Του Νίκου Κόκκινου
Σπάνιο το φαινόμενο να συνεργαστούν δύο συγγραφείς στη συγγραφή ενός μυθιστορήματος. Και ακόμα πιο σπάνιο, το προϊόν της συνεργασίας και του πνευματικού τους μόχθου, να δίνει την εικόνα του ενιαίου έργου, σαν να έχει γραφτεί από έναν και όχι δύο συγγραφείς.
Σ’ αυτήν την κατηγορία του σπάνιου ανήκουν ο Αλέξης Μιχελιδάκης και ο Χρήστος Χριστόπουλος, οι οποίοι συνέγραψαν το μυθιστόρημα «Στα ίχνη της Ιθάκης» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως, ένα ψυχολογικό θρίλερ με πολλές ανατροπές, ένταση και αγωνία.
Ας διαβάσουμε τι έχουν να μας πουν στην κοινή τους συνέντευξη.
Οι συμβολισμοί των ονομάτων των δύο πρωταγωνιστών του βιβλίου σας, Οδυσσέας και Ιθάκη, είναι πασιφανείς. Κρυφοί συμβολισμοί υπάρχουν;
Χρήστος Χριστόπουλος: Υπάρχουν αρκετοί συμβολισμοί στο βιβλίο όπως και αναφορές διάσπαρτες. Αυτό που μας ευχαριστεί είναι η διαφορά στην ερμηνεία που δίνει ο κάθε αναγνώστης, ανάλογα με την οπτική, τα βιώματα και την ψυχοσύνθεσή του, δίνοντάς έτσι και σε εμάς τροφή για σκέψη.
«Στα ίχνη της Ιθάκης», ένα ψυχολογικό θρίλερ με ανατροπές και σασπένς, αλλά και με κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις. Για εσάς, ποιο είναι το βασικό στοιχείο, η πλοκή της ιστορίας ή η ανάδειξη χαρακτήρων;
Χ.Χ : Θεωρώ και τα δύο εξίσου σημαντικά. Τι να τους κάνεις τους ενδιαφέροντες χαρακτήρες σε μία βαρετή ιστορία, ή αντίστροφα, πόσο να σε κρατήσει μια σπουδαία ιστορία όταν οι ήρωές της είναι αδιάφοροι; Ο συνδυασμός τους είναι το ζητούμενο, ώστε να μπορείς με αυτό που αφηγείσαι να συνεπάρεις και να ταξιδέψεις πρώτα τον εαυτό σου και αμέσως μετά τον αναγνώστη.
Η ψυχοσύνθεση των ηρώων σας επιτυγχάνεται μέσα από μία σειρά ανατροπών, με κορύφωση το τέλος του μυθιστορήματος, που όμως αφήνει ζητήματα ανοικτά. Αυτός είναι ένας έμμεσος υπαινιγμός ότι θα υπάρξει συνέχεια ή αφήνετε στην κρίση και τη φαντασία του αναγνώστη ένα πιο ολοκληρωμένο τέλος;
Αλέξης Μιχελιδάκης: Η αλήθεια είναι ότι πριν ακόμη ολοκληρώσουμε το βιβλίο, είχαμε ήδη κάνει κάποιες πρώτες σκέψεις για μια πιθανή συνέχειά του, κάτι που πλέον έχει γίνει απαίτηση από μεγάλο μέρος του αναγνωστικού μας κοινού. Αποφασίσαμε λοιπόν να προχωρήσουμε, αφού έχει σχηματιστεί ήδη μεγάλο μέρος της πλοκής και είμαστε ενθουσιασμένοι που «συναναστρεφόμαστε» ξανά τους ήρωες και παράλληλα γνωρίζουμε τους καινούριους χαρακτήρες.
Διαβάζοντας το βιβλίο σας «Στα ίχνη της Ιθάκης», ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι δεν υπάρχουν διαφορές στο ύφος, φαίνεται σαν να έχει γραφτεί από έναν συγγραφέα; Με ποια μέθοδο το πετύχατε;
Χ.Χ : Η συνεργασία μας θεωρείται επιτυχημένη κρίνοντας από το αποτέλεσμα, καθώς αν και δύο διαφορετικοί άνθρωποι, καταφέραμε να αποδώσουμε στο χαρτί αυτό που είχαμε στο μυαλό μας όταν πλάσαμε αυτή την ιστορία. Θα μας επιτρέψετε όμως, τη φόρμουλα που μας οδήγησε ως εδώ να την κρατήσουμε μυστική.
Έχετε μελετήσει έργα συγγραφέων που έγραψαν μυθιστορήματα από κοινού;
Α.Μ : Όχι, δεν έχει τύχει να διαβάσουμε κάτι που να έχουν γράψει δύο συγγραφείς.
Να υποθέσουμε ότι συνεχίζεται αυτή η συνεργασία;
Α.Μ : Έχουμε αρκετές ιδέες ανάμεσα στις οποίες και το δεύτερο μέρος της «Ιθάκης», αλλά ακόμη δεν έχουμε ξεκινήσει την υλοποίηση κάποιας από αυτές. Από την έκδοση του βιβλίου και μετά εγώ ασχολήθηκα με την παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών, ενώ ο Χρήστος τελείωσε το καινούριο του βιβλίο, Νολάιδερς, που κυκλοφορεί τον Φεβρουάριο από τις εκδόσεις Ιπτάμενο Κάστρο. Όμως η συνεργασία μας συνεχίζεται και παραμένει εύκολη, είναι ένα όμορφο ταξίδι.
Τελικά, για να ανακαλύψει ένας άνθρωπος τον εαυτό του, πρέπει να εξαντλήσει μια ολόκληρη ζωή;
Χ.Χ : Σε κάποιους ανθρώπους δεν φτάνει ούτε αυτή. Συνεχώς μπορούμε να ανακαλύπτουμε άγνωστες πτυχές του εαυτού μας, να τον κατανοήσουμε, να τον αποδεχτούμε και να εξελιχθούμε.
Α.Μ.: Ακόμα και μια ολόκληρη ζωή ίσως να μην του είναι αρκετή, αν αναλώνεται σε λάθος πράγματα και δεν αναζητά το φως μέσα του.