Δαγκώνει; Ναι και όχι. Σίγουρα πάντως είναι από τις πιο πρωτότυπες κι ενδιαφέρουσες παραστάσεις που έχω παρακολουθήσει.

Με αφετηρία την πολύπλοκη σχέση μεταξύ ανθρώπων και (άλλων) ζώων, η Όλγα Ποζέλη δημιουργεί ένα θεατρικό σύμπαν ιδιαίτερο, απλό, ελαφρώς σουρεαλιστικό και βαθιά φιλοσοφικό. Ποτέ όμως δύσκολο ή βαρύ.

Εν αρχή ην η διάδραση. Το έργο υποδέχεται τον θεατή πάνω στη σκηνή. Η εμπειρία είναι ξεχωριστή, ακόμη κι αν έχετε τύχει σε παρόμοια κατάσταση. Πρέπει να το ζήσετε για να καταλάβετε τι εννοώ. Επαναλαμβάνω, πρόκειται για εμπειρία που θα σας οδηγήσει σε διάφορα μονοπάτια σχετικά με τον εαυτό σας και το πως αντιδράτε σε κάποιου είδους καταστάσεις….

Στη συνέχεια έχουμε το κείμενο. Λιτό, ουσιαστικό, σε παρασέρνει σε σκέψεις που ίσως δεν έκανες ποτέ ή αν έκανες, τις ‘ξέχασες’ σε εκείνο το μέρος του μυαλού που βάζουμε τα ‘ενοχλητικά’.

Οι ηθοποιοί παίζουν ‘ξεφεύγοντας’ από το ίδιο τους το σώμα. Εξαιρετικοί οι Γιώργος Ντούσης και Χάρης Ηλιάδης, όπως και η Όλγα Ποζέλη (υπέροχη φωνή, ανακαλύψτε την).

Η σκηνοθεσία της κας Ποζέλη είναι απόλυτα ταιριαστή με το κείμενο και τις ιστορίες, ενώ δημιουργεί την ατμόσφαιρα που οδηγεί τον θεατή σε σκέψεις. Πολλές σκέψεις.

Μην φανταστείτε πως πρόκειται για έργο που ‘κουνά’ το δάχτυλο στους μη φιλόζωους, ή εκτοξεύει κατηγορίες, ή θεωρεί a priori τα ζώα ανώτερα (μπορεί και να είναι εδώ που τα λέμε, υπάρχει μεγάλη επιχειρηματολογία για αυτό). Καμία σχέση. Απλά (;) αποκαλύπτει την παρουσία και την συν-ύπαρξη όλων των έμβιων όντων πάνω σε αυτόν τον πλανήτη με έναν ιδιαίτερο τρόπο.

Η ζωή, η ελευθερία, η φυλακή, το δικαίωμα στην επιβίωση, στην τροφή, στην αγάπη είναι μερικά από τα πράγματα που κατ’ εμέ διαπραγματεύεται η παράσταση. Η οποία – να το πω κι αυτό – έχει πολλές αστείες στιγμές, πολύ ωραία μουσική και τραγούδια.

Θα υπάρξουν στιγμές που θα γελάσετε. Άλλες που θα συγκινηθείτε. Στιγμές που θα σας βυθίσουν στη σιωπή προσπαθώντας να ‘χωνέψετε’ το νόημα τους.

Οπωσδήποτε θα φύγετε ‘παίρνοντας’ την παράσταση μαζί σας. Θα την σκεφτείτε πολλές φορές και θα απαντήσετε στα ερωτήματα της με τον δικό σας τρόπο, σύμφωνα με τον δικό σας χαρακτήρα. Και ίσως – ίσως να σκεφτείτε λίγο αλλιώς την επόμενη φορά που θα συναντήσετε ένα ζωάκι στον δρόμο σας. Μπορεί να μην είναι τόσο διαφορετικό από εσάς (από όλους μας) τελικά. (Σκατζόχοιρε, για σένα μιλάω. Περισσότερα στην παράσταση). Μην την χάσετε, θα είναι κρίμα.

 

‘Δαγκώνει;’ Πληροφορίες εδώ.