Ο Ηλίας Πετρόπουλος υπήρξε ιδιαίτερη προσωπικότητα. Αγάπησε τους ανθρώπους του περιθωρίου, έγραψε βιβλία για αυτούς, κυνηγήθηκε και φυλακίστηκε για αυτό, ενώ στο τέλος πέθανε μακριά από την πατρίδα που τον πλήγωσε, στο Παρίσι.
Μια παράσταση που ασχολείται με τη ζωή και το έργο του Ηλία Πετρόπουλου είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα καταρχάς ως concept. Αναγνωρίζεις πως θα δεις κάτι νέο, πρωτότυπο. Κι έτσι είναι. Βλέποντας την παράσταση αναγνωρίζεις αμέσως την σε βάθος έρευνα που έχει γίνει αλλά και την σκληρή δουλειά όλων των συντελεστών.
Το έργο «Ηλίας Πετρόπουλος – Ο λαογράφος του Άστεως» βασίζεται στη βιογραφία του Πετρόπουλου. Ξεκινά από την ζωή του στη Θεσσαλονίκη, συνεχίζει στα χρόνια που έζησε στην Αθήνα, το κυνηγητό του από τη Χούντα, τις φορές που φυλακίστηκε και καταλήγει στο Παρίσι, όπου και πέθανε. Το έργο μας μεταφέρει σε κάθε ένα από τα σημαντικά ‘επεισόδια’ της ζωής του και συναντάμε κι εμείς τους ανθρώπους που έδωσαν έμπνευση στο έργο του.
Η σκηνοθεσία της Στέβης Λύτρα είναι ακριβής, λιτή (το θεωρώ μεγάλο προσόν αυτό) και εκμεταλλεύεται πλήρως και όπως πρέπει τους ηθοποιούς του θιάσου «Γκεζί» που δημιουργήθηκε το 2019. Εντυπωσιάστηκα όταν έμαθα πως η ομάδα αυτή είναι ερασιτεχνική. Ανέφερα προηγουμένως για την σκληρή δουλειά των συντελεστών. Είναι κάτι που φαίνεται με την πρώτη ματιά και επιβεβαιώνεται όσο κυλά η παράσταση. Οι κινήσεις, ο τόνος της φωνής, οι εκφράσεις, όλα είναι αποτέλεσμα δουλειάς, συνεχούς και επίμονης. Και ταλέντου, φυσικά.
Το κείμενο είναι προσεγμένο, τα σκηνικά ευφάνταστα, κι αποδεικνύουν πως ο καλλιτέχνης δεν χρειάζεται πολλά για να δημιουργήσει την σωστή ατμόσφαιρα (ομολογώ πως το ‘γραφείο’ του Πετρόπουλου στο Παρίσι μου άρεσε ιδιαίτερα).
Πολύ ωραία επίσης η μουσική, η χρήση του βίντεο (θα δείτε τι εννοώ), τα κοστούμια.. Όλα πιστά στην εποχή τους, συμπληρώνουν απόλυτα τα δρώμενα της σκηνής.
Θεωρώ πως η παράσταση πετυχαίνει απόλυτα τον σκοπό της: Να γνωρίσει τον Ηλία Πετρόπουλο σε όσους δεν τον ξέρουν και να τον ‘επανασυστήσει’ σε όσους έχουν καιρό να τον σκεφτούν.
Θα δείτε μια φροντισμένη και καλοδουλεμένη παράσταση, με φρέσκα πρόσωπα που υπηρετούν το καθένα τον ρόλο του και φεύγοντας θα νιώσετε λίγο πιο ‘κοντά’ σε μια ιδιάζουσα προσωπικότητα, που αγάπησε την ελευθερία και τους ανθρώπους του ‘περιθωρίου’. Αξίζει τον κόπο.