Γράφει ο Ανδρέας Μπαζαίος
Άντε και ερωτεύτηκες… Μπορεί να σου συμβαίνει συχνά.
Άντε και αγάπησες σφόδρα. Βρήκες την ιδανική γυναίκα που σε καλύπτει σε όλα.
Σε αγαπάει και στο δείχνει, έχει χιούμορ, είναι όμορφη, έχει κατανόηση, έχει, τελοσπάντων, ότι επιθυμούσες σε αυτή τη ζωή.
Είναι wife material που λέμε και στο Ελλάντα…
Και όπως σε όλες τις σχέσεις, αναπόφευκτα, κάποια μέρα, εμφανίζεται η πρώτη κρίση, ο πρώτος τσακωμός, τα πρώτα συννεφάκια.
Η αγαπημένη μου -αξεπέραστη- στιχομυθία είναι η εξής:
-Τι έχεις;
-Τίποτα…
-Μα δεν μπορεί, κάτι συμβαίνει, το βλέπω.
-Δεν ξέρω. Άσε με τώρα.
-Καλά, αγάπη μου, όπως νομίζεις… (Μέγα λάθος)
Οι γυναίκες, συχνά, διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους, ότι οι άνδρες δεν επικοινωνούμε σωστά μαζί τους και δεν τις καταλαβαίνουμε.
Πιστεύουν ότι πρέπει να ξέρουμε τι συμβαίνει πριν αυτό συμβεί χωρίς να μας έχουν πει τι είναι αυτό που τις ενοχλεί.
Συγγνώμη, αλλά καλύτερα ηρωίνη…
Αγαπητές κυρίες, οι άνδρες που αγαπάτε να μισείτε, μπορούν να περάσουν μεγάλα διαστήματα της ημέρας χωρίς να σκέφτονται τίποτα, το απόλυτο κενό, εκτός από εσάς που αγαπούν και θα κάνουν τα πάντα για να σας το δείξουν.
Το γεγονός ότι εσείς ακολουθείτε δαιδαλώδεις διαδρομές για να καταλήξετε σε ένα συμπέρασμα, και αρκετές φορές για ανούσια πράγματα, δεν σημαίνει ότι έτσι λειτουργεί και το μυαλό των ανδρών.
Μπλέκεστε σε λαβύρινθους, πολλές φορές χωρίς αποτέλεσμα, ενώ οι άνδρες ακολουθούν μια ευθεία γραμμή.
Τα δυο φύλα είναι καλωδιωμένα διαφορετικά, και το καθένα εξυπηρετεί τον σκοπό που μας δόθηκε σε αυτή τη γ@μημένη ζωή.
Μην προσπαθείτε να τον κάνετε να σκεφτεί σαν εσάς, δώστε του καλύτερα κρακ ή ότι άλλο βαρύ ναρκωτικό σας βρίσκεται εύκαιρο.
Αποδεχτείτε ότι ο ένας συμπληρώνει τον άλλο και μιλήστε! Θα δείτε να συμβαίνουν θαύματα!
Μιλήστε ξεκάθαρα για τα πράγματα που σας ενοχλούν. Δεν παίρνουμε χαμπάρι από υπονοούμενα…
Επειδή κάτι φαίνεται σε εσάς αυτονόητο, δεν σημαίνει ότι είναι για όλους.
Φτάσαμε στο 2020 και είναι κρίμα να ασχολούμαστε ακόμα με τη “μάχη” των φύλων…