Της Ελισάβετ Καλερίδου*
Όλοι είμαστε μάρτυρες της συνεχώς αυξανόμενης τάσης, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα, της απόκτησης ενός κατοικίδιου ζώου. Η ανάγκη του κόσμου μεγαλώνει με σταθερό ρυθμό, και μπροστά της, παρακάμπτονται οι όποιες επιφυλάξεις έχει κανείς, για θέματα οικονομικά, υγείας και όχι μόνο. Η οικονομική ύφεση, παρά τις αντίθετες αρχικές προβλέψεις, δεν ανέστειλε σε σημαντικό βαθμό αυτή την τάση. Ίσως και να βοήθησε για την περαιτέρω εξέλιξή της.
Σε προηγούμενο σημείωμα είχαμε αναφερθεί στην ανάγκη του ανθρώπου να έχει κοντά του κάποιο ζώο. Όμως το να αποκτήσει κάποιος ένα κατοικίδιο, δεν είναι μια απλή υπόθεση…
Υπάρχει μεγάλη ποικιλία ειδών, ανάμεσα στα οποία μπορεί κανείς να επιλέξει, ανάλογα με τις ανάγκες του, αλλά και τις δυνατότητες του να διαχειρισθεί την “υπόθεση κατοικίδιο”, με ό,τι αυτή συνεπάγεται. Για το είδος του ζώου που θα διαλέξει χρειάζεται καλή πληροφόρηση και προετοιμασία.
Συχνά γίνονται λάθη, που αφορούν το είδος και το μέγεθος του κατοικίδιου που επιλέγει κανείς, τη φροντίδα, τη διατροφή, ή τη μεταχείριση του.
Θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν μας το γεγονός, πως από τη στιγμή που αναλαμβάνουμε την κηδεμονία ενός ζώου, είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι για την ευζωία του, σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Εξαρτάται απόλυτα από εμάς σε ό,τι αφορά τη διατροφή του, την υγεία του, την καθαριότητα, την άσκηση και την κοινωνικοποίηση του. Είτε έχουμε προηγούμενη εμπειρία είτε όχι, καλό είναι να μάθουμε και να συνεχίσουμε να πληροφορούμαστε ό,τι νεώτερο αφορά το ζώο και τη σχέση μας με αυτό. Τα πράγματα εξελίσσονται, οι ανάγκες αλλάζουν, οι γνώσεις μας όλο και αυξάνονται.
Πριν από κάθε κίνησή μας ας ενημερωθούμε από ειδικούς, έτσι ώστε να προετοιμαστούμε όσο καλύτερα γίνεται για να υποδεχθούμε το νέο μέλος της οικογένειάς μας, γιατί περί αυτού πρόκειται, με τον αρμόζοντα τρόπο. Θα πρέπει να γνωρίζουμε τις ιδιαίτερες ανάγκες του είδους του, της ηλικίας, του φύλου του. Αφού τις γνωρίσουμε, θα πρέπει και να τις καλύπτουμε με τον καλύτερο τρόπο. Αυτό επιβάλλουν λόγοι ανθρωπισμού και σεβασμού για την όποια μορφή ζωής.
-Σαν κηδεμόνες ενός ζώου θα πρέπει να φροντίζουμε για την σωστή και επαρκή διατροφή του. Δεν μπορούμε επί παραδείγματι, να ταΐζουμε το σκύλο, τη γάτα ή το κουνέλι μας με υπολείμματα ανθρώπινης τροφής ή με αμφιβόλου ποιότητας τροφές του εμπορίου. Σκεφθείτε, το ζώο δεν έχει δυνατότητα επιλογής, θα φάει ό,τι του προσφέρουμε. Η ακατάλληλη διατροφή έχει σοβαρές επιπτώσεις στη φυσιολογία του, τη συμπεριφορά και βέβαια στην υγεία του.
-Η συχνότητα των γευμάτων επίσης είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο και θα πρέπει να προσαρμόζεται στην ιδιαίτερη φυσιολογία του ζώου. Άλλα ζώα τρέφονται μια φορά την ημέρα και άλλα έχουν ανάγκη από πολλά και μικρά γεύματα.
-Το ζώο θα πρέπει να έχει συνεχή και ανεμπόδιστη πρόσβαση σε άφθονο και καλής ποιότητας νερό.
-Το περιβάλλον θα πρέπει να είναι κατάλληλο και φιλικό για το κάθε είδος ζώου, έτσι ώστε να μην καταπονείται και να μη στρεσάρεται.
-Ένας κηδεμόνας κατοικίδιου φροντίζει το ζώο του να μην πονά, να μην φοβάται, να είναι απαλλαγμένο από ασθένειες.
-Φροντίζει έγκαιρα και με το σωστό τρόπο για την πρόληψη από ασθένειες και παράσιτα.
-Επιτρέπει στο ζώο του να εκφράσει την φυσιολογική συμπεριφορά του είδους του και σέβεται τη συναισθηματική του κατάσταση.
-Ενημερώνεται για τους νόμους, που αφορούν τα ζώα και πειθαρχεί σε αυτούς.
-Δεν βασανίζει το ζώο και φροντίζει τόσο για την ασφάλειά του, όσο και για την ασφάλεια άλλων ζώων και ανθρώπων, αν το ζώο του είναι επιθετικό.
-Δεν μπορεί να κατέχει ζώα προστατευόμενα, όπως είναι η χερσαία ελληνική χελώνα, ή διάφορα είδη άγριων πουλιών.
-Φροντίζει το περιβάλλον και δεν ενοχλεί με κάποιο τρόπο τους γείτονες και τους περίοικους.
-Σύμφωνα με το νόμο απαγορεύεται η διατήρηση ζώων σε κοινόχρηστους χώρους καθώς και η μόνιμη παραμονή τους σε μπαλκόνια.
-Και τελευταίο, τα εγκλήματα κατά των ζώων διώκονται αυτεπάγγελτα και δε θα πρέπει να διστάζουμε να τα καταγγέλλουμε στα αστυνομικά τμήματα.
Όποιος λοιπόν θέλει ένα κατοικίδιο, θα πρέπει να ξέρει πως η συγκατοίκηση με ένα ζώο, απαιτεί γνώση, φροντίδα, υπευθυνότητα, αφοσίωση και κάποια έξοδα. Αν δεν είναι σίγουρος, καλό είναι να το ξανασκεφθεί και να αποφασίσει αφού ενημερωθεί καλά. Υπεύθυνος κηδεμόνας κατοικίδιου δεν γεννιέσαι, γίνεσαι!!!
*Ελισάβετ Καλερίδου – Κτηνίατρος ΑΠΘ