιές είναι αυτές;
Όντως ταξιδεύουμε αδιάλειπτα από το 2010. Από το Ιράν και το Βιετνάμ μέχρι την Λιθουανία και τα Αραβικά Εμιράτα! Αυτό που μας γοητεύει πάνω απ’ όλα είναι όταν συναντούμε την ίδια δίψα για την τέχνη αλλά και τους ίδιους προβληματισμούς, ακόμα κι όταν μας χωρίζουν ωκεανοί!
-Πως μπορεί το θέατρο να βοηθήσει τη δική μας, προσωπική ανάκαμψη; Τι έχει προσφέρει σε σένα;
Η ενασχόληση με την τέχνη είναι ουσιαστικά η ενασχόληση με τον εαυτό. Είναι μια πορεία αυτογνωσίας που σε κάνει καλύτερο!
INFO
Θέατρο Φούρνος – Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα ΤΚ 11472
Πρεμιέρα: 25 Σεπτεμβρίου
Παραστάσεις: Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 9:15 μ.μ.
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ (γενική είσοδος), 10 ευρώ (φοιτητικό & γκρουπ 6 ατόμων), 5 ευρώ (άνεργοι & ατέλειες)
Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Προπώληση εισιτηρίων : Viva.gr