Της Άννας Παχή
Συνεχίζουμε το αφιέρωμά μας στους δευτεραγωνιστές του ελληνικού σινεμά, δευτεραγωνιστές μόνον κατ’ όνομα, γιατί το ταλέντο τους ήταν τόσο μεγάλο που τους καταξίωσε στο μυαλό και την καρδιά μας.
Χρήστος Τσαγανέας 1906 – 1976
Ξεκίνησε να σπουδάσει γιατρός και τα παράτησε. Ύστερα πήγε στη Νομική, την παράτησε και αυτήν. Αιτία ο έρωτάς του για τη Νίτσα Βιτσώρη την οποία παντρεύτηκε όταν εκείνη χώρισε τον πρώτο της σύζυγο. Ο κοσμαγάπητος «Βεβαίως – βεβαίως», ο τρελλογιατρός στο «ο φίλος μου ο Λευτεράκης», στην ταινία «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» ξεστομίζει το υπέροχο «Άνθρωποι , άνθρωποι, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός;»
Θεόδωρος Μορίδης 1903 – 2003
Υπέροχος Παλαιών Πατρών Γερμανός στον «Παπαφλέσσα», ο Μορίδης έπαιζε συνήθως τον αξιωματούχο ή τον εφοπλιστή. Και τον καθηγητή, μην ξεχνάμε το γυμνασιάρχη του «Χτυποκάρδια στο θρανίο». Από τις πολύ ευγενικές φυσιογνωμίες..
Σπύρος Κωνσταντόπουλος 1925 – 2007
Ήταν ο δικηγόρος Κατσάμπελης που κόντεψε να φάει ξύλο από το Βουτσά και τον Χατζηχρήστο στο «Οι Κληρονόμοι». Εμφανίστηκε σε κωμωδίες και δράματα με την ίδια επιτυχία, ασχολήθηκε και με την τηλεόραση. Συμπαθέστατος πάντα.
Ζώρας Τσάπελης 1921 – 2002
Η αυστηρή φυσιογνωμία του τον τοποθετούσε σε ρόλους δικαστή, ανακριτή, αστυνόμου, δημόσιου λειτουργού τέλος πάντων. Δε θυμάμαι να τον είδα ποτέ σε κωμωδία, πάντα όμως μου έδινε την εντύπωση έντιμου και άτεγκτου ανθρώπου. Αν αυτό δεν είναι επιτυχία, τι είναι;
Ευάγγελος Πρωτοπαππάς 1917 – 1995
Συνεργάτης κυρίως του Βασίλη Λογοθετίδη. Είναι ο κουμπάρος που του βάζει φυτιλιές στο «Ζηλιαρόγατο», αλλά και ο άγριος αδερφός της Βούλας στο «ο Ατσίδας». Εκφραστικός και ταλαντούχος.
Θάνος Τζενεράλης 1910 – 1989
Βαθύφωνος – μόνιμος στη Λυρική Σκηνή– εμφανίστηκε στις ταινίες κρατώντας πάντα το ρόλο ή του όργανου της Τάξης, ή του συνετού που προσπαθεί να συμμαζέψει τον ασυμμάζευτο πρωταγωνιστή. Ιδιαίτερα γοητευτικός και ευθυτενής, μπορεί στο σινεμά να κρατούσε δεύτερους ρόλους, στο θέατρο όμως γνώρισε πολλούς θριάμβους.
Δημήτρης Νικολαϊδης 1922 – 1993
Ένα πρόβλημα υγείας δεν του επέτρεψε να γίνει πρωταγωνιστής. Ευτυχώς όμως δεν άφησε την υποκριτική κι είναι ο αγαπημένος μας Ναύαρχος Γελεβουρδέζος, για να θυμηθούμε το ρόλο του στο «Δεσποινίς Διευθυντής». Αξέχαστος. Υπήρξε επίσης ο σκηνοθέτης του «Η γυναίκα μου τρελάθηκε» καθώς και πολλών θεατρικών παραστάσεων.
Πέτρος Λοχαΐτης 1933 – 1976
Κατά φαντασίαν λαγωνικό στο «η Αρχόντισσα και ο Αλήτης», λαμόγιο από τα λίγα στο «η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια», λογιστής, δημοσιογράφος, εργάστηκε κυρίως στο πλευρό της Αλίκης Βουγιουκλάκη, σε ρόλους μικρούς αλλά χαρακτηριστικούς.
Βάσος Ανδρονίδης 1930 – 2008
Απόφοιτος της Σχολής Καρόλου Κουν, έπαιξε στο σινεμά και το θέατρο, σκηνοθέτησε, δίδαξε κι εμφανίστηκε σε αρκετά τηλεοπτικά σήριαλ. Τον θυμάμαι ή ως αδέκαστο αστυνόμο-δικηγόρο ή ως συνεργάτη της Ρένας Βλαχοπούλου στο «Ζητείται επειγόντως γαμπρός». Για κάποιο λόγο, η μορφή του πάντα μου ενέπνεε σιγουριά.
Αλέκος Τζανετάκος 1937 – 2010
Συναγωνίζεται επάξια το Θανάση Βέγγο για τον τίτλο «Ο άνθρωπος της καρπαζιάς». Βλέποντας πόσες σφαλιάρες έτρωγε, κυρίως από τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και τον Κώστα Βουτσά, ανησυχούσα μήπως του μείνει κουσούρι. Έκανε τον τέντυ – μπόι, το φοιτητή, τον απατεωνίσκο. Συνήθως όμως, τις έτρωγε.
Δημήτρης Καλλιβωκάς 1930 –
Εξαιρετικά ταλαντούχος αν σκεφτείς πως μπορούσε με άνεση να υποδυθεί τον καλοθρεμμένο προικοθήρα («Στουρνάρα 288») το μαμόθρεφτο, («Μια τρελή, τρελή οικογένεια»), τον επιτυχημένο και γοητευτικό επιχειρηματία («Τζένη Τζένη») τον τρελοαμερικάνο («Η Παριζιάνα») αλλά και τον άτεγκτο εμίρη («Μια ελληνίδα στο χαρέμι»). Ευτυχώς εμφανίζεται ακόμη στην τηλεόραση που και που.
Νάσος Κεδράκας 1915 – 1981
Από τις πιο συμπαθητικές φυσιογνωμίες του ελληνικού κινηματογράφου ακόμα κι όταν έπαιζε ρόλους «κακών» συνήθως παραδόπιστων. Οι ερμηνείες του πολλές και αξέχαστες.
Αυτοί ήταν οι «δεύτεροι» μόνον κατ’ όνομα. Κατάφεραν με το ταλέντο και την εργατικότητά τους να θεωρούνται δικοί μας άνθρωποι. Λογικό, τόσες φορές μας κάνουν παρέα..
Την επόμενη εβδομάδα… Δευτεραγωνίστριες της καρδιάς μας.