Ταινία που πυροδότησε – στη χώρα μας – πλήθος ακραίων απόψεων και κριτικών από το σύνολο των χρηστών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μετά τον χαμό λοιπόν, ας γράψω κι εγώ την άποψη μου.  

Η μόνη άλλη ταινία του Λάνθιμου που έχω δει είναι ‘Η Ευνοούμενη’ η οποία μου άρεσε αρκετά. Στο Poor things πήγα μετά από πρόσκληση μιας πολύ καλής φίλης. Μπήκαμε στο ‘Ατλαντίς’ καθήσαμε στις αναπαυτικές του πολυθρόνες και απολαύσαμε.  

Εν αρχή ην ο λόγος. Το σενάριο – γλωσσικά – είναι υπέροχο. Ποιητικά αγγλικά, υποδόρειο χιούμορ, γλαφυρές περιγραφές. Με έκανε να θέλω να διαβάσω και το βιβλίο. Η σκηνοθεσία της ταινίας ακροβατεί ανάμεσα στο ονειρικό και το πραγματικό το οποίο θεωρώ πως συνδυάζει εξαιρετικά. (Μου θύμισε κάπως το Brazil). Ιδιαίτερα ευφάνταστο το πέρασμα από το ασπρόμαυρο στο έγχρωμο. Υπέροχη και ατμοσφαιρικη η φωτογραφία, πανέμορφα κοστούμια και σκηνικά, ταιριαστή μουσική.  

Ας περάσουμε στις ερμηνείες που είναι πολύ καλές, με εξαιρετικούς τους Ουΐλεμ Νταφόε και Μαρκ Ράφαλο (ο οποίος πήρε την εκδίκηση του από όσους τον θεωρούσαν μέτριο ηθοποιό). Είναι η απόδειξη πως – πέρα από τις επιλογές του – χρειαζόταν κι έναν ικανό σκηνοθέτη για να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Κορωνίδα στις ερμηνείες αυτή της Έμα Στόουν, η οποία πολύ καλά έκανε κι ευχαρίστησε τον Γιώργο Λάνθιμο για αυτόν τον ρόλο. Πιστεύω πως θα την ακολουθεί ως παράσημο σε όλη τη διάρκεια της καριέρας της και θα εκπλαγώ εάν χάσει το Όσκαρ.    

Έχετε ακούσει και διαβάσει τόσα spoiler, οπότε δεν θα ασχοληθώ με την υπόθεση. Για μένα, η ταινία έδειξε πως θα είμασταν εάν συνδυάζαμε την ωμή αλήθεια ενός παιδιού με την αέναη λαχτάρα για ελευθερία. Πως θα φερόμασταν εάν δεν υπακούαμε στον -κακώς εννοούμενο – καθωσπρεπισμό.  

Επίσης, η πορεία προς την ενηλικίωση και την ελευθερία δεν αφορά μόνον την πρωταγωνίστρια. Όλοι οι χαρακτήρες, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο απελευθερώνονται από διαφόρων ειδών δεσμά.  

Στα συν της ταινίας προσθέτω το happy end. Πολύ μου άρεσε.

Το καλύτερο όμως και η μεγάλη επιτυχία της ταινίας, είναι πως θα σας κάνει να σκεφτείτε και να συζητήσετε πολύ. Ασχολείται με τόσα θέματα και χαρακτήρες, που η ανάλυση τους μπορεί να πάρει εβδομάδες, μήνες..  Προσωπικά την θεωρώ μια από τις καλύτερες ταινίες που είδα ποτέ και θέλω να την ξαναδώ. Εσάς μπορεί να σας αρέσει, μπορεί και όχι. Σίγουρα όμως δεν θα σας αφήσει αδιάφορους.