Του Κώστα Αναγνωστόπουλου
Τον Μάιο του 1962 οι Beatles ήταν στη μέση της παραμονής τους στο Αμβούργο, όταν ο μάνατζερ τους Brian Epstein τους έστειλε ένα τηλεγράφημα να γυρίσουν πίσω γιατί είχε κλείσει ένα συμβόλαιο με θυγατρική της EMI. Δεν ήταν όμως αλήθεια. Στην πραγματικότητα είχε εξασφαλίσει οντισιόν με τον παραγωγό George Martin, που ήταν γνωστός εκείνη την εποχή από παραγωγή σε μουσική για ταινίες του Peter Sellers.
Όμως και ο ίδιος ο Martin, δεν είχε τρελαθεί με την ιδέα να συναντήσει το συγκρότημα, καθώς δεν είχε ενθουσιαστεί από την δουλειά τους, που του παρουσίασε ο Epstein. Επειδή αυτός επέμενε και όπως είχε πει σε συνέντευξη του, ήταν έτοιμος να βάλει τα κλάματα, δέχτηκε τελικά να ακούσει τους Beatles στο στούντιο, στο Abbey Road, για μία ώρα.
Οι Beatles πήγαν, αλλά τα προβλήματα με τον ήχο τους ήταν μεγάλα και ειδικά με έναν ενισχυτή που είχε ο Paul McCartney. Τα προβλήματα ξεπεράστηκαν και η μπάντα ξεκίνησε το πρώτο τραγούδι, μια διασκευή του Besame Mucho το Kiss Me A Lot.
Απέτυχαν να εντυπωσιάσουν τον μεγάλο παραγωγό, που πήγε για καφέ. Αλλά όταν οι Lennon και McCartney ξεκίνησαν το δεύτερο κομμάτι, το Love Me Do, o ηχολήπτης Chris Neal, έτρεξε στο κυλικείο να φωνάξει τον Martin, που έδειξε ενδιαφέρον.
Όταν τελειώσαν την ακρόαση, φώναξε και τους τέσσερις και τους είπε τι νόμιζε πως πήγαινε λάθος και έπρεπε να διορθωθεί. Τους μίλησε για τον εξοπλισμό τους και τον τρόπο που έπαιζε ο ντραμίστας Pete Best, ο οποίος φαινόταν εκτός κλίματος στούντιο.
Ο Best απολύθηκε αμέσως, αν και ο Martin έλεγε πως δεν ήθελε κάτι τέτοιο, και πήρε τη θέση του ο Ringo Starr. Πάντως στην ηχογράφηση του Love Me Do, ντραμς έπαιζε ο Σκοτσέζος Andy White.
Τελικά, παρά τις επιφυλάξεις του Martin, οι Beatles προσαρμόσθηκαν σε όσα τους ζητούσε και ξεκίνησαν τη μεγάλη πορεία τους.
Ο George Martin, που πέθανε σε ηλικία 90 ετών, ήταν για πολλούς ο μεγαλύτερος παραγωγός μουσικής που έζησε ποτέ. Πήρε τους Beatles από ένα ποπ συγκρότημα και τους έκανε μύθο. Ήταν ο άνθρωπος που ανακάλυψε, έθρεψε και διευκόλυνε την εκρηκτική ανάπτυξη των Beatles και μέχρι το 1970 ήταν ο καθοδηγητής, ο δάσκαλος, ο προστάτης και ο συνεργάτης των John, Paul, George και Ringo.
Ο Martin, ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή. Ήταν ένας αυτοδίδακτος πιανίστας, ενορχηστρωτής, με ασυνήθιστες ικανότητες και διορατικότητα. Στα 36 του χρόνια δεν ήταν μόνο έτοιμος για να φτιάξει τους Beatles, ήταν ο μόνος άνθρωπος στη μουσική βιομηχανία, που αναγνωριζόταν από τους πάντες και μπορούσε να αναδείξει ταλέντα.
Στα μετά τους Beatles χρόνια, ο Martin παρήγαγε πολύ ωραία μουσική, σε διάφορα στιλ. Έκανε παραγωγές για προσωπικότητες όπως την Ella Fitzgerald, τον Kenny Rogers, τον Jeff Beck, τον Elton John, τον Jimmy Webb, τη Celine Dion, ενώ δικής του παραγωγής είναι τα μεγαλύτερα μουσικά θέματα στις ταινίες του James Bond, όπως το Goldfinger.
Με πληροφορίες από BBC και Guardian