Η πένα του Αρκά τσακίζει κόκκαλα και καυτηριάζει τα κακώς κείμενα της χώρας μας δεκαετίες τώρα. Δεν ανήκει ιδεολογικά σε κανένα χώρο. Ούτε αριστερό, ούτε κεντρώο, ούτε δεξιό. Το γεγονός οτι σατύριζε με τεράστια επιτυχία τις προηγούμενες κυβερνήσεις δεν τον έκανε αυτόματα αριστερό. Απλά την χώρα την κυβερνούσαν πολιτικά σχήματα που προέρχονταν απο τον κεντρώο και δεξιό χώρο με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα.
Τα τελευταία δυο χρόνια και κάτι κυβερνά την Ελλάδα μια (υποτιθέμενη) αριστερή κυβέρνηση σε συνεργασία με ένα κόμμα του δεξιού χώρου. Αλλά η κυβέρνηση αυτή θεωρεί τον εαυτό της αριστερό, οπότε ποιοί είμαστε εμείς που θα την κάνουμε να αλλάξει αυτό το πιστεύω της.
Ο Αρκάς λοιπόν δεν άρχισε ξαφνικά να χτυπάει την Αριστερά με τα σκίτσα του. Τα «κατορθώματα» αυτής της κυβέρνησης καυτηριάζει με όπλο πάντα το χιούμορ και τη σάτυρα.
Έχει κατηγορηθεί για νεοφιλελέ, οτι …ξεκούτιανε τώρα στα γεράματα και άλλα τέτοια γραφικά. Τα σκίτσα του έχουν προκαλέσει πολλές φορές αντιδράσεις απο ανθρώπους που τώρα χρόνια είχαν συνηθίσει μόνο να κρίνουν και τώρα δεν αντέχουν την κριτική.
Τελευταίο παράδειγμα το σκίτσο του που απεικονίζει έναν αντάρτη να κρατά μια κόκκινη σημαία και που γράφει «ναι σε όλα». Κακός χαμός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο Αρκάς βεβηλώνει τη μνήμη του αντιστασιακού αγώνα, προσβάλλει αγώνες, ανθρώπους, ιδεολογίες και πάει λέγοντας.
Ηρεμήστε ρε παιδιά. Ο Αρκάς σατυρίζει (με πικρό τρόπο είναι η αλήθεια) την αγαπημένη συνήθεια των ελλήνων πολιτικών. Την κωλοτούμπα. Το «όχι σε όλα» που έγινε «ναι σε όλα» μέσα στη Βουλή. Το «όχι» που έγινε «ναι» στο Δημοψήφισμα. Τις υποσχέσεις που δεν έμειναν απλά υποσχέσεις, αλλά γύρισαν μπούμερανγκ και στην κυβέρνηση και (δυστυχώς) στους πολίτες.
Και κάτι που πάντα ξεχνάμε. Είναι σάτυρα. Και η σάτυρα δεν έχει όρια και στεγανά απο την εποχή του Αριστοφάνη μέχρι τις μέρες μας…
Είναι ο καθρέπτης που δείχνει πως πραγματικά είμαστε….
ΥΓ: Μια καλή ιδέα θα ήταν ο «αντάρτης» του Αρκά να συνεχίσει σε νέες περιπέτειες…