Συνέντευξη στον Νίκο Κόκκινο

Το λογοτεχνικό είδος της επικής και της ηρωικής φαντασίας στην Ελλάδα έχει μικρό πλην όμως φανατικό κοινό. Τελευταία, αυτό το κοινό στρέφεται και προς τους Έλληνες συγγραφείς του είδους, όπως ο Βασίλης Κρουστάλης, ο οποίος μας μιλάει για την τριλογία «Ιστορίες του Καγάντο». Τα δύο πρώτα βιβλία της σειράς «Ο όρκος του μάγου» και «Στις φλόγες του πολέμου» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Λυκόφως.

Πώς δημιουργήθηκε στο μυαλό σας η ιδέα για την κοσμοπλασία, για να δημιουργήσετε έναν νέο κόσμο, τον Καγάντο, όπου εκτυλίσσονται οι ιστορίες σας;

Όσο κι αν σας φανεί απίστευτο, όλα έγιναν παράλληλα. Στην αρχή οι δυο βασικοί χαρακτήρες αναζητούσαν τον καλύτερο «σιδερά» για να τον εντάξουν στην ομάδα τους μέσα σε μια μεγάλη πόλη. Έπειτα, ταξιδεύοντας μέσα στον κόσμο του Καγάντο, η κάθε πόλη και το κάθε χωριό που συναντούσαν έχτιζε σταδιακά τον κόσμο μου. Ακόμα και τώρα, έπειτα από την ολοκλήρωση και του δεύτερου βιβλίου της σειράς, δεν έχω γράψει για ολόκληρο τον κόσμο μου. Ο Καγάντο είναι τεράστιος και μυστηριώδης μέχρι και για μένα. Αυτή είναι όμως η μεγαλύτερη γοητεία για έναν συγγραφέα, το άγνωστο.

Στο πρώτο βιβλίο της σειράς «Ιστορίες του Καγάντο», με τίτλο «Ο όρκος του μάγου», κεντρικό πρόσωπο είναι ο Άλαντορ. Στο δεύτερο βιβλίο, «Στις φλόγες του πολέμου», παραμένει στο προσκήνιο ο Άλαντορ;

Στο δεύτερο βιβλίο που κυκλοφορεί ήδη από τις εκδόσεις Λυκόφως έχω κάνει κάτι ριψοκίνδυνο. Αν και η ιστορία συνεχίζει ακριβώς από το σημείο που τελείωσε το πρώτο μέρος, οι βασικοί πρωταγωνιστές μπαίνουν στο περιθώριο για λίγο και αναπτύσσονται περισσότερο κάποιοι άλλοι χαρακτήρες ενώ παράλληλα προστίθενται και αρκετά νέα πρόσωπα. Ο Άλαντορ Σίλντιμορ σε αυτό το βιβλίο δοκιμάζει τις αντοχές του οπότε ο ρόλος του είναι μικρότερος, αλλά καλό είναι να μην αποκαλύψω περισσότερα πράγματα.

Οι δυνητικοί αναγνώστες πρέπει να περιμένουν αποκλειστικά δύο περιπετειώδη βιβλία ή υπάρχουν και άλλες προεκτάσεις όπως οι κοινωνικές αναφορές, οι σχέσεις των δύο φύλων και οι ψυχολογικές διακυμάνσεις;

Πολύ όμορφη ερώτηση. Μέσα από το λογοτεχνικό είδος το οποίο πρεσβεύω, θεωρώ πως είναι σκόπιμο να περνάνε κάποια κοινωνικοπολιτικά μηνύματα. Βέβαια ο σκοπός του συγγραφέα είναι να αναδεικνύει τα προβλήματα και όχι να τα λύνει η να διαμορφώνει συνειδήσεις μέσα από την γραφή του. Μέσα στο βιβλίο μου λοιπόν, κάποιος «διαβασμένος» αναγνώστης θα αντιληφθεί τον ρατσισμό, την κακοποίηση, τον θρησκευτικό φανατισμό και άλλα σύγχρονα κοινωνικά φαινόμενα που συμβαίνουν και μέσα στον δικό μας κόσμο. Επίσης είναι προφανές πως ανάλογα με τα βιώματα και τις καταστάσεις που περνάει ο εκάστοτε χαρακτήρας, διαμορφώνεται και η προσωπικότητα του. Όλοι οι πρωταγωνιστές των βιβλίων μου είναι ζωντανοί και πλάθονται διαρκώς.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν Έλληνα συγγραφέα να υπηρετεί το είδος της επικής φαντασίας;

Πάρα πολύ δύσκολο. Δυστυχώς οι Έλληνες αντιμετωπίζουν ακόμα αυτό το λογοτεχνικό είδος με δυσπιστία και φόβο. Θεωρούν πως είναι για μικρές ηλικίες και δεν το αναζητούν εύκολα. Πιστέψτε με πως αυτή η λογοτεχνία δεν απευθύνεται σε παιδιά αλλά σε διαβασμένους ενήλικες. Αν έπρεπε να το αναλύσω λίγο παραπάνω, θα έλεγα πως η επική λογοτεχνία είναι ένα παρακλάδι της κλασσικής λογοτεχνίας που εμπεριέχει δράση και ορισμένες φορές έντονο τρόμο. Είναι κρίμα μια χώρα σαν την Ελλάδα με τόσο πλούσια μυθολογία και ιστορία να μην αποδέχεται εύκολα αυτό το είδος. Βέβαια τα τελευταία χρόνια αποκτά όλο και περισσότερους οπαδούς αλλά ακόμα έχουμε αρκετό δρόμο μπροστά μας. Είμαι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον.

Ποιο πιστεύετε ότι είναι πιο σημαντικό στη συγγραφή; Το ταλέντο ή η αδιάλειπτη προσπάθεια;

Το ταλέντο είναι μόνο η αρχή. Εάν δεν κάνεις καθημερινή και αδιάλειπτη προσπάθεια να γίνεις καλύτερος τότε είσαι ένας διάττοντας αστέρας που αργά ή γρήγορα θα σβήσεις. Σίγουρα θα κολλήσεις κάπου, σίγουρα θα σβήσεις πολλές φράσεις και θα τις ξαναγράψεις από την αρχή ενώ είναι βέβαιο πως οι διορθώσεις σου θα σου πάρουν πολύ περισσότερο χρόνο από όσο να γράψεις ένα βιβλίο. Μόνο με συνεχή εργασία γίνεσαι επαγγελματίας και διαφέρεις.

Πρώτα γράψιμο και ύστερα διάβασμα ή πρώτα διάβασμα και ύστερα γράψιμο;

Και τα δυο είναι απαραίτητα για να γράψεις ένα καλό βιβλίο αλλά θεωρώ πως το σημαντικότερο είναι να διαβάζεις. Η ανάγνωση οποιουδήποτε λογοτεχνικού ή μη αναγνώσματος είναι αυτό που θα σου δώσει το υλικό για να δημιουργήσεις τα δικά σου πράγματα. Είναι το καύσιμο για να πας παρακάτω στο δύσκολο ταξίδι σου σαν συγγραφέας. Εγώ προσωπικά εμπνέομαι από οποιαδήποτε μορφή τέχνης. Από όλες έχω να πάρω πράγματα, είτε αυτή είναι ταινία ή θέατρο, είτε είναι κομιξ ή τηλεοπτική σειρά. Όλα έχουν κάτι να μου προσφέρουν.

Όταν γράφετε, διαβάζετε άλλα βιβλία ή επικεντρώνεστε αποκλειστικά στο έργο σας;

Όπως σας είπα και παραπάνω, όλα είναι αλληλένδετα. Δεν μπορώ να γράφω δίχως να διαβάζω κάτι παράλληλα. Η ανάγνωση μου δίνει την ενέργεια να λειτουργήσει το μυαλό μου και να γράψω δίχως αυτό να σημαίνει πως θα με επηρεάσει στην γραφή μου. Να διαβάζεται έτσι κι αλλιώς βιβλία, είτε θέλετε να γράψετε είτε όχι. Πω πω, σαν γέρος ακούγομαι (γέλια).

Πότε να περιμένουμε την ολοκλήρωση της τριλογίας «Ιστορίες του Καγάντο» με την έκδοση του τρίτου βιβλίου;

Αυτή είναι μια πολύ δύσκολη ερώτηση. Το τρίτο βιβλίο έχω ξεκινήσει ήδη να το γράφω εδώ και λίγες ημέρες αλλά με πολύ αργούς ρυθμούς (γέλια). Το πότε και αν θα τελειώσει η σειρά μου σε τρία μέρη είναι άγνωστο ακόμα. Υπάρχουν επίσης σκέψεις και για νέα βιβλία (μη επικού χαρακτήρα) αλλά αυτά θα τα πούμε με το καλό όταν ολοκληρωθεί η τριλογία μου.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις πρωτότυπες ερωτήσεις σας. Να είστε πάντα καλά και καλό καλοκαίρι σε όλους.