Της Άννας Παχή

Θα ήθελα πολύ αυτό να είναι ένα αστείο άρθρο, αλλά ρίχνοντας μια ματιά σε διεθνείς ειδήσεις, έπεσα πάνω στο εξής:

  • Ομάδα εφήβων βίασε 15χρονη «ζωντανά» στο facebook. Το βίντεο παρακολούθησαν σαράντα (ΣΑΡΑΝΤΑ) άτομα, χωρίς κανείς να ειδοποιήσει την αστυνομία.

Το περιστατικό συνέβη στο Σικάγο. Θα μπορούσε να έχει συμβεί παντού. Προσωπικά θεωρώ πως η ποινή για το βιασμό θα πρέπει να είναι να σε γδάρουν ζωντανό, να σε αλείψουν αλάτι κι ύστερα να σε βουλιάξουν μέσα σε ένα βαρέλι με οινόπνευμα. Το κεφάλι έξω, για να ανασαίνεις.

Κατόπιν, διάβασα αυτήν την είδηση:

  • Θείος ασελγούσε στην ανήλικη ανιψιά του, εκφοβίζοντάς της και τελικά, καθιστώντας την έγκυο.

Το περιστατικό συνέβη στην ελληνική επαρχία. Η κοπέλα φιλοξενούνταν στους θείους της, επειδή η μητέρα της συνόδευε τον πατέρα της στο νοσοκομείο.

Τρίτη είδηση:

  • Το 95% των γυναικών που ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα έχουν βιαστεί κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους ή βιάζονται κατά την παραμονή τους εδώ. Εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό ανηλίκων, καταφεύγει στο «σεξ επιβίωσης». Έξω από εδώ και μέσα εδώ.

Ο κατάλογος των σχετικών ειδήσεων θα μπορούσε να συνεχιστεί επ’ άπειρον. 2017 χρόνια «πολιτισμού» δεν είναι αρκετά. Ο δυνατός βιάζει επειδή μπορεί. Σα γυναίκα, εξοργίζομαι. Ως πότε πια; Ως πότε θα υπάρχουν «άνδρες» που χρησιμοποιούν τη δύναμή τους για να βιάσουν; Ποιος τέλος πάντων, τους δίνει αυτό το δικαίωμα; Τόσο αχόρταγοι για σεξ είναι πια; Στο θυμωμένο μου μυαλό η λύση είναι μια: Ευνουχισμός και χωρίς αναισθησία μάλιστα.  Σαν άνθρωπος, λυπάμαι. Λυπάμαι όλους αυτούς που δε γνωρίζουν τι θα πει αγάπη, έρωτας, συναίσθημα. Που προφανώς τα στερήθηκαν και δεν προσπάθησαν ποτέ να τα μάθουν. Ήθελα να ήξερα, αυτοί οι σαράντα, που παρακολουθούσαν ένα παιδί να βιάζεται από άλλα παιδιά, τι θα έκαναν αν στη θέση της ήταν το δικό τους σπλάχνο;  Εκεί έχουμε φτάσει; Να ηδονιζόμαστε με τον πόνο του άλλου; Να βρίσκουμε χαρά στη δυστυχία του αδύναμου; Εάν είναι έτσι, τότε καλώς οδεύει ο κόσμος προς το τέλος του. Δεν έχουμε τίποτα να προτάξουμε προς υπεράσπισή μας. Η γη θα συνεχίσει να γυρίζει και χωρίς εμάς. Ίσως και καλύτερα. Αν μη τι άλλο, δε θα έχει τίποτα να ντρέπεται.