Γράφει η Μελισσάνδρα
Υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι, που προτιμούν να περάσουν μικρό ή μεγάλο μέρος της ζωής τους μόνοι κι ασυντρόφευτοι, παρά να συμβιβαστούν για το φόβο της μοναξιάς και να ζήσουν κατά συνθήκη με έναν σύντροφο με τον οποίο δεν ταιριάζουν.
Περήφανοι, ανεξάρτητοι, ευφυείς κατά την άποψή μου, τα βγάζουν πέρα μόνοι τους χωρίς δεκανίκια. Δεν παραπονιούνται, γιατί δεν πιστεύουν πώς αποκλειστική πηγή της ευτυχίας τους μπορεί να είναι ένας άλλος άνθρωπος. Αντιθέτως θεωρούν πως είναι κύριοι της μοίρας τους και αποκλειστικοί υπεύθυνοι για τη ζωή τους και τις πράξεις τους.
Δεν είναι μισάνθρωποι, αντιθέτως αγαπούν τη συντροφιά των άλλων ανθρώπων, νοιάζονται γι΄ αυτούς και προσφέρουν τη βοήθειά τους πρόθυμα, αν και όπου χρειαστεί. Δεν αγαπούν το ψέμα, την υποκρισία και την ανευθυνότητα. Αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα το κάθε τι, είναι συνεπείς σε ό, τι αναλαμβάνουν και μπορεί κανείς να βασίζεται σ΄ αυτούς.
Είναι καλοί και υπεύθυνοι επαγγελματίες, όποια δουλειά κι αν κάνουν. Παρά ταύτα, συνήθως δεν γίνονται πλούσιοι από την εργασία τους, ξέρουν πως τα χρήματα μπορεί να διευκολύνουν τη ζωή αλλά δεν φέρνουν την ευτυχία. Κατά ένα τρόπο ασυνείδητο, φροντίζουν να κερδίζουν όσα χρειάζονται, για να ζήσουν αξιοπρεπώς και μόνον αυτά.
Είναι καλοί σύζυγοι και γονείς και όταν έχουν ταίρι είναι απόλυτα πιστοί σ’ αυτό. Είναι πρόθυμοι, δοτικοί και γι’ αυτό κάποιοι τους θεωρούν εύκολα θύματα για εκμετάλλευση, εκλαμβάνοντας την ευγένειά τους για αδυναμία. Κάθε άλλο παρά θύματα είναι και αν δουν ότι η κατάσταση δεν γίνεται ν’αλλάξει, προτιμούν να αποχωρήσουν από τη σχέση, παρά να μείνουν χωρίς να υπάρχει σεβασμός και εμπιστοσύνη. Είναι άνθρωποι με αρχές και τις αναζητούν και στους άλλους.
Αγαπούν το διάβασμα και τους αρέσει να μαθαίνουν συνεχώς.
Η δια βίου μάθηση είναι απαραίτητη συνθήκη στη ζωή τους.
Κάθε καινούρια κατάκτηση του νου είναι πηγή χαράς γι αυτούς. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η πνευματική οκνηρία μόνο δυσάρεστες σκέψεις και κατ’ ακολουθία και πράξεις μπορεί να επιφέρει και δεν είναι διατεθειμένοι να σπαταλήσουν τη ζωή τους μ’ αυτόν τον τρόπο.
Έχουν ενδιαφέροντα στο χώρο της τέχνης και συχνά είναι και οι ίδιοι καλλιτέχνες. Βλέπουν την ομορφιά και την καλλιεργούν για δικό τους όφελος αλλά και των υπολοίπων.
Αναπτύσσουν ποικίλες δραστηριότητες, ασκώντας όχι μόνο το πνεύμα αλλά και το σώμα αναζητώντας την ιδανική ισορροπία.
Οι άνθρωποι αυτοί έχουν χιούμορ, αυτοσαρκάζονται και δεν είναι ποτέ βαρετοί.
Και με όλα αυτά τα προσόντα, αναρωτιέται κανείς πως γίνεται τέτοιοι άνθρωποι να είναι συχνά μόνοι.
Ο ένας λόγος είναι ότι μπορούν, σε αντίθεση με άλλους, που κάνουν τα πάντα για να μην είναι και πιάνονται από τον πρώτο διαθέσιμο, που κι αυτός θέλει απλώς να διασκεδάσει τη μοναξιά του.
Άλλος λόγος είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν σκέφτονται εγωιστικά, έχουν αναπτυγμένη ενσυναίσθηση, αγαπούν, και προσφέρουν πολλά στο ταίρι τους. Είπαμε όμως παραπάνω πως αυτή η συμπεριφορά συχνά εκλαμβάνεται σαν αδυναμία και παρεξηγείται οδηγώντας σε δυσαρμονία.
Τους ενδιαφέρει μια ισότιμη, παραγωγική σχέση και όχι μια σχέση εξάρτησης. Μια σχέση όπου οι σύντροφοι θα είναι ελεύθεροι αλλά όχι ασύδοτοι, θα φροντίζουν ο ένας τον άλλο και ο καθένας τον εαυτό του σε μια προσπάθεια συνεχούς αυτοβελτίωσης. Σ’ αυτή την προσπάθεια θα είναι δυνατόν να έχουν ο ένας τον άλλον αρωγό και συνοδοιπόρο.
Οι περισσότεροι άνθρωποι ψάχνουν μόνο να βρουν την ασφάλεια στον άλλο, σε μια προσπάθεια αναζήτησης ενός άλλου γονέα. Αρνούνται να ενηλικιωθούν και να γίνουν υπεύθυνοι, δημιουργικοί και ανεξάρτητοι.
Οι ασυμβίβαστοι είναι εκείνοι που σε μια πρώτη προσέγγιση μπορεί να μας φανούν δύσκολοι, αλλά αν κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους και την εκτίμησή τους, θα έχουμε βρει τον καλύτερο φίλο ή σύντροφο.
Αν έχεις την τύχη να γνωρίσεις κάποιον από αυτούς, μη τον προσπεράσεις γρήγορα από φόβο και ανασφάλεια. Μείνε να τον γνωρίσεις καλύτερα, ποιος ξέρει μπορεί και να σου αρέσει ο τρόπος του και να μάθεις κάτι από αυτόν.
Οι άνθρωποί μας, δυστυχώς είναι πολύ λίγοι, και σπάνιοι σαν τα παραδείσια πουλιά. Η ομορφιά τους όμως τους επιτρέπει να ξεχωρίζουν μέσα στο πλήθος!