Η πρώτη σκέψη ήταν πως πρόκειται για διασκευή της κωμωδίας “Αχ αυτή η γυναίκα μου” και δεν μου αρέσουν οι θεατρικές διασκευές των κλασικών ταινιών. Όμως, η εμπειρία λέει πως το θέατρο μπορεί να σε εκπλήξει ευχάριστα κι έτσι πήγα να δω την παράσταση.

Η έκπληξη ήταν παραπάνω από ευχάριστη και σε πολλά επίπεδα.

Πριν το έργο ξεκινήσει, πέρασαν σε video wall όλοι οι συντελεστές. Εξαιρετική ιδέα καθώς σπάνια οι αφανείς εργάτες μιας παράστασης βγαίνουν στο προσκήνιο. Είναι δείγμα αναγνώρισης και μου άρεσε πολύ.

Το σκηνικό είναι πιστό στην εποχή που λαμβάνει χώρα το έργο, το 1968. Ρετρό έπιπλα κι αντικείμενα κι ένα τσουρούτικο χριστουγεννιάτικο δέντρο που βρήκα πολύ χαριτωμένο. Το ίδιο πιστά στην εποχή είναι τα ρούχα και τα χτενίσματα των ηθοποιών. Γενικά, όλα σε βάζουν στην ατμόσφαιρα.

Ας ξεκινήσω από το κείμενο του Δημήτρη Μητρόπουλου  που έχει κάνει και τη σκηνοθεσία. Έξυπνο, αστείο χωρίς ευκολίες (έχει μεγάλη σημασία αυτό) με πολύ καλή ροή που σε κρατά όλη τη διάρκεια του έργου. Ο κος Μητρόπουλος δεν διασκεύασε την παλιά κωμωδία, όπως σκέφτηκα αρχικά. Κράτησε, σαφώς, κάποια στοιχεία (δεν λέω ποια, να πάτε να δείτε), έφτιαξε όμως μια τελείως διαφορετική ιστορία στην ουσία της.

Ο φιλόδοξος Πέτρος, για να ανέβει επαγγελματικά, ξεφουρνίζει τεράστια ψέματα στον διευθυντή του, κι αναγκάζει και τη σύζυγό του να τον σιγοντάρει. Διάφοροι απρόσκλητοι επισκέπτες όμως, μπερδεύουν τα ήδη μπερδεμένα πράγματα και δημιουργούν απρόσμενες καταστάσεις. Μέχρι εκεί θα σας πω.

Συνεχίζω με τις ερμηνείες: Καταρχάς είναι όλες εξαιρετικές.

Η Γεωργία Σιακαβάρα στο ρόλο της ελεύθερης, ανέμελης θείας, ανακατεύεται με όλους και σε όλα, δημιουργώντας προβλήματα αλλά δίνοντας και σοφές συμβουλές. Αντιλαμβάνεσαι πως η από επιλογής ελαφράδα της, κρύβει πίσω της μεγάλη εμπειρία. Η ηθοποιός καταφέρνει να υποψιάσει το θεατή για το βάθος του ρόλου, είναι επιτυχία αυτό.

Ο Δων Χριστοδούλου, μάγκας, άνθρωπος του ‘δρόμου’ κάνει το έργο ακόμη πιο διασκεδαστικό. Το ταλέντο του φαίνεται από τη στιγμή που τον βλέπεις στη σκηνή.

Η Κατερίνα Βαλμάκη, ως αριβίστρια, μοιραία γυναίκα, δημιουργεί μια περσόνα που λατρεύεις να παρακολουθείς. Συμφεροντολόγα, επιφανειακή ναι, όμως δεν μπορείς να μην τη συμπαθήσεις.

Ο Νίκος Καραγιώργης έχει σαφώς κληρονομήσει το ταλέντο του πατέρα Κώστα. Ως διευθυντής, αφήνει να φανούν όλα τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου που έχει συνηθίσει τόσο πολύ να εξουσιάζει, που θεωρεί φυσική τη δουλοπρέπεια των άλλων. Γίνεται ακόμη και μεγαλόψυχος, όταν πιστεύει πως χρειάζεται.

Η Ρέα Τουτουντζή, εξαιρετική στο ρόλο της γυναίκας που προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, ενώ ταυτόχρονα κάνει τη δική της διαδρομή από το σημείο Α στο σημείο Β. Παίζει εξίσου εξαιρετικά με τις εκφράσεις του προσώπου και του σώματος, ούσα απόλυτα μέσα στο ρόλο της σε όλα του τα επίπεδα.

Όσο για τον Αλέξανδρο Παρθένη, μου άρεσε όταν τον είδα στην τηλεόραση, μου αρέσει περισσότερο τώρα που τον είδα στο θέατρο. Ως Πέτρος καταφέρνει να γεννήσει συμπάθεια, ανησυχία (για το μέλλον του), θλίψη αλλά και την ανακούφιση που φέρνει η Θεία Δίκη.

Όπως καταλαβαίνετε, η παράσταση μου άρεσε πάρα πολύ. Είναι διασκεδαστική, ευφάνταστη, καλοκουρδισμένη, και – θα το ξαναπώ – με εξαιρετικό κείμενο. Το ανατρεπτικό τέλος είναι το κερασάκι μιας πεντανόστιμης, καλά δουλεμένης τούρτας.

Να πάτε.

Θέατρο ΛΥΧΝΟΣ | κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9.15

Κοντινός σταθμός μετρό Κεραμικός

Διάρκεια: 95 λεπτά χωρίς διάλλειμα.

Σενάριο- Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μητρόπουλος

Μουσική: Γιώργος Γαϊτάνος

Σκηνικά: Παναγιώτης Πανίκας

Ενδυματολόγος: Συμεών Αποστολίδης

Βοηθός ενδυματολόγου: Πέγκυ Αλεβετσοβίτη

Φωτισμός: Παναγιώτης Γιατρός

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αμαλία Κλημοπούλου

Γραφικά-τίτλοι: Αντώνης Μητρόπουλος

Styling: Αρετή Περήφανου

Δημόσιες Σχέσεις: Άντζυ Νομικού( angienomikou@gmail.com)

Social Media: Γιάννης Στιβανάκης

Διεύθυνση Παραγωγής: Έλενα Κορομηλά

Παραγωγή: Θεατρικές Παραγωγές Λάμπρου Ηρακλής.

Παίζουν οι ηθοποιοί

Ρέα Τουτουντζή

Αλέξανδρος Παρθένης

Νίκος Καραγεώργης

Δον Χριστοδούλου

Κατερίνα Βαλμάκη.

Special Guest : Γεωργία Σιακαβάρα

Προπώληση εισιτήριων :

http://www.viva.gr/tickets/theater/festivalax-aytos-o-antras-moy/

Το Θέατρο Λύχνος, μετά τις τελευταίες ανακοινώσεις του Υπουργείου, θα λειτουργή ως αμιγώς χώρος υποδοχής πολιτών που έχουν εμβολιαστεί πλήρως κατά του COVID-19, ή έχουν νοήσει εντός του τελευταίου εξαμήνου. Κατά την είσοδο των θεατών στο χώρο, θα γίνεται έλεγχος των απαραίτητων πιστοποιητικών, καθώς και εγγράφου ταυτοπροσωπίας (δελτίο αστυνομικής ταυτότητας, διαβατήριο, διπλ. οδήγησης).