Της Άννας Παχή

Το ανέβασμα του θρυλικού αυτού έργου στη σκηνή είναι δύσκολη απόφαση. Ο ηθοποιός έχει να αναμετρηθεί με θρύλους του σινεμά και ξέρουμε όλοι πόσο δυσκολότερο από μια ταινία είναι το σανίδι.

Ο Απόλλωνας Παπαθεοχάρης σκηνοθέτησε με μαεστρία το τόσο δύσκολο έργο, καθοδηγώντας τους ηθοποιούς του και – προφανώς – αφήνοντάς τους ταυτόχρονα ελεύθερους να γίνουν ένα με το ρόλο τους. Κάθε υποστηρικτικός ρόλος έχει προέκταση. Η Πηνελόπη Μαρκοπούλου συμβολίζει το κοινό του καλλιτέχνη, καλές προθέσεις αλλά και τάση για κουτσομπολιό, κουβέντες ανάλαφρα ειπωμένες που συχνά κρύβουν φθόνο και καμιά φορά οδηγούν σε απρόβλεπτες καταστάσεις. Ο Αλέξιος Διαμαντής είναι ο Έντουιν, ο Άνδρας που η Γυναίκα προσδοκά το θαυμασμό, την αγάπη και τη στήριξή του. Όπως συμβαίνει συχνά στην πραγματικότητα, οι προσδοκίες αυτές αποδεικνύονται φρούδες. Ο Έντουιν απλά θέλει να εκμεταλλευτεί τη Jane για ίδιον όφελος. Η Νεκταρία Γιαννουδάκη, είναι ο δικός μας άνθρωπος, εκείνος που νοιάζεται πραγματικά, βλέπει το κακό να έρχεται και προσπαθεί – ανεπιτυχώς – να το προλάβει. Το γλυκό της πρόσωπο καθρεφτίζει άμεσα τα συναισθήματα και τους προβληματισμούς της. Οι ρόλοι αυτοί δεν είναι δεύτεροι. Είναι εκείνοι που πλαισιώνουν το δράμα που συμβαίνει κι εκείνο που θα’ρθει. Η ‘κορνίζα’ του.

Το να βλέπεις τις κυρίες Πατεράκη και Λιβανού επί σκηνής είναι από μόνο του υπέροχη εμπειρία. Μετά τα πρώτα λεπτά, ξεχνάς ποιες είναι. Μεταμορφώνονται σε Jane και Blanch αντίστοιχα και σε παρασέρνουν στο παιχνίδι κυριαρχίας τους, που φτάνει το επίπεδο του σαδισμού και από τις δυο πλευρές. Οι αδερφές Hudson τρελαίνουν η μια την άλλη.  Η καθημερινότητά τους στέκεται πάνω στο φθόνο, τις ανασφάλειες και την ανάγκη και των δυο να κρατηθούν από κάπου. Στην περίπτωσή τους, στο παρελθόν, ένα παρελθόν δόξας που δεν υπάρχει πια. Η ερμηνεία της κας Λιβανού αφήνει αιχμές πως δεν είναι τόσο θύμα όσο δείχνει. Η ανεκτικότητά της στη σαδιστική συμπεριφορά της αδερφής της κάτι κρύβει, κι αυτό το καταλαβαίνει ο θεατής. Δεν υποδύεται μια ανάπηρη γυναίκα, ΕΙΝΑΙ ανάπηρη και πίσω από τη σωματική της αναπηρία, κρύβει τη συναισθηματική.  Όσο για την κα Πατεράκη, θεωρώ ότι ξεπέρασε εαυτόν. Η Baby Jane Hudson έγινε δική της υπόθεση. Από το παράπονο στην ελπίδα, από την πίκρα  στην παράνοια, κι από εκεί στο έγκλημα – με κυριολεκτική και μεταφορική έννοια – οδήγησε το ρόλο σε εντελώς  νέα μονοπάτια.

Μπαίνοντας στο θέατρο, έχεις στο μυαλό σου την εξαιρετική ταινία. Βγαίνοντας από το θέατρο, σκέφτεσαι τη Ρούλα Πατεράκη και τη Μπέτυ Λιβανού. Η απάντηση στην ερώτηση «Τι απέγινε η Baby Jane» δίνεται σε μια παράσταση που θα χαρακτηριστεί ιστορική. Μην τη χάσετε.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Δραματουργική Επιμέλεια: Απόλλων Παπαθεοχάρης -Δανάη Παπουτσή
Σκηνοθεσία – Κοστούμια: Απόλλων Παπαθεοχάρης
Σκηνικά: Απόλλων Παπαθεοχάρης, Μαίρη Τσαγκάρη
Πρωτότυπη μουσική-Sound design: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Sound design – Ζωντανός χειρισμός μουσικής: Θεμιστοκλής Παντελόπουλος
Επιμέλεια κίνησης: Κωνσταντίνος Καρβουνιάρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Παπουτσή
Βοηθός Ενδυματολόγου: Μαρία Ζυγούρη
Βοηθοί σκηνογράφων: Σωτήρης Μητσούλας, Νατάσα Τσιντικίδη
Διεύθυνση παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα
Βοηθός Παραγωγής: Πάνος Σβολάκης
Παραγωγή: Λυκόφως – Γιώργος Λυκιαρδόπουλος

Ερμηνεύουν οι:
Ρούλα Πατεράκη: Μπέημπι Τζέην / Μπέτυ Λιβανού: Μπλανς
Με σειρά εμφάνισης
Πηνελόπη Μαρκοπούλου: Κυρία Μπέητς – Ντήλια
Νεκταρία Γιαννουδάκη: Έντνα
Αλέξιος Διαμαντής: Έντουιν

Ηθοποιοί βίντεο παράστασης:
Αναστασία Γουλιάμου: Μικρή Μπέημπι Τζέην
Νίκος Μαυράκης: Πατέρας

Βίντεο παράστασης: Απόλλων Παπαθεοχάρης, Ραμόν Μαλαπέτσας
Φωτογραφίες promo: Ελίνα Γιουνανλή
Μακιγιάζ: Παντελής Τουτουντζής
Κομμώσεις: Μπαϊραμπάς Χρήστος – Μαρία Κωτσάκη
Βοηθοί make up- Μαλλιά: ΙΕΚ ΑΚΜΗ – Το μακιγιάζ έγινε με προϊόντα 3ΙΝΑ
Διάρκεια Παράστασης: 100 λεπτά

Παραστάσεις:
Τετάρτη: 21.15
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο: 21.00
Κυριακή: 18.00

Τιμές εισιτηρίων:
Τετάρτη – Πέμπτη: 15 ευρώ
Παρασκευή – Σάββατο – Κυριακή: 16 ευρώ
Άνω των 65 ετών: 12 ευρώ
Φοιτητικό – Ανεργίας: 10 ευρώ