Της Άννας Παχή
Για απολαυστική θέαση, ακολουθήστε τον παρακάτω κατάλογο. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
«Μαίρη Πόππινς»: Μουσική, τραγουδιστική πανδαισία που αφηγείται τις περιπέτειες μιας γκουβερνάντας με μαγικές δυνάμεις. Η πρώτη ταινία όπου οι ηθοποιοί έπαιζαν με κινούμενα σχέδια. Εξαιρετική μουσική και χορευτικά, μια υπέροχη Τζούλι Άντριους κι εμείς χαζεύαμε στην οθόνη προσπαθώντας να πούμε «σουπερκαλιφρέιτζολίστικσέξπιάλιντόουσις». Γλωσσοδέτης, όχι αστεία… (Αφήνω απ’ έξω τη «Μελωδία της Ευτυχίας» παραήταν ζαχαρωμένο και συντηρητικό, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί θεωρείται τόόόσο καλό..)
«Xanadu»: Μια από τις εννέα μούσες κατεβαίνει από τον Όλυμπο για να βοηθήσει έναν φτωχό πλην τίμιο και ωραίο καλλιτέχνη να ξαναβρεί την έμπνευσή του. Η Ολίβια Νιούτον Τζον στις μεγάλες της ομορφιές, ο Τζιν Κέλυ στον τελευταίο ρόλο της καριέρας του, η ελληνική μυθολογία στην υπηρεσία του Χόλυγουντ, κι όλοι μαζί ψάχνουν να βρουν το μυθικό παλάτι του Κουμπλάι Χαν. Πασπαλισμένο με ζάχαρη και βασικά συστατικά εϊτίλας.
«Χριστούγεννα με τα Μάπετς»: Το Μάπετ Σόου παραμένει αξεπέραστο, δεν πα να φτάσει η τεχνολογία στο θεό. Τα εορταστικά του σόου δε θα ξεχαστούν ποτέ..
(πάρτε και μια διασκευή του Bohemian Rhapsody να έχετε να πορεύεστε..)
«It’s a wonderful life»: Ποιος δεν έχει αναρωτηθεί αν αξίζει να ζει ή όχι; Το μεγάλο δίλημμα είναι πάντα επίκαιρο. Κάτι τέτοιο παθαίνει κι ο Τζορτζ, το καλό παιδί που το φτύνεις και σου λέει πως βρέχει. Ο στρουμπουλούτσικος –θέλω-να-γίνω-άγγελος- Κλάρενς τον βοηθά να δει το φως το αληθινό. Και στα δικά μας. (ναι, πάντα κλαίω στο τέλος).
«Μαγικά Χριστούγεννα»: Η Μαίρη Στρίνμπέργκεν δεν πιστεύει στα Χριστούγεννα, αντίθετα με την υπόλοιπη οικογένεια και τον περίγυρό της. Ούτε φωτάκια, ούτε δώρα, ούτε τίποτα. Ο Χάρυ Ντην Στάντον αναλαμβάνει να τη βοηθήσει να βρει το αληθινό νόημα της γιορτής. Χάρυ είναι αυτός, στο τέλος το καταφέρνει. Αν δεν την έχετε δει, να τη δείτε.
«Ο εφιάλτης των Χριστουγέννων». Τιμ Μπάρτον. Τι άλλο να πει κανείς;
Μην ξεχνάτε, το Νέο Έτος θα είναι όπως το φτιάξετε εσείς. Το νου σας λοιπόν..