Της Πέννυς Κροντηρά
Είναι ελπιδοφόρο όταν αντιλαμβάνεσαι ότι γύρω σου υπάρχουν φωτεινά, ταλαντούχα άτομα με απόλυτη καλλιτεχνική ειλικρίνεια που προσδίδει μεγαλύτερο ακόμη κύρος στον τρόπο που εκφράζουν την τέχνη τους. Η Παυλίνα Βουλγαράκη είναι ένα χαρισματικό πλάσμα με σύνεση, αρχές που μόνη της επιλέγει να προχωρά χωρίς βαρύγδουπες αποφάσεις αφήνοντας τους στίχους της να μιλήσουν για αυτή. Δεν είναι άλλη μια καλή φωνή στο έντεχνο τραγούδι αλλά μία καλλιτέχνις που δημιουργεί μόνη της τα τραγούδια της. Στιχουργός, συνθέτρια, τραγουδίστρια… μία παρουσία με ουσία!
Πλέον η μουσική πορεία είναι μονόδρομος για σένα;
Όχι καθόλου. Όταν αποφασίζουμε κάτι και το αντιλαμβανόμαστε σαν μονόδρομο είμαστε υποχρεωμένοι να το αντιμετωπίζουμε με την απαραίτητη σοβαρότητα, κι όχι ανεύθυνα, και δεν εννοώ ως προς τις πρακτικές υποχρεώσεις αλλά ως προς τον σκοπό του εργαλείου που σε αυτή την περίπτωση είναι η τέχνη. Δεν γίνεται να λες «εγώ είμαι καλλιτέχνις και τραγουδοποιός» και να μην αναγνωρίζεις τη σημαντικότητα αυτής της απόφασης. Η ασχολία μου με την μουσική σε επαγγελματικό επίπεδο, εννοώ, δεν είναι κάτι απόλυτο για μένα. Μπορεί με τα χρόνια να ασχοληθώ και με κάτι άλλο, αν έρθει στον δρόμο μου. Έτσι πιστεύω τουλάχιστον μέχρι να ξεκαθαρίσω τον σκοπό μου.
Ποια η ψυχολογική βάση αυτής, καθώς λόγω και των σπουδών σου θα μπορείς να την αποδώσεις σε κάποια κλίση ή ψυχική εκτόνωση.
Έγινε κατά λάθος. Δεν το είχα ούτε ως όνειρο ούτε το αποφάσισα, προέκυψε με φυσικό τρόπο και σε μεγάλη ηλικία. Δεν τραγουδούσα από μικρή ούτε πήγαινα σε κάποιο ωδείο ποτέ. Έτυχε γύρω στα 20-21 να εντοπίσω ότι τραγουδάω και το ένα έφερε το άλλο, μάλλον έγινε γιατί ήταν κάποιου είδους ψυχική εκτόνωση.
Έχεις διαλέξει ένα ιδιαίτερο είδος μουσικής. Γιατί το συγκεκριμένο;
Αυτό «με διάλεξε» χωρίς να θέλω σε καμία περίπτωση να ακουστεί βαρύγδουπο επειδή το εννοώ πολύ πιο απλά, αν και δεν νομίζω απαραίτητα ότι γεννήθηκα για αυτό. Αυτού του είδους οι μελωδίες και οι στίχοι βγήκαν από μέσα μου, ίσως γιατί αυτά τα ακούσματα έφερα.
Ποια τα μουσικά χαρακτηριστικά που θες να εμπεριέχουν τα τραγούδια σου;
Γενικώς προσπαθώ να γράφω ότι πιο αληθινό συμβαίνει εκείνη τη στιγμή δηλαδή να μην ωραιοποιώ μία φράση, μία πρόταση επειδή εξυπηρετεί. Γίνεται πολύ συνειδητά και είναι και μια μεγάλη απόφαση γιατί εκτίθεμαι σε κάποιον που θα μπει στη διαδικασία να διαβάσει αυτά που γράφω. Εκφράζω ακριβώς αυτό που σκέφτομαι ακόμα και αν εκ των υστέρων το κρίνω κακό ή άδικο ή λάθος ή παρορμητικό. Ένα στοιχείο στο οποίο εστιάζω είναι αυτό. Δεν διορθώνω μετά τα τραγούδια, τα αφήνω με την αρχική μορφή τους.
Έχεις σκεφτεί να δοκιμάσεις τον εαυτό σου σε κάποιο διαφορετικό είδος μουσικής;
Μου έχουν κάνει προτάσεις από διαφορετικούς χώρους και όταν πρωτοξεκίνησα μόνο τέτοιες δεχόμουν αφού έλεγα «ένας που να ταιριάζουμε δεν θα βρεθεί στο δρόμο μου;». Δεν το έχω τολμήσει γιατί ακόμα ψάχνω μουσικά τον εαυτό μου. Μου φαίνεται πολύ παρακινδυνευμένο να κάνω κάτι τέτοιο όταν δεν έχω ακόμα αποφασίσει τι είμαι η ίδια μουσικά. Ξέρω περίπου προς τα πού πάω. Άρα είναι πολύ νωρίς για να κάνω το ανατρεπτικό και τη στροφή όταν δεν υπάρχει ακόμα η πορεία.
Με τι μουσική θα διασκεδάσεις;
Στα live που πηγαίνω με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα όταν τελειώσω και δεν τραγουδάω κατεβαίνω από τη σκηνή και «χτυπιέμαι» περνάω πολύ ωραία. Κυρίως όμως ακούω ξένη μουσική από πιο σύγχρονους όπως τους Florence and the machine, τη Bat for lashes, τον Nick Cave, Damien Rice, Leonard Cohen, λατρεύω διαχρονικά την Stevie Nicks. Ως είδος μου αρέσει πολύ το indie rock.
Πόσο δύσκολο είναι να μιλάς για τα βιώματά σου; Φοβήθηκες την έκθεση μέσω των στίχων λόγω του ονόματος σου;
Στην αρχή λίγο το σκέφτηκα, μετά κάνοντας ένα βήμα πίσω ξαναθυμήθηκα ότι δεν είμαι το κέντρο του κόσμου. Δεν είναι τόσο σημαντική η έκθεση ανάμεσα σε τόσα δισεκατομμύρια ανθρώπους. Δεν έγινε και τίποτα να πεις αυτό που αισθάνεσαι. Οπότε πλέον είναι πολύ πιο απλό γιατί δεν με παίρνω τόσο στα σοβαρά.
Ποια τρία χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς σου;
Δεν ξέρω καθόλου. Οι στίχοι μου λένε πολύ περισσότερα πράγματα για μένα από όσα θα μπορούσα να πω εγώ ποτέ. Είμαι πολύ μπερδεμένη, αλλάζω γνώμες, αναρωτιέμαι, ψάχνω.. Να! Αυτό ίσως να είναι ένα χαρακτηριστικό μου. Είμαι επίσης εσωστρεφής, όχι αντικοινωνική γιατί συνδέεται συχνά με το αγενής που δεν είμαι, αλλά πολύ δύσκολα θα παρευρεθώ σε ένα κοινωνικό γεγονός που μου είναι ξένο. Κι επειδή μπορεί να δει την κουβέντα μας και κάποιος που με ξέρει καλά, να παραδεχτώ πως είμαι και λίγο φευγάτη τώρα που τα λέμε (γέλια). Κατά τα άλλα νομίζω είμαι απλώς απλή (γέλια).
Ποια τα όνειρά σου και ποιοι οι ενδόμυχοι φόβοι;
Το μεγαλύτερό μου όνειρό είναι σε ό,τι κάνω να νιώθω χρήσιμη είτε είναι μουσική είτε ψυχολογία είτε οτιδήποτε άλλο μπορεί να βρεθεί στο δρόμο μου. Θέλω να αισθάνομαι ότι μπορώ να προσφέρω. Αν δεν βρίσκω λόγο ύπαρξης και αποδειχτεί αυτό, αυτόματα θα σταματήσω και θα κάνω κάτι άλλο σε οποιοδήποτε αντικείμενο. Ο φόβος μου είναι μη χάσω χρόνο σε κάτι χωρίς να το πάρω χαμπάρι επειδή αργώ να πάρω αποφάσεις και είμαι αρκετά αναβλητική.
Ποια τα επαγγελματικά σου σχέδια;
Ολοκληρώνω το δεύτερό μου δίσκο και βγήκε πρόσφατα το πρώτο single που είναι ένα τραγούδι σε στίχους και μουσική δικούς μου με τη συμμετοχή του Ψαραντώνη. Ο χαρακτήρας του δίσκου είναι σαν το κομμάτι αυτό. Αν και ασχολούμαι με τη μουσική τεσσεράμισι χρόνια συνολικά δεν είχα κάνει προσωπικές εμφανίσεις κι έφθασε η στιγμή λοιπόν. Στις 13 και 20 Μαρτίου στο Σταυρό του Νότου για πρώτη φορά σε πρώτο πρόσωπο θα παρουσιάσω τη δουλειά μου, γιατί μέχρι τώρα ήμουν πάντα σε συμμετοχές και συνεργασίες.
Πως ήταν η συνεργασία με τον Ψαραντώνη;
Θα σου πω πως γεννήθηκε. Γράφοντας το κομμάτι επαναλαμβάνεται συνέχεια ότι «φεύγω από εδώ» και με το κομμάτι «έφευγα» και εγώ με τη σειρά μου. Όταν ήρθε η ώρα να το πω δεν μου έβγαινε η ίδια δύναμη που μου έδινε την ώρα που το έγραφα, μου έλειπε η εσωτερική δύναμη της ψυχής. Από τους πιο αγαπημένους μου όσον αφορά το σθένος και τη δύναμη είναι ο Ψαραντώνης και επειδή έχω στενή σχέση με την Κρήτη, είναι ο τόπος καταγωγής μου, πηγαίνω συνέχεια. Πήγα σε κάποια live του, το πρότεινα αρκετές φορές και εκεί κατάλαβα ότι τον γνώρισα για πολύ σημαντικότερους λόγους για εμένα. Δεν αναπτύχθηκε κάποια καθημερινή προσωπική σχέση, δεν οικειοποιούμαι δηλαδή την προσφορά του σε καμία περίπτωση αλλά η επαφή μαζί του με πήγε σε άλλα μονοπάτια και μου έδωσε μια άλλη οπτική, να αναρωτηθώ για τους λόγους της καλλιτεχνικής μου ύπαρξης – αυτά που λέγαμε και πριν, αν είμαι χρήσιμη και γιατί το κάνω όλο αυτό αν είναι προσωπική ματαιοδοξία ή κάτι άλλο. Αυτό ο Ψαραντώνης το μεταφέρει στο συνομιλητή του και ήταν τόσο σημαντικό για μένα που δεν δημοσίευσα ούτε μία φωτογραφία από το στούντιο. Ήταν τελικά κάτι πολύ προσωπικό που ξεκίνησε μέσα μου, από κάτι άλλο.
Τι να περιμένουμε από τις εμφανίσεις σου στο Σταυρό του Νότου;
Είναι κάτι που κάθε χρόνο αποφασίζω και κάθε χρόνο το ακυρώνω… Είπα ότι θα γίνει όσο πιο απλά μπορεί να γίνει. Θα είμαστε οι μουσικοί, εγώ και άνθρωποι που θα μας τιμήσουν. Θα τραγουδήσω τραγούδια μου και θα συμπεριλάβω αγαπημένα τραγούδια που με διαμόρφωσαν καλλιτεχνικά και στην παρούσα συνθήκη που βρίσκομαι συναισθηματικά με αντιπροσωπεύουνε. Αυτά τα live τα περιμένω με μεγάλη αγωνία αλλά και χαρά. Αρχικά επειδή αισθάνομαι την ανάγκη για επικοινωνία πιο πολύ από ποτέ. Μετά θέλω να δω αν είμαι μόνη ή αν υπάρχουν άνθρωποι που με ξέρουν και τους ενδιαφέρει αυτό που κάνω.
Πως φαντάζεσαι την επαγγελματική σου πορεία σε κάποια χρόνια;
Θα ήθελα να γράφω ωραία τραγούδια που να μου αρέσουν και μετά από καιρό να μην τα απορρίπτω όταν τα ακούσω. Αυτή είναι η μοναδική μου ευχή και ιδανικά να μην είμαι μόνη μου σε όλο αυτό, να φτάνει και στους άλλους.
Θα έδινες τραγούδι σου σε κάποιον άλλο;
Δεν έχει συμβεί. Ο λόγος μου έχει πολλές ατέλειες οπότε τα τραγούδια όταν πηγαίνουν σε άλλους δεν νομίζω ότι τους αρέσουν για να είμαι απόλυτα ειλικρινής. Όταν ρωτούσα ανθρώπους που θαυμάζω μου άλλαζαν φράσεις, φοβόντουσαν λέξεις. Είναι αυτές οι μικρές μου ατέλειες που προς το παρόν μου αρέσουν. Οπότε νομίζω ότι δίνοντας κομμάτια σε κάποιον δύσκολα θα με εμπιστευτεί και δεν μπορώ να πάρω και εγώ την ευθύνη. Ότι κομμάτια έχω βγάλει έχουν πάει στον δικό μου μικρόκοσμο καλά. Και συγκεκριμένα αυτές οι φράσεις που για άλλους έπρεπε οπωσδήποτε να αλλάξω. Ίσως μια μέρα το κάνω αλλά μέχρι στιγμής το φοβάμαι.
Με ποιο μεγάλο όνομα θέλεις να συνεργαστείς;
Με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, που είναι ο αγαπημένος μου. Πηγαίνω σχεδόν σε όλα του τα live αλλά δεν τον έχω γνωρίσει ποτέ.
«Πάντοτε άδοξα τελειώνουν τα παράφορα». Πως επιβιώνει σήμερα ο έρωτας στους ανθρώπους της γενιάς μας; Ποια η σύστασή του και η ψυχή του;
Νιώθω ένα άγχος ότι δεν επιβιώνει. Ζω σε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο που ιστορικά μου έχει αποδείξει ότι ενδεχομένως και να μην επιβιώνει. Δεν ξέρω ακόμα. Θεωρώ ότι ο έρωτας είναι ζωή και όταν κάποιος δεν είναι ερωτευμένος του λείπει μια λάμψη και μπορείς να το καταλάβεις στο χώρο όπως και όταν είναι. Ο έρωτας είναι πάρα πολύ σημαντικός και σε κάνει να έχεις φαντασία, που για εμένα είναι η κινητήριος δύναμη για όλα. Η αγάπη πηγάζει από τη φαντασία. Φαντάζομαι το καλύτερο πιθανό εαυτό μου, τον καλύτερο πιθανό δικό σου. Πιστεύω σε αυτόν. Νομίζω τη λέξη φαντασία θα συνέδεα με τον έρωτα.
Διεκδικείς και μάχεσαι για…;
Να βρω τον εαυτό μου… αλλά και όταν χρειαστεί μάχομαι και διεκδικώ για τα αδέρφια μου.