Γράφει ο Σπύρος Πλουμίδης
Στη δίνη επικριτικών σχολίων βρέθηκε για ακόμη μια φορά το γαλλικό περιοδικό «Charlie Hebdo», με αφορμή το πρωτοσέλιδό του μετά την τρομοκρατική επίθεση στις Βρυξέλλες που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο και τους τραυματισμούς δεκάδων ανθρώπων.
Να θυμίσουμε ότι σε αυτό απεικονίζεται ο διάσημος βέλγος τραγουδιστής Stromae, και γύρω του διαμελισμένα ανθρώπινα μέλη.
Διακωμωδώντας το τραγούδι του, “Papaoutai”, που στα ελληνικά σημαίνει «Μπαμπά, που είσαι», τα ανθρώπινα μέλη απαντάνε “εδώ”, “εκεί”, “εδώ επίσης”.
Το εβδομαδιαίο περιοδικό έκανε και πάλι αυτό που ξέρει να κάνει καλά. Να προκαλέσει σάλο και να πυροδοτήσει και πάλι τη συζήτηση για το τι θεωρείται σάτιρα και τι όχι.
Οι υπέρμαχοί του διαλαλούν ότι η σάτιρα δεν έχει όρια ακόμη και στο πιο τραγικό γεγονός ενώ οι πολέμιοι θεωρούν ότι αυτά τα πρωτοσέλιδα αποτελούν προσβολή στη μνήμη των νεκρών και τίποτα παραπάνω.
Το ίδιο το περιοδικό έχει θρηνήσει θύματα όταν τον Γενάρη του 2015 δυο οπλισμένοι άνδρες μπήκαν στα γραφεία του και σκότωσαν 12 ανθρώπους, αρκετοί από τους οποίους ήταν μέλη της συντακτικής του ομάδας.
Ακόμη και τότε προτίμησε να σατιρίσει αυτή την άνανδρη επίθεση την ίδια ώρα που ολόκληρος ο πλανήτης θρηνούσε για την προσπάθεια φίμωσης της άποψης.
Έτσι είναι το Charlie Hebdo και έτσι θα συνεχίσει να υπάρχει. Με την τέχνη της πρόκλησης. Τον σκοπό του άλλωστε τον πετυχαίνει απόλυτα.
Όλος ο κόσμος ασχολείται μαζί του και μαζί αναζωπυρώνεται η κουβέντα για το τι θεωρείται σάτιρα και τι όχι.
Και σίγουρα κανείς δεν μπορεί να της δώσει ακριβή ορισμό. Εδώ δεν το κατάφερε ο Αριστοφάνης, θα το καταφέρει το Charlie Hebdo;