Γράφει η Μελισσάνδρα
Απρίλης του 2017 και Σάββατο του Λαζάρου, μια ανάσα πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα, σε μια γωνιά της Αθήνας. Η μικρή εκκλησία της γειτονιάς μου, γιορτάζει και μαζί με τη θρησκευτική γιορτή πιστό στο ραντεβού του κάθε χρόνο, επιστρέφει το τοπικό πανηγύρι.
Μια μέρα πριν οι δρόμοι αδειάζουν, τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα εξαφανίζονται σαν να τα κατάπιε μια τεράστια μαύρη τρύπα και καταλαμβάνονται από πάγκους που στήνονται στο άψε σβήσε με σιδεριές, ξύλινες τάβλες και τέντες, για προστασία από τη βροχή ή τον ήλιο.
Νωρίς το πρωί τα πάντα έχουν στηθεί και σιγά σιγά ένας κόσμος πολύβουος και πολύχρωμος απλώνεται, παίρνει μορφή και ζωντανεύει.
Οι γεννήτριες παίρνουν μπρος και βρυχώνται συνεχώς και ασταμάτητα ξερνώντας μυρουδιά βενζίνης και καυσαέρια που διαχέονται στην ατμόσφαιρα και συναντούν τις άλλες χαρακτηριστικές μυρουδιές του πανηγυριού. Σε διάφορες μεριές ψήνονται λουκουμάδες, που μπορείς να τους γευθείς με μέλι, καρύδια, σοκολάτα. Αλλού hot dogs, και σουβλάκια, που όσο πιο “βρώμικα” τόσο πιο ελκυστικά και νόστιμα! Μαλλί της γριάς, ποπ κορν, κάστανα ψητά και καλαμπόκια είναι από τα παραδοσιακά εδέσματα του πανηγυριού. Διαχρονική αξία αποδεικνύονται τα κοκοράκια-γλυφιτζούρια!
Την τιμητική του έχει πάντα ο χαλβάς Φαρσάλων, που απλώνεται καμαρωτός και μυρωδάτος σε τεράστιους ταβάδες. Θέλει ιδιαίτερη τέχνη για να φτιαχτεί και οι πωλητές βέβαια ανταγωνίζονται με δυνατές φωνές για το ποιος είναι ο καλύτερος!
Θα βρεις τα πάντα στο πανηγύρι, όλων των ειδών τα εμπορεύματα με κοινό χαρακτηριστικό τις χαμηλές τιμές, γεγονός, που εκτιμάται ιδιαίτερα στην Ελλάδα της κρίσης…
Ό,τι χρειάζεσαι από ρούχα, τσάντες, παπούτσια, είδη σπιτιού, κουζινικά, εργαλεία, διάφορα εξαρτήματα, υπάρχει εδώ.
Φθηνά κοσμήματα και πολλά αξεσουάρ, παγιδεύουν τις γυναικείες ματιές προκαλώντας σε αγοραστική κίνηση.
Πάγκοι γεμάτοι πολύχρωμα πλαστικά παιχνίδια, ξελογιάζουν τα μικρά παιδιά, που τραβώντας από το χέρι γονείς ή παππούδες, ζητούν επίμονα να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους.
Ανάμεσα στα ποικίλα εμπορεύματα και σωροί από βιβλία, συνήθως ογκώδη χορταστικά μυθιστορήματα που απευθύνονται στο γυναικείο αγοραστικό κοινό.
Ο κόσμος πάει κι έρχεται, χαζεύοντας στους πάγκους, κι όλο και κάτι αγοράζει, ο καθένας ανάλογα με τις ανάγκες του και την αγοραστική του δύναμη.
Από την άλλη πλευρά, χαρακτηριστικοί είναι οι άνθρωποι που συγκροτούν τα πανηγύρια. Παλαιότερα οι περισσότεροι ήταν Ρομά, σήμερα σε μεγάλο ποσοστό τη θέση τους έχουν πάρει μετανάστες από την Ασία και την Αφρική. Ζουν σχεδόν νομαδική ζωή, περιφερόμενοι από τόπο σε τόπο κι επιστρέφουν κάθε χρόνο συχνά στην ίδια θέση.
Μια πολύ παλιά συνήθεια τα πανηγύρια, συνοδεύουν συνήθως θρησκευτικές γιορτές, συνεχίζουν και στις μέρες μας να οργανώνονται με μεγάλη επιτυχία, σε διάφορα μέρη της Αθήνας αλλά και άλλων πόλεων και χωριών της πατρίδας μας.
Τα πανηγύρια είναι η απόλυτη έκφραση του εφήμερου! Γεννιούνται σήμερα και την άλλη μέρα πεθαίνουν! Την επομένη της γιορτής τα πάντα είναι ακριβώς όπως ήταν πριν!
Τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα επιστρέφουν από τον τόπο εξαφάνισής τους και ξανακαταλαμβάνουν τους δρόμους και η ζωή στη γειτονιά μας επιστρέφει στους καθημερινούς ράθυμους ρυθμούς της.
Το πανηγύρι, σαν ένα πυροτέχνημα έριξε τη απατηλή λάμψη του για λίγο στις ζωές μας και μετά έσβησε χωρίς ν’ αφήσει το ελάχιστο ίχνος πίσω του.
Του χρόνου πάλι!