Της Κατερίνας Ιορδανίδη
Το «La Petite Cantine» είναι ένας διαφορετικός χώρος εστίασης που πρόκειται να ξεκινήσει τη λειτουργία του, στο Βόλο σε λίγες ημέρες.
Εμπνευστής της πρωτοποριακής ιδέας είναι ο κ. Διονύσης Δαλούκας, φωτογράφος στο επάγγελμα, ο οποίος αποφάσισε να ανοίξει ένα εστιατόριο στο οποίο θα εργάζονται αποκλειστικά ΑμΕΑ.
Ο κ. Διονύσης Δαλούκας, ο οποίος είναι και ο ίδιος πιστοποιημένος με πρόβλημα αναπηρίας 80% λόγω καρδιοπάθειας, μίλησε στο iART για τους λόγους που τον οδήγησαν στην καινοτόμα ιδέα, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και για τις ίσες ευκαιρίες προς όλους!
Ποιοι λόγοι σας οδήγησαν σε αυτό το εγχείρημα;
Από μικρός σε ηλικία μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον όπου ο θείος μου είχε σύνδρομο down άρα είμαι ευαισθητοποιημένος με την αναπηρία και με τις παθήσεις. Αργότερα, στα 18 μου, ανακάλυψα πως έχω 80% αναπηρία, έχω μια σπάνια πάθηση στην καρδιά η οποία με οδήγησε να πάρω αυτή την απόφαση του «La Petite Cantine». Βλέποντας ότι πολλά από τα παιδιά πλέον δεν παίρνουν ούτε καν επιδόματα σκέφτηκα πως θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένας χώρος στον οποίο θα δουλεύουν αποκλειστικά άτομα με αναπηρίες. Έτσι ώστε να κινητοποιηθούν, να γίνουν παραγωγικοί, να αναλάβουν πρωτοβουλίες και το σημαντικότερο είναι ότι θα μπορέσουν να βγουν έξω από το σπίτι τους. Ξέρουμε ότι υπάρχουν πολλές οικογένειες που κλείνουν μέσα τα παιδιά.
Η τοπική κοινωνία πως το είδε;
Η πόλη του Βόλου είναι μια πόλη δύσκολη. Αυτό το εγχείρημα κατάφερε να γίνει γνωστό βεβαίως σε όλη την Ελλάδα αλλά μπορώ να πω ότι ακόμα και τώρα το κοιτούν λίγο καχύποπτα. Κατά καιρούς υπήρχαν κάποια κακόβουλα σχόλια αλλά στην πλειοψηφία τους τα πιο πολλά είναι θετικά.
Πιστεύετε ότι όλες οι επιχειρήσεις θα έπρεπε να προσλαμβάνουν άτομα με ειδικές ανάγκες και αν ναι πως αυτό είναι εφικτό;
Πιστεύω στην ισοτιμία και στην ισότητα. Όλοι είμαστε ισότιμοι και ισάξιοι. Δεν υπάρχει το «αυτός είναι ανάπηρος». Όλοι μπορούν να προσφέρουν όσο μπορούν με τις δυνάμεις τους, άρα ναι θα ήταν πολύ καλό να μπορέσουμε να εντάξουμε στην παραγωγική ζώνη τα άτομα με αναπηρία.
Πως είναι η κατάσταση στο εξωτερικό;
Είναι σίγουρα πολύ πιο βελτιωμένη. Υπάρχει περισσότερος σεβασμός στα άτομα με αναπηρία και γενικά στα ανθρώπινα δικαιώματα. Υπάρχουν εγκαταστάσεις, γίνονται εκδηλώσεις, υπάρχει κρατική μέριμνα. Η Ελλάδα θεωρώ ότι είναι πίσω ακόμα σε όλα αυτά. Μακάρι με τα χρόνια οι νέες γενιές να είναι πιο ευαισθητοποιημένες και πιο δημιουργικές.
Από πότε θα λειτουργεί το εστιατόριο;
Θα ανοίξουμε σε μία βδομάδα περίπου. Θα λειτουργεί σαν καφέ, εστιατόριο αλλά και σαν πολυχώρος. Θα γίνονται πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα. Θα έχουμε ψυχολόγους που θα ασχολούνται με το κομμάτι της ψυχοθεραπείας, θα έχουμε κοινωνική λειτουργό και θα γίνονται διάφορες δράσεις τόσο σε βιωματικά όσο και σε διαδραστικά εργαστήρια.
Ποιο θα είναι το μενού του εστιατορίου;
Θα είναι κανονικό γεύμα, ένα ολοκληρωμένο μενού που θα βασίζεται πάνω στη μεσογειακή διατροφή. Βιολογικές τροφές, ζαρζαβατικά είτε από τον κήπο μας είτε από συνεταιρισμούς. Θέλουμε να δώσουμε άμεση προτεραιότητα στην τοπική κοινωνία και παράγωγη και να στηρίξουμε τις ελληνικές εταιρίες.
Πως χρηματοδοτείται;
Από τις τσέπες μας! Κάναμε τα χαρτιά μας στο Μητρώο Κοινωνικής Οικονομίας για να πάρουμε τη λεγόμενη επιδότηση αλλά τελικά πρέπει να συμπληρωθούν δύο χρόνια για να μπορέσεις να πάρεις κάποια χρήματα και αν τα πάρεις ποτέ…
Έχετε αντιμετωπίσει δυσκολίες δηλαδή… Κάποιες από αυτές;
Αρχικά στην επιλογή του χώρου, ύστερα στην αξιοποίηση του. Αλλά το σημαντικότερο είναι να μπορέσουμε να μεταδώσουμε αυτή την ιδέα που, ναι μεν στην πορεία έγινε γνωστή σε όλη την Ελλάδα, αλλά δεν παύουμε να θέλουμε να καταφέρουμε να πιστέψει ο κόσμος σε εμάς και σε αυτή την ιδέα. Αυτό πιστεύω ότι είναι το πιο δύσκολο κομμάτι.
Έχετε κάποιο άλλο στόχο;
Θέλουμε αν πάει καλά στη συνέχεια να επεκταθούμε και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Αυτό είναι το όραμά μας.