Γράφει η Άννα Παχή

Πρόσφατα έλαβα – και πάλι – μηνύματα για να αναρτήσω καρδούλες στον τοίχο μου, λόγω της ημέρας κατά του καρκίνου του μαστού. Το μήνυμα έλεγε να μην πω τίποτα σε κανέναν. Τσαντίστηκα. Καταρχάς, απεχθάνομαι τις “Ημέρες”. Δεν βλέπω τίποτα τιμητικό σε αυτές, τις θεωρώ απλά έναν ευφημισμό για πράγματα σημαντικά, που συνήθως τα ξεχνάμε. Κάτι σαν εξαγορά των τύψεών μας δηλαδή. Ευτυχώς, φέτος, είδα μια άλλη αντιμετώπιση του φαινομένου και χάρηκα. Αρκετός κόσμος ανέβασε κείμενα για την αναγκαιότητα της ενημέρωσης και της πρόληψης, όχι της «μυστικής» καρδούλας.

Ο καρκίνος, σε όλες τις μορφές του, είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Δεν υπάρχει σπίτι σχεδόν που να μην έχει παλέψει ή να μην παλεύει μαζί του. Κάποιοι τον νίκησαν. Κάποιοι όχι.

Δεν αμφιβάλλω για τις προθέσεις των φίλων που μου ζήτησαν να ανεβάσω καρδούλα. Ενδεχομένως το βρήκαν χαριτωμένο, ή απλά ως έναν τρόπο να “ξορκίσουν” το κακό. Τον καρκίνο. Που δεν κάνει διακρίσεις, δεν υποχωρεί εύκολα, χτυπάει όποιον βρει, όποτε βρει. Δεν καταλαβαίνει από χαριτωμένα. Είναι δυνατός, σκληρός και ύπουλος. Δεν αφορά μόνο τον πάσχοντα. Αφορά την οικογένειά του, τους φίλους του. Αφορά όλον τον κόσμο κι όλος ο κόσμος οφείλει να τον πολεμά. Είναι ντροπή, με την έξαρση που έχει η ασθένεια τις τελευταίες δεκαετίες, η νοσηλεία, τα φάρμακα, η αντιμετώπιση να είναι τόσο ακριβή, τόσο ψυχοφθόρα, τόσο αβάσταχτη.

Όπως σε όλες τις ασθένειες, η πρόληψη είναι πάντοτε καλύτερη από την ίαση. Θέλετε καρδούλες; Βάλτε καρδούλες. Πάρτε όμως και τον κώλο σας και πηγαίνετε για μια εξέταση. Μαστού, τραχήλου της μήτρας, προστάτη, μαλακών μορίων, όπου στο διάολο χτυπά ο καρκίνος. Ναι, το ξέρω πως το σκέφτεστε, όπως ξέρω και πως το αμελείτε. Ανθρώπινο, δεν αντιλέγω, αλλά βλακώδες. Σε κανέναν δεν αρέσουν οι γιατροί και τα νοσοκομεία, κανείς δε θέλει να ταλαιπωρείται στις ουρές. Σύμφωνοι. Αν η αντιπάθεια και η βαρεμάρα είναι πιο σημαντικά από τη ζωή μας, εντάξει. Αν στην εποχή της τηλεϊατρικής και των άμεσων αποτελεσμάτων προτιμούμε τα ευχολόγια, εντάξει. Ας νικήσει. Τον λένε καρκίνο.