Γράφει ο Σπύρος Πλουμίδης
Υπέρμαχο της θρησκείας δεν με λες, αλλά σέβομαι όσους πιστεύουν πραγματικά και που τις ημέρες αυτές ζουν με θλίψη και κατάνυξη το Θείο Δράμα. Αυτούς που δεν σέβομαι καθόλου είναι τους ντεμέκ πιστούς. Αυτούς που θα νηστέψουν 40 μέρες ή μόνο τη Μεγάλη Εβδομάδα και δεν θα φάνε κρέας αλλά θα πλακωθούν στα θαλασσινά, στα όσπρια και σε ότι άλλο νηστίσιμο μέχρι να σκάσουν. Που θα πάνε να κοινωνήσουν με ελαφρά την καρδία αλλά θα συνεχίσουν τις κακίες, το κουτσομπολιό, τις λαμογιές. Που θα πάνε στην εκκλησία σαν καλοί Χριστιανοί αλλά θα κριτικάρουν τους πάντες και τα πάντα. Καμία σχέση δηλαδή με όσα δίδαξε ο Χριστός, που είτε πιστεύεις είτε όχι, κάποια σωστά τα είπε.
Όλους αυτούς τους υποκριτές που κάτω από το μανδύα του σωστού και του πιστού, ζουν και διάγουν ένα βίο που καμία σχέση δεν έχει με όσα είπε ο Ιησούς.
Έχω βρεθεί πριν κάποια χρόνια μια Μεγάλη Παρασκευή σε περιφορά του Επιταφίου, την κορύφωση του Θείου Δράματος και ο κόσμος μιλούσε για μπάλα, κριτίκαρε τι φορούσε ο ένας και τι φορούσε ο άλλος, κουτσομπολιά, ποιος πήγε στην περιφορά με ποιάν. Καμία σχέση, δηλαδή, με ότι αντιπροσωπεύει η μέρα εκείνη για κάποιον που πραγματικά πιστεύει.
Άσε που πλέον ζούμε στην εποχή του Facebook και είναι μια καλή ευκαιρία για κοινοποίηση στην τάδε εκκλησία και selfie με γνωστούς και φίλους, λες και είναι πανηγυράκι.
Η υποκρισία, λοιπόν, περισσεύει τη Μεγάλη Εβδομάδα. Δεν θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος αν νηστέψεις, αν κοινωνήσεις ή αν πας στην Εκκλησία να κάνεις το σταυρό σου και να παρακολουθήσεις τη λειτουργία. Δεν θα σου ανοίξουν οι… πύλες του παραδείσου αν 40 μέρες δεν έφαγες κρέας ή τυρί. Καλύτερο άνθρωπο θα σε κάνουν οι πράξεις σου και πως φέρεσαι στον πλησίον σου όλες τις υπόλοιπες μέρες…
Και όπως διάβασα κάπου “χάρισε σε κάποιον που έχει ανάγκη ένα Πάσχα και μην ξανανηστέψεις ποτέ…”