Μια γάτα που γουργουρίζει παραπέμπει σε έναν άνθρωπο που χαμογελάει ή σε έναν σκύλο που κουνάει την ουρά του, αν και μερικές φορές μπορεί να είναι μια απάντηση σε πόνο ή κάποια αγωνία τους.
Το γουργουρητό τους είναι το αποτέλεσμα της ταχείας κίνησης των μυών του φωνητικού «κουτιού» μαζί με την κίνηση του διαφράγματος, που ωθεί τον αέρα από την κοιλότητα του θώρακα.
Οι μύες κινούνται περίπου 20 και 30 φορές ανά λεπτό. Καθώς η γάτα αναπνέει, ο αέρας αγγίζει τους δονητικούς μύες και με αυτόν τον τρόπο παράγεται ένας καθαρός ήχος.
Όπως ακριβώς οι ανθρώπινες φωνές και οι νιφάδες του χιονιού, έτσι και το γουργουρητό της κάθε γάτας είναι μοναδικό.
Μάλιστα, οι γάτες έχουν ένα ιδιαίτερο γουργουρητό, όταν θέλουν να φάνε. Αυτός ο τύπος ονομάζεται «γουργουρητό παράκλησης» και είναι ένας συνδυασμός γουργουρητού και νιαουρίσματος.
Οι γάτες γουργουρίζουν γύρω από μια περιοχή συχνοτήτων από 220 μέχρι 520 χερτς, ενώ το κλάμα ενός μωρού κινείται στην περιοχή των συχνοτήτων από 300 μέχρι 600 χερτς.
Αυτά τα γλυκά πλάσματα έχουν μάθει τον τέλειο συνδυασμό γουργουρητού και νιαουρίσματος, ώστε ο ιδιοκτήτης τους να κάνει την κίνηση και να ανοίξει το κουτί με το φαγητό.
Μερικοί ερευνητές, από την άλλη, θεωρούν ότι οι γάτες γουργουρίζουν, για να θεραπεύσουν τους εαυτούς τους. Οι συχνότητες των δονήσεων είναι θεραπευτικές για την ανάπτυξη των οστών, την ανακούφιση από κάποιο πόνο ή και την επούλωση πληγών.
Το γουργούρισμα δεν κάνει ευτυχισμένες μόνο τις γάτες αλλά και τους ιδιοκτήτες τους.
Χαρακτηριστική είναι μια δεκαετής μελέτη, από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, σύμφωνα με την οποία οι ιδιοκτήτες γάτας είχαν κατά 40% λιγότερες πιθανότητες εμφάνισης καρδιακών παθήσεων σε σχέση με τους μη ιδιοκτήτες γάτας.
Τα γατάκια νιαουρίζουν συχνότερα από τις ενήλικες γάτες καθώς γεννιούνται χωρίς όραση και ακοή. Κάνουν θόρυβο, για να προειδοποιήσουν τους άλλους για την ανάγκη προσοχής τους.
Πηγή: Snoopit24