Γράφει ο Σπύρος Πλουμίδης
Μάλλον αποτυχημένη μπορεί να χαρακτηριστεί η συγκέντρωση του “παραιτηθείτε” στο Σύνταγμα. Ο κόσμος που βρέθηκε έξω από τη Βουλή δεν πρέπει να ξεπέρασε τις επτά χιλιάδες, παρά την αισιοδοξία των θιασωτών της, πως θα ζήσουμε στιγμές αγανακτισμένων.
Μια συγκέντρωση που υποτίθεται στην αρχή ήταν ακομμάτιστη, μετά αποκαλύφθηκε πως από πίσω ήταν η ΝΔ (κυρίως), το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Μετά τα κόμματα της αντιπολίτευσης κάπου μπερδεύτηκαν γιατί δεν ήξεραν αν έπρεπε να την καπηλευθούν ή να την αποκηρύξουν σαν ελεύθερη βούληση του λαού και πάει λέγοντας.
Αυτός ήταν ο κυριότερος λόγος αποτυχίας της. Ότι δεν έπεισε τον κόσμο πως ήταν μια εκδήλωση διαμαρτυρίας για τα μέτρα της κυβέρνησης και όχι μια κομματική μάζωξη.
Δεύτερος λόγος και εξίσου σημαντικός είναι η απογοήτευση του κόσμου. Το κίνημα των αγανακτισμένων ήταν μια αντίδραση στα μνημόνια και την οικονομική πολιτική της λιτότητας. Ήταν η φωνή του λαού ότι υπάρχει και άλλη λύση εκτός από τις περικοπές μισθών, συντάξεων και τους συνεχείς φόρους.
Αυτή η συγκέντρωση τι ήταν; Μάλλον σαν μια συνέχεια των “μένουμε Ευρώπη” ήταν. Γιατί διαμαρτυρήθηκαν; Για το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει κατά γράμμα την πολιτική που εφάρμοζε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια;
Γιατί να παραιτηθούν όπως ήταν το κεντρικό τους σύνθημα; Για να έρθουν οι άλλοι να εφαρμόσουν ακριβώς τα ίδια;
Το μόνο που έμεινε τελικά ήταν ο επικοινωνιακός πόλεμος ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και με τα άλλα μικρότερα αντιπολιτευόμενα κόμματα, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι.
Ένωση Κεντρώων και ΚΚΕ είχαν την εξυπνάδα να μην πάρουν μέρος σε αυτό τον πόλεμο ανακοινώσεων και αποδείχθηκε ότι είχαν δίκιο.
Και τελικά η συγκέντρωση αποτελεί βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που κάνει λόγο για αποτυχία και έχει απόλυτο δίκιο.
Οπότε ζημιά παρά καλό έκανε στην τριανδρία ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι που παγιδεύτηκαν στα επικοινωνιακά τρικ της κυβέρνησης.
Τελικά τι έγινε, παραιτήθηκαν;