Γράφει ο Σπύρος Πλουμίδης
Δευτέρα σήμερα, ο Αύγουστος και το καλοκαίρι μας αφήνει σε 4 ημέρες και η πρώτη ημέρα μετά τις διακοπές πρέπει να είναι με διαφορά η χειρότερη της χρονιάς. Πάνω από άρχιζες να συνηθίζεις να ξυπνάς όποτε θες, να κάνεις ο,τι θες, να πηγαίνεις για μπάνια, να πλακώνεσαι στις μπύρες και στα κοκτέιλ, τσουπ πρέπει να επιστρέψεις πίσω στις επάλξεις. Μιλάμε για φρίκη όχι αστεία!!!
Είτε πέρασες καλά, είτε όχι τουλάχιστον ξεκουράζεσαι στις διακοπές. Ακόμη και πουθενά να μην πήγες, έκανες ότι ήθελες ρε αδερφέ, δεν είχες κανέναν πάνω από το κεφάλι σου.
Πρώτη ημέρα λοιπόν η γκρίνια ξεκινά από νωρίς. Κανείς δεν έχει όρεξη να δουλέψει, όλοι είναι νευρικοί και ένα αχ ακούγεται από παντού. Όχι μην πάει ο νους σας στο πονηρό, ο αναστεναγμός είναι γιατί επέστρεψες.
Κλασσικές εκφράσεις του τύπου “καλό χειμώνα”, “τα κεφάλια μέσα τώρα” και άλλα τέτοια κλισέ δεν είναι αστείο παιδιά και καλό είναι να μην λέγονται γιατί τα νεύρα είπαμε είναι τσιτωμένα.
Επίσης οι ερωτήσεις “θυμάσαι που βάλαμε αυτό το χαρτί πριν φύγεις”, “θυμάσαι τι είχαμε πει ότι θα κάναμε μόλις επιστρέφαμε”, “θυμάσαι τις δουλείες που είχαμε αφήσει πίσω” είναι άσκοπες και εκνευριστικές.
ΌΧΙ ΡΕ δεν θυμάμαι και θα μου πάρει μέρες για να θυμηθώ γιατί την τελευταία εβδομάδα πριν φύγω λειτουργούσα μηχανικά. Μου μίλαγες μεν, αλλά δεν ήμουν εδώ. Και τώρα που γύρισα θέλω κάποιες ημέρες για να συνέλθω. Έστω ώρες. Γι’ αυτό σταμάτα να μας τα ζαλίζεις ακόμη δεν μπήκαμε στο γραφείο.
Δευτέρα λοιπόν και επιστροφή από την άδεια. Άντε τώρα να ξαναβρείς τους ρυθμούς σου. Και δεν μας κάθεται και κάνα τζοκερ να κάνουμε καμιά ζωάρα. Άντε πάλι να περιμένεις έναν ολόκληρο χρόνο για να αράξεις και πάλι. Ουφ, Δευτέρα θα είναι θα περάσει…