Συνέντευξη στην Άννα Παχή
Η Ρεβάνς είναι ένα μουσικό συγκρότημα το οποίο κλείνει μέσα του χρόνια προσωπικής και καλλιτεχνικής αλληλεπίδρασης. Οι ρίζες της φτάνουν μια δεκαετία πίσω καθώς η ιδέα άρχισε να ζυμώνεται από τον Αστέρη Κωνσταντίνου και τον Χρήστο Ελ. Παπαδόπουλο την περίοδο που ήταν συμφοιτητές στο τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Έχοντας στις αποσκευές τους ήδη ένα album (“Οι κύκλοι των πουλιών”, εκδόσεις Μετρονόμος 2019), και τη νέα τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Τσάι στο Παλέρμο” από τις εκδόσεις Aganda Music Productions, μιλούν στο iART με αφορμή την εμφάνιση τους, την Παρασκευή 25 Ιουνίου, στο αίθριο στο Χαϊδάρι.
“Τσάι στο Παλέρμο”. Προς τι, ο τίτλος; (σαν αντιδιαστολή με τους μαφιόζους και τους φόνους που μου έρχονται στο μυαλό όταν ακούω αυτήν την πόλη;)
Στον τίτλο κρύβουμε κάποια στοιχεία ειρωνείας για τις καταστάσεις που βιώνουμε.
Υπάρχει το βιβλίο “Τσάι στη Σαχάρα” και το παιχνίδι ”Η νύχτα πέφτει στο Παλέρμο”, που είναι και ο τίτλος του δεύτερου τραγουδιού του δίσκου. Ο γενικός τίτλος αυτής της δουλειάς είναι κάπως σαν ένας συνδυασμός δύο κόσμων. Από τη μια, μια κοινωνία γεμάτη δολοπλοκίες και ανεξέλεγκτο οργανωμένο έγκλημα και από την άλλη, όσοι πίνουν χαλαρά το τσάι τους.
Τι το διαφορετικό έχει αυτή η δουλειά σας από το “Οι κύκλοι των πουλιών”;
Η πιο σημαντική διαφορά είναι οι στίχοι. “Οι κύκλοι των πουλιών“ είναι σε ποίηση της Μαρίας Συτμαλίδου και καθρεφτίζουν ξεκάθαρα τον δικό της ψυχισμό την περίοδο που τους έγραψε, ενώ το “Τσάι στο Παλέρμο” είναι σε δικούς μας στίχους εξ ολοκλήρου. Θεωρούμε ότι με αυτόν τον δίσκο κάνουμε την πρώτη μας ολοκληρωμένη εμφάνιση στη δισκογραφία, παρουσιάζοντας μια πιο σφαιρική οπτική, του τι είναι η Ρεβάνς ως καλλιτεχνική πρόταση.
Κάθε τραγούδι σας είναι μια ιστορία και – ευτυχώς – όχι πάντα ερωτική. Την έχετε στο μυαλό σας πριν την καταγράψετε, ή βγαίνει απλά στο χαρτί;
Το κάθε τραγούδι έχει τη δική του ιστορία. Έρχεται έτσι και αλλιώς μετά από αρκετή μελέτη, γενικής φύσης και το τελικό αποτέλεσμα που αποτυπώνεται στην ηχογράφηση περνάει από πολλές ώρες ατομικής και ομαδικής επεξεργασίας.
Πολλές ιστορίες είναι καθαρά βιωματικές, άλλες είναι ιστορίες τρίτων που υπήρξαμε παρατηρητές και άλλες δημιουργούνται μέσα στον φαντασιακό μας κόσμο.
Πως γνωριστήκατε; Πως αποφασίσατε να κάνετε μουσική μαζί;
Γνωριστήκαμε στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στο τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης. Ήμασταν συμφοιτητές με ένα χρόνο διαφορά στο έτος. Γίναμε γρήγορα πολύ καλοί φίλοι. Η θεώρηση μας για την τέχνη και τη ζωή γενικότερα μας ένωσε και μας κρατάει συνταξιδιώτες μέχρι και σήμερα.
Ο ήχος και οι στίχοι σας είναι πρωτότυποι και ιδιαίτεροι και σαφώς, καθόλου “εύπεπτοι”. Πόσο δυσκόλεψε αυτό την μέχρι τώρα πορεία σας;
Δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να κρίνει το έργο του, ειδικά βλέποντάς το σύγχρονα με την εποχή που το παράγει. Το αν είναι πρωτότυποι, ιδιαίτεροι, εύπεπτοι ή δύσκολοι οι στίχοι και η μουσική μας, το κρίνει ο καθένας με βάση την προσωπική αισθητική και τα κριτήριά του. Δεν νομίζουμε ότι μπορούμε να βγάλουμε μια αντικειμενική άποψη σε αυτό. Δεν μας έχει δυσκολέψει σε κάτι πάντως μέχρι σήμερα.
Νιώθουμε και είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε αυτό που μας εκφράζει και να παρουσιάσουμε αυτό που έχουμε ανάγκη να κοινοποιήσουμε την κάθε στιγμή. Δεν μας δεσμεύει κανένα συμβόλαιο, καμία υποχρέωση προς τρίτους, παρά μόνο στους εαυτούς μας.
Πείτε μας λίγα λόγια για την εμφάνισή σας στο αίθριο στο Χαϊδάρι. Τι θα δούμε, τι θα ακούσουμε;
Η κοινή μας εμφάνιση με το συγκρότημα Αλκμάν το βράδυ της Παρασκευής 25 Ιουνίου, στο αίθριο στο Χαϊδάρι, είναι η πρώτη μας καλλιτεχνική δράση μετά από όλη αυτή την πολύμηνη αποστασιοποίηση από τις ζωντανές εμφανίσεις λόγω της πανδημίας. Χαιρόμαστε πάρα πολύ που αυτή η επιστροφή γίνεται παρέα με ανθρώπους που εκτιμάμε πολύ καλλιτεχνικά αλλά και προσωπικά.
Χαιρόμαστε επίσης γιατί αυτή η κοινή προσπάθεια γίνεται στα πλαίσια της αυτοοργάνωσης, που μας εκφράζει ιδεολογικά. Έχουμε κάνει και παλαιότερα στην Αθήνα στο “Ίλιον plus” μια κοινή εμφάνιση με τους Αλκμάν και σίγουρα θα κάνουμε πολλές ακόμα μέσα στα χρόνια, καλά να είμαστε όλοι. Ο Δημήτρης και η Αθηνά συγκεκριμένα συμμετέχουν και στον δίσκο μας, μαζί με τα παιδιά τους, στο τραγούδι “Για την Ουτοπία “ και αντίστοιχα ο Αστέρης ηχογράφησε στο δικό τους “Μεσανατολικό”.
Έχουμε κυκλοφορήσει εδώ και λίγο διάστημα δύο καινούργιες δισκογραφικές δουλειές, εμείς το “Τσάι στο Παλέρμο” και τα παιδιά το “Ξανά και ξανά” και θα παρουσιάσουμε αρκετά από τα νέα μας τραγούδια την Παρασκευή το βράδυ. Επίσης θα έχουμε αρκετή ώρα στη βραδιά που θα παίξουμε παρέα όλοι μαζί. Θεωρούμε ότι έχουμε μία ουσιαστική καλλιτεχνική σύνδεση οι δύο μπάντες και με χαρά θα την καταθέσουμε επί σκηνής.