Γράφει η Άννα Παχή
Ο Ιβάν Ίλιτς, μέλος της ρωσικής υψηλής τάξης του 1800, παθαίνει ένα ατύχημα που εν τέλει,θα αποβεί μοιραίο. Με αφορμή αυτό το τυχαίο γεγονός, κάνει απολογισμό της μέχρι τώρα ζωής του. Το πρόσημο, δεν είναι θετικό.
Αυτός είναι ο καμβάς πάνω στον οποίον ο Λέων Τολστόι μιλά για τη ζωή. Αυτήν που ζούμε, εκείνη που δεν ζήσαμε, για τις επιλογές μας και τις συνέπειές τους. Πάνω σε αυτόν τον καμβά, η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη σκηνοθετεί μια από τις καλύτερες παραστάσεις της σαιζόν.
Ο Θανάσης Κουρλαμπάς και ο Γιώργος Γαλίτης, εκτός από τον ρόλο του αφηγητή, ενσαρκώνουν πάνω στο σανίδι 19 χαρακτήρες. Χωρίς σκηνικά, χωρίς αξεσουάρ, χωρίς χρόνο εναλλαγής, ο θεατής γίνεται μάρτυρας των μεταμορφώσεών τους σε ζωντανό χρόνο. Μόνο “βοήθημα”, μια πολυθρόνα.
Αποτελεί μέρος της μαγείας του θεάτρου και “μέτρηση” του ταλέντου των συντελεστών, το γεγονός πως από τη μια στιγμή στην άλλη ο θεατής μεταφέρεται σε τόπους, χρόνους και ανθρώπους.
Μου είναι δύσκολο να βρω τα λόγια που περιγράφουν ακριβώς αυτό που είδα. Η εμπειρία σε συνεπαίρνει. Η διασκευή του μυθιστορήματος του Ρώσου συγγραφέα σε θεατρικό, είναι τουλάχιστον άψογη. Όλα τα βασικά στοιχεία ξεδιπλώνονται μπροστά μας, χωρίς τίποτα περιττό. Η σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη θεωρώ ότι αποτελεί έμπνευση και παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς συναδέλφους της.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών της. Τόσο ο κ. Γαλίτης, όσο και ο κ. Κουρλαμπάς έχουν αποδείξει πολλές φορές το ταλέντο και το ήθος τους. Στον «Ιβάν Ίλιτς»προχωρούν πολλά βήματα παραπέρα. Ο τρόπος που χειρίζονται το κείμενο, η απόλυτη μεταμόρφωσή τους από τον έναν ρόλο στον άλλον, είναι κάτι που πρέπει να δεις για να το καταλάβεις στην ολότητά του – και να το ευχαριστηθείς αναλόγως.
«Ο Θάνατος του Ιβάν Ίλιτς» είναι η ζωή ολόκληρη. Διαθέτει δραματικά και κωμικά στοιχεία, ζωντανεύει πλήθος ανθρώπινων χαρακτήρων και καταστάσεων. Θα βρείτε πολλά κοινά με τον ήρωα του Τολστόι και θα αναρωτηθείτε επίσης για πολλά. Κυρίως όμως, θα απολαύσετε μια παράσταση που θα μείνει μαζί σας για πολύ καιρό. Να πάτε. Οπωσδήποτε.